ਵਿਕਤਾਨਿਤੰਬਾ (9ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ) ਇੱਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਔਰਤ ਕਵਿਤਰੀ ਸੀ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਸਰਲ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਵਿਤਾ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ, ਅਕਸਰ ਕਾਮੁਕ ਤੱਤਾਂ ਨਾਲ।

ਵਿਕਟਨਿਟੰਬਾ ਨਾਮ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਘਿਣਾਉਣੇ ਨੱਤਾਂ ਵਾਲਾ ( ਵਿਕਟਾ = ਭਿਆਨਕ, ਨਿਤੰਬਾ = ਬੁੱਟਕ) - ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਆਇਤ ਵਿੱਚ ਸਵੈ-ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਲਾਸੀਕਲ ਯੁੱਗ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜਗਨਾਚਪਾਲ - ਜਲਦੀ ਪੱਟ) ਵਿੱਚ ਇਸਤਰੀ ਕਵੀਆਂ ਲਈ ਅਜਿਹੀਆਂ ਉਪਨਾਮ ਆਮ ਸਨ।