ਸ਼ੇਰ ਅਤੇ ਚੂਹਾ ਈਸਪ ਦੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਪੈਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ ਇਹ 150 ਨੰਬਰ ਤੇ ਹੈ। ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਪੂਰਬੀ ਰੂਪ ਵੀ ਹਨ, ਇਹ ਸਾਰੇ ਅਕਾਰ ਜਾਂ ਰੁਤਬੇ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਵੱਡੇ ਪਾੜੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਆਪਸੀ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਆਂਟ ਲੂਈਸਾ’ਜ ਆਫਟ ਟੋਲਡ ਟੇਲਜ , ਨਿਊਯਾਰਕ, 1870ਵੇਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਨੌਰ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਆਰੰਭ ਦਾ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ

ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਜਨੌਰ ਕਹਾਣੀ ਸੋਧੋ

ਪੁਰਾਣੀ ਵਰਜਨ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਚੂਹਾ ਨੀਂਦ ਵਿੱਚੋਂ ਜਗਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸ਼ੇਰ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਘੂਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਚੂਹਾ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਸ਼ੋਭਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ। ਸ਼ੇਰ ਇਸ ਦਲੀਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਚੂਹੇ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਰਹਿਮ ਦੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਰੱਸੀਆਂ ਕੁਤਰ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਨੈਤਿਕ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕੀਤੇ ਰਹਿਮ ਦਾ ਇਨਾਮ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਾਣੀ ਇੰਨਾ ਛੋਟੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਵਰਜਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚੂਹੇ ਵਲੋਂ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਬਦਲਾ ਚੁਕਾਉਣ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਸ਼ੰਕਾਤਮਕ ਮਨੋਰੰਜਨ ਤੱਕ ਲਿਜਾਇਆ ਗਿਆ।

ਸਕਾਟਿਸ਼ ਕਵੀ ਰੌਬਰਟ ਹੈਨਰੀਸਨ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ 1480 ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ "ਮੌਰਲ ਫ਼ੈਬਿਲਿਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਸੀ,[1] ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਦਲੀਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੂਹਾ ਕਾਨੂੰਨ, ਜਸਟਿਸ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਗੰਭੀਰ ਥੀਮ ਸਿਰਜਦਾ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ 43 ਸੱਤ-ਸਤਰੀ ਬੰਦ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਹਿਲੇ ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਕਵੀ ਦੀ ਈਸਪ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਛੇ ਬੰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ; ਫੈਲਾਇਆ ਗਿਆ ਫੈਜ਼ਲ ਖੁਦ ਸਟੈਂਜ਼ 13-36 ਤੇ ਬਿਰਾਜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਫ਼੍ਰਾਂਸਿਸ ਬਾਰਲੋ ਦੇ 1687 ਐਡੀਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਸਬਕ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਕਵੀ ਆਪਰਾ ਬਹਿਨ ਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਤੁੱਛ ਨਹੀਂ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਿਮਰ ਮਾਊਸ ਨੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ 'ਇਕ ਓਕ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬਚਾਏ' ਦੂਜਾ ਵਰਸੈਸਟਰ ਦੀ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਬਚ ਰਿਹਾ ਸੀ.

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. This is fable 8, a modernised version of which can be found on the Glasgow University website Archived 2017-11-09 at the Wayback Machine.