ਸੋਇਆਬੀਨ
ਸੋਇਆ ਬੀਨ (Glycine max)[2] ਇੱਕ ਫਸਲ ਹੈ। ਇਹ ਦਾਲਾਂ ਦੇ ਬਜਾਏ ਤਿਲਹਨ ਦੀ ਫਸਲ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸੋਇਆ ਬੀਨ | |
---|---|
Scientific classification | |
Kingdom: | |
(unranked): | |
(unranked): | |
(unranked): | |
Order: | |
Family: | |
Subfamily: | |
Genus: | |
Species: | G. max
|
Binomial name | |
Glycine max | |
Synonyms[1] | |
ਸੋਇਆਬੀਨ ਮਨੁੱਖੀ ਪੋਸਣਾ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਉਪਯੋਗੀ ਖਾਣ ਪਦਾਰਥ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਮੁੱਖ ਤੱਤ ਪ੍ਰੋਟੀਨ, ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ ਅਤੇ ਚਰਬੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੋਇਆਬੀਨ ਵਿੱਚ 33 ਫ਼ੀਸਦੀ ਪ੍ਰੋਟੀਨ, 22 ਫ਼ੀਸਦੀ ਚਰਬੀ, 21 ਫ਼ੀਸਦੀ ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ, 12 ਫ਼ੀਸਦੀ ਨਮੀ ਅਤੇ 5 ਫ਼ੀਸਦੀ ਭਸਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸੋਇਆਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੇ ਏਮੀਗੇਮੀਨੋ ਅਮਲ ਦੀ ਸੰਰਚਨਾ ਪਸ਼ੁ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਪੋਸਣਾ ਲਈ ਸੋਇਆਬੀਨ ਉੱਚ ਗੁਣਵੱਤਾ ਯੁਕਤ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਦਾ ਇੱਕ ਅੱਛਾ ਸੋਮਾ ਹੈ। ਕਾਰਬੋਹਾਈਡਰੇਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖਾਣਾ ਰੇਸ਼ਾ, ਸ਼ਕਰ, ਰੈਫੀਨੋਸ ਅਤੇ ਸਟਾਕਿਓਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸੂਖ਼ਮਜੀਵਾਂ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੋਇਆਬੀਨ ਤੇਲ ਵਿੱਚ ਲਿਨੋਲਿਕ ਅਮਲ ਅਤੇ ਲਿਨਾਲੇਨਿਕ ਅਮਲ ਭਰਪੂਰ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਅਮਲ ਸਰੀਰ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਚਰਬੀ ਅਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ ਸੋਇਆਬੀਨ ਵਿੱਚ ਆਈਸੋਫਲਾਵੋਨ, ਲੇਸੀਥਿਨ ਅਤੇ ਫਾਇਟੋਸਟੇਰਾਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸਿਹਤਵਰਧਕ ਲਾਭਦਾਇਕ ਤੱਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Glycine max". Encyclopedia of Life. Retrieved February 16, 2012.
- ↑ "Glycine max". Multilingual Multiscript Plant Name Database. Retrieved February 16, 2012.