ਵਿਕਟਰ ਪਿਅਰੇ ਹੋਰਟਾ (ਵਿਕਟਰ, 1932 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੈਰਨ ਹੋਰਟਾ ; 6 ਜਨਵਰੀ 1861 - 8 ਸਤੰਬਰ 1947) ਇੱਕ ਬੈਲਜੀਅਨ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਆਰਟ ਨੂਵਾ ਲਹਿਰ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ।[1] ਬ੍ਰਸੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਹੋਟਲ ਟਾਸਲ 1892-93 ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਕਸਰ ਪਹਿਲਾਂ ਆਰਟ ਨੂਵੋ ਘਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਤਿੰਨ ਹੋਰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਘਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਯੂਨੈਸਕੋ ਦੀ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿਰਾਸਤ ਸਾਈਟ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਰਵਿੰਗ ਸਟਾਈਲਾਈਜ਼ਡ ਵੈਜੀਟੇਬਲ ਫਾਰਮ ਜੋ ਹੌਰਟਾ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਗਏ ਸਨ ਨੇ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਹੈਕਟਰ ਗੁਇਮਰਡ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੈਰਿਸ ਵਿੱਚ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਕੀਤੇ ਪਹਿਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਅੰਦਰਲੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ।[2][3] ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਮੰਜ਼ਲ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਲੋਹੇ, ਸਟੀਲ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਆਪਣੀ ਨਵੀਨਤਾਕਾਰੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਆਧੁਨਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦਾ ਪੂਰਵਗਾਮੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[4]

Victor Horta

ਨਿਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਨਾਮ Victor Horta
ਕੌਮੀਅਤ Belgian
ਜਨਮ ਦੀ ਤਾਰੀਖ (1861-01-06)6 ਜਨਵਰੀ 1861
ਜਨਮ ਦੀ ਥਾਂ Ghent, Province of East Flanders, Belgium
ਮੌਤ ਦੀ ਤਾਰੀਖ 8 ਸਤੰਬਰ 1947(1947-09-08) (ਉਮਰ 86)
ਮੌਤ ਦੀ ਥਾਂ Brussels, Province of Brabant, Belgium
ਕਾਰਜ
ਨਾਮੀ ਇਮਾਰਤਾਂ
ਨਾਮੀ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ Brussels-Central railway station
ਸਨਮਾਨ ਤੇ ਪੁਰਸਕਾਰ

ਉਸ ਦਾ ਬਾਅਦ ਦਾ ਕੰਮ ਕਲਾ ਨੂਵਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਕਲਾਮਿਕ ਛੋਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਾਲਮ ਦੇ ਨਾਲ, ਵਧੇਰੇ ਜਿਓਮੈਟ੍ਰਿਕ ਅਤੇ ਰਸਮੀ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਢਾਂਚਿਆਂ, ਖੁੱਲੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਬਾਰੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਸਜਾਵਟੀ ਵੇਰਵਿਆਂ ਲਈ ਚਾਨਣ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਸਟੀਲ ਫਰੇਮ ਅਤੇ ਸਕਾਇਲਾਈਟ ਦੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਸਲ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀਆਂ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਸੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਮੈਸਨ ਡੂ ਪਿਉਪਲ, (1895-1900) ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ; ਸੈਂਟਰ ਫੌਰ ਆਰਟ ਆਰਟਸ, ਬਰੱਸਲਜ਼ (1923-1929); ਅਤੇ ਬ੍ਰਸੇਲਜ਼ ਸੈਂਟਰਲ ਸਟੇਸ਼ਨ (1913-1952) ਹਨ।

1932 ਵਿੱਚ ਬੈਲਜੀਅਮ ਦੇ ਰਾਜਾ ਐਲਬਰਟ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਢਾਂਚੇ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਬਦਲੇ ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਬੈਰਨ ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਦੀਆਂ ਚਾਰ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਯੂਨੈਸਕੋ ਵਰਲਡ ਹੈਰੀਟੇਜ ਸਾਈਟ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕੰਮ ਸੋਧੋ

ਵਿਕਟਰ ਹੋਰਟਾ ਦਾ ਜਨਮ 6 ਜਨਵਰੀ, 1861 ਨੂੰ ਬੈਲਜੀਅਮ ਦੇ ਗੈਂਟ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਜੁੱਤੀ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਹੋਰਟਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ,ਉਹ ਕਾਰੀਗਰ ਨੂੰ ਕਲਾ ਦਾ ਇੱਕ ਉੱਚ ਰੂਪ ਮੰਨਦਾ ਹੈ। ਜਵਾਨ ਹੋੋਰਟਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਘੈਂਟ ਕੰਜ਼ਰਵੇਟਰੀ ਵਿਖੇ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਰੈਂਟਲ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ ਫਾਈਨ ਆਰਟਸ ਆਫ ਗੈਂਟ ਵਿਖੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪੈਰਿਸ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਅਤੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਜੂਲੇਸ ਡੇਬੂਸਨ ਨਾਲ ਕੰਮ ਮਿਲਿਆ।

ਹੋਰਟਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ 1880 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਹੋਰਟਾ ਬੈਲਜੀਅਮ ਪਰਤਿਆ। ਉਹ ਬਰੱਸਲਜ਼ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਦੋ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਅਕਾਦਮੀ ਰਾਏਲ ਡੇਸ ਬੌਕਸ-ਆਰਟਸ ਵਿਖੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਪੌਲ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਆਰਟ ਨੂਵੋ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੁਪਿਊਲੇ ਪਾਇਨੀਅਰ ਸਨ। ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਉਸ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਲਫੋਂਸ ਬਾਲਟ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜੋ ਕਿ ਬੈਲਜੀਅਮ ਦੇ ਲਿਓਪੋਲਡ ਦੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਸਨ। ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਬੈਲੇਟ ਨਾਲ ਲਾਕੇਨ ਦੇ ਗ੍ਰੀਨਹਾਉਸਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਗਲਾਸ ਅਤੇ ਲੋਹੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਰਟਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕੰਮ ਸੀ। 1884 ਵਿਚ, ਹੋਰਟਾ ਨੇ ਬੈਲਜੀਅਨ ਸੰਸਦ ਲਈ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਨਵੀਂ ਇਮਾਰਤ ਲਈ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਲਈ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਿੰਸ ਗੋਡੇਚਰਲ ਜਿੱਤਿਆ। ਰਾਇਲ ਅਕੈਡਮੀ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਹੋਣ 'ਤੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ

  1. Oudin, Bernard, Dictionnaire des Architectes, pg. 237
  2. Fahr-Becker, Gabriele, L'Art Nouveau, pg. 398
  3. Bridge, Adrian (3 October 2011). "Brussels: revisiting the magic of Victor Horta". The Telegraph. Retrieved 13 June 2015.
  4. Oudin, Bernard, Dictionnaire des Architectes (1994), pg. 237