ਸ਼ਿੰਗੋ ਨਦੀ
ਸ਼ਿੰਗੋ ਨਦੀ ਸਿੰਧੂ ਦਰਿਆ ਦਾ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਗਿਲਗਿਤ-ਬਾਲਟੀਸਤਾਨ ਅਤੇ ਕਾਰਗਿਲ ਖੇਤਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵਗਦੀ ਹੈ।
ਕੋਰਸ
ਸੋਧੋਸ਼ਿੰਗੋ ਨਦੀ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਅਸਟੋਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਛੋਟੇ ਦੇਵਸਾਏ ਮੈਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਤਪੰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਿਗਰ ਦਰਿਆ, ਜੋ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਬਾਰ ਦੇਵਸਾਈ ਪਠਾਰ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਿਲਿੰਗ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਲਨਾਨ ਨੇੜੇ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਿਤ ਕਾਰਗਿਲ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਾਰਗਿਲ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਿੰਗੋ ਨੂੰ ਡਰਾਸ ਦਰਿਆ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਜੋਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਪਾਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਉਤਪੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਿੰਗੋ ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਹ ਤਦ ਦੁਗਣੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੋ ਜੁੜੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਕਾਰਗਿਲ ਦੇ 7 ਕਿ.ਮੀ. ਉੱਤਰ ਵਾਲੇ ਖੁਰੂਲ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਹਿ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸੂਰੂ ਦਰਿਆ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਸੂਰੂ/ਸ਼ਿੰਗੋ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਲਤਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਕਾਰਦੂ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਮੁੜ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਓਲਡਿੰਗ ਦੇ ਨੇੜੇ ਖੱਬਾ ਤੋਂ ਸਿੰਧ ਦਰਿਆ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਹੈ।[1]
ਵਾਤਾਵਰਣ
ਸੋਧੋਸ਼ਿੰਗੋ ਨਦੀ ਕੰਟਰੋਲ ਰੇਖਾ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਚੱਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵੰਡਦਾ ਹੈ। ਗੁਲਾਰੀ ਆਪਣੇ ਕੋਰਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਇੱਕ ਸੜਕ ਨਦੀ ਦੇ ਸਮਾਨ ਚੱਲਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਰੋਰਗ ਵਿੱਚ ਐਸਟ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਾਰਗਿਲ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ, ਨਦੀ ਦੀ ਘਾਟੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੌਮੀ ਰਾਜ ਮਾਰਗ 1 ਨੂੰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਸ਼ਮੀਰ ਘਾਟੀ ਅਤੇ ਲੱਦਾਖ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ। ਬਾਲਟਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਪੁਨਰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਇਸ ਦੀ ਘਾਟੀ ਸ਼ਿੰਗੋ ਰਿਵਰ ਰੋਡ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਕਾਰਗਿਲ-ਸਕਰਦੁ ਰੋਡ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Kapadia, Harish (1999), Across Peaks & Passes in Ladakh, Zanskar & East Karakoram, Indus Publishing, pp. 226–, ISBN 978-81-7387-100-9