ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀ
ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਦੂਰੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਗੈਰ-ਫਾਰਮਾਸਿਟੀਕਲ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਜਾਂ ਉਪਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰੀਰਕ ਦੂਰੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੁਆਰਾ ਅਤੇ ਛੂਤ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਫੈਲਣ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਚੁੱਕੇ ਗਏ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨੇੜਲੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਛੇ ਫੁੱਟ (2 ਮੀਟਰ) ਦੀ ਦੂਰੀ ਰੱਖਣਾ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।
ਇਸ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਘਟਾ ਕੇ ਕਿ ਕੋਈ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਅਣਚਾਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰਕ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਸੰਚਾਰਨ ਨੂੰ ਦਬਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਘੱਟ ਮੌਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ. ਉਪਾਅ ਚੰਗੀ ਸਾਹ ਦੀ ਸਫਾਈ ਅਤੇ ਹੱਥ ਧੋਣ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 2019–2020 ਦੇ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਹਤ ਸੰਗਠਨ (ਡਬਲਯੂਐਚਓ) ਨੇ "ਸਮਾਜਿਕ" ਦੇ ਬਦਲ ਵਜੋਂ "ਸਰੀਰਕ" ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਧਾਰਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਸਰੀਰਕ ਦੂਰੀ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਹੈ, ਲੋਕ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੁੜੇ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਛੂਤ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਫੈਲਣ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਦਬਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕਈ ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਉਪਾਅ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨਾ, ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਹੋਣਾ, ਅਲੱਗ ਰੱਖਣਾ, ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।
ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੇ ਉਪਾਅ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਪੰਜਵੀਂ ਸਦੀ ਸਾ.ਯੁ.ਪੂ. ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚ ਲੇਵੀਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 13:46 ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ: "ਅਤੇ ਕੋੜ੍ਹੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਲੇਗ ਹੈ ... ਉਹ ਇਕੱਲਾ ਰਹੇਗਾ; ਡੇਰੇ ਉਸਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ।" ਜਸਟਿਨ ਦੀ ਬਿਪਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਸਮਰਾਟ ਜਸਟਿਨ ਨੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬੇਅਸਰ ਕੁਆਰੰਟੀਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ "ਯਹੂਦੀਆਂ, ਸਾਮਰੀ, ਦੇਵਤਿਆਂ, ਧਰਮ-ਸ਼ਾਸਤਰੀਆਂ, ਏਰੀਅਨਜ਼, ਮੌਨਟਾਨਿਸਟਾਂ ਅਤੇ ਸਮਲਿੰਗੀ" ਉੱਤੇ ਵਿਆਪਕ ਫੈਲਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹੋਏ। ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਸਮਾਜਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੇ ਉਪਾਅ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਸੇਂਟ ਲੂਯਿਸ ਵਿਚ, 1918 ਦੇ ਫਲੂ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਫਲੂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਕੇਸਾਂ ਦੇ ਪਤਾ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਸਕੂਲ ਬੰਦ ਕਰਨ, ਜਨਤਕ ਇਕੱਠਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੇ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ 'ਤੇ ਰੋਕ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ। ਸੇਂਟ ਲੂਯਿਸ ਵਿੱਚ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਰ ਫਿਲਡੇਲਫੀਆ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਇਨਫਲੂਐਂਜ਼ਾ ਦੇ ਕੇਸ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪਰੇਡ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਪਹਿਲੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੇ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀਆਂ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। 2019-2020 ਦੇ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦੌਰਾਨ ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ।
ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀ ਦੇ ਉਪਾਅ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਛੂਤ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਬੂੰਦਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ (ਖੰਘ ਜਾਂ ਛਿੱਕ) ਰਾਹੀਂ ਫੈਲਦੀ ਹੈ, ਸਿੱਧਾ ਸਰੀਰਕ ਸੰਪਰਕ, ਜਿਨਸੀ ਸੰਪਰਕ ਸਮੇਤ; ਅਸਿੱਧੇ ਸਰੀਰਕ ਸੰਪਰਕ (ਉਦਾਹਰਣ, ਇੱਕ ਦੂਸ਼ਿਤ ਸਤਹ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ); ਜਾਂ ਹਵਾ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੰਚਾਰ (ਜੇ ਸੂਖਮ ਜੀਵਣ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜੀਅ ਸਕਦੇ ਹਨ) ਜਦੋਂ ਸੰਕਰਮਣ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਦੂਸ਼ਿਤ ਪਾਣੀ ਜਾਂ ਭੋਜਨ ਦੁਆਰਾ ਜਾਂ ਮੱਛਰਾਂ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਪਾਅ ਘੱਟ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਸਮਾਜਿਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਤਾ, ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਰ ਲਾਭਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ | ਇਹ ਲੇਖ ਅਧਾਰ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਵਧਾਕੇ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਦੀ ਮੱਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। |