ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਇੱਕ ਟਰੈਕ ਅਤੇ ਫੀਲਡ ਈਵੈਂਟ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਉੱਚਾਈ 'ਤੇ ਲਗਾਈ ਗਈ ਇੱਕ ਪੱਟੀ' ਜਾਂ ਪੋਲ ਉੱਪਰ ਦੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਹਾਇਤਾ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰਨੀ ਪੈਨਦ ਆਪਣੇ ਆਧੁਨਿਕ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪੱਟੀ ਕ੍ਰੈਸ਼ ਮੈਟ ਦੇ ਦੋ ਪੱਧਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਰੱਖੀ ਗਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ, ਐਥਲੀਟ ਪੱਟੀ ਵੱਲ ਦੌੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੰਪਿੰਗ ਦੀ ਫੋਸਬਰੀ ਫਲੌਪ ਵਿਧੀ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰ ਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਲੰਘਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਤੋਂ, ਪ੍ਰਤਿਭਾਗੀਆਂ ਨੇ ਮੌਜੂਦਾ ਰੂਪ ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਵਧੀਆਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਕਨੀਕਾਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ।

ਐਥਲੈਟਿਕਸ
ਹਾਈ ਜੰਪ
ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ
ਵਿਸ਼ਵਜੇਵੀਅਰ ਸੋਟੋਮਾਇਰ 2.45 m (8 ft 014 in) (1993)
ਓਲੰਪਿਕਚਾਰਲਿਸ ਆਸਟਿਨ 2.39 m (7 ft 10 in) (1996)
ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ
ਵਿਸ਼ਵਸਟੀਫਕਾ ਕੋਸਟਾਦਿਨੋਵਾ 2.09 m (6 ft 1014 in) (1987)
ਓਲੰਪਿਕਯੇਲਨਾ ਸਲੇਸਰੈਂਕੋ 2.06 m (6 ft 9 in) (2004)

ਜਵੇਯਰ ਸੋਤੋਮੇਯਾਰ (ਕਿਊਬਾ) ਮੌਜੂਦਾ ਪੁਰਸ਼ ਰਿਕਾਰਡ ਹੈਂਡਰ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ 1993 ਵਿੱਚ 2.45 ਮੀਟਰ ਦੀ ਉਚਾਈ (8 ਫੁੱਟ 1 1/4 ਇੰਚ) ਦੀ ਛਾਲ ਮਾਰੀ ਸੀ ਜੋ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬਾ ਰਿਕਾਰਡ ਹੈ। ਸਟੀਫਕਾ ਕੋਸਟਾਡੀਨੋਵਾ (ਬੁਲਗਾਰੀਆ) ਨੇ 1987 ਤੋਂ 2.09 ਮੀਟਰ (6 ਫੁਟ 10 1/4 ਇੰਚ) ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਵਿਸ਼ਵ ਰਿਕਾਰਡ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਸ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬਾ ਰਿਕਾਰਡ ਹੈ।

ਨਿਯਮ

ਸੋਧੋ
 
ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਹਾਈ ਜੰਪਰ ਨਿਕੋਲ ਫੋਰੈਸਟਰ ਫੋਸਬਰੀ ਫਲਾਪ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ
 
1912 ਦੇ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ 'ਚ ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੌਰਾਨ ਕੋਨਸਟੈਂਟੀਨੋਸ ਟੀਸਿਕਲੀਟਰਜ਼
 
1928 ਦੇ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਜੇਤੂ ਏਥੇਲ ਕੈਦਰਵੁੱਡ
 
1912 ਦੇ ਓਲੰਪਿਕ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਦੌਰਾਨ ਪਲੈਟ ਐਡਮਜ਼।

ਉੱਚੀ ਛਾਲ ਲਈ ਨਿਯਮ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਅਥਲੈਟਿਕਸ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ (ਆਈਏਏਐੱਫ) ਦੁਆਰਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਤੈਅ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਜੰਕਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫੁੱਟ 'ਤੇ ਛੱਡਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਛਾਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਸਫਲਤਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੇ ਬਾਰ ਜੰਪਰ ਜੰਪ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਖਿਲਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਜੰਪਰ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕਲੀਅਰੈਂਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੱਟੀ ਦੇ ਨੇੜਲੇ ਕਿਨਾਰੇ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਪ੍ਰਤੀਯੋਗੀ ਮੁੱਖ ਜੱਜ ਦੁਆਰਾ ਐਲਾਨੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਉਚਾਈ ਤੇ ਜੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਅਖਤਿਆਰ ਤੇ ਪਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਤਿੰਨ ਲਗਾਤਾਰ ਜੰਪਾਂ ਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਮੁਕਾਬਲੇ ਤੋਂ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਇਹ ਜਿੱਤ ਜੰਪਰ ਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਫਾਈਨਲ ਦੌਰਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਚਾਈ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਟਾਈ ਬ੍ਰੇਕਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਾਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਕੋਰਿੰਗ ਚਲਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਲਈ ਦੋ ਜਾਂ ਵਧੇਰੇ ਜੰਪਰਾਂ ਦੀ ਟਾਈ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਟਾਈ-ਬ੍ਰੇਕਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਨ: 1) ਟਾਈ ਦੀ ਉਚਾਈ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਮਿਸਜ਼ ਅਤੇ 2) ਸਾਰੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਮਿਸਜ਼। ਜੇਕਰ ਮੁਕਾਬਲਾ ਪਹਿਲੀ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਲਈ ਟਾਈ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਜੰਪਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਛਾਲ ਮਾਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਕਤ ਹਰ ਇੱਕ ਜੰਪਰ ਕੋਲ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਾਰ ਫਿਰ ਇਕੋ ਵਾਰੀ ਘੱਟ ਅਤੇ ਉਭਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਜੰਪਰ ਇੱਕ ਉਚਾਈ ਤੇ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।.[1]

ਜੇਤੂ ਐਲਾਨ

ਸੋਧੋ
ਅਥਲੀਟ 1.91 m 1.93 m 1.95 m 1.97 m 1.99 m 2.01 m ਉਚਾਈ ਰੈਂਕ
A - - XO XO XO XXX 1.99 1st
B O - O O XXX 1.97 3rd
C O - XO XO X-- XX 1.97 4th
D - XO O XXO XXO XXX 1.99 2nd
E - O - XXX 1.93 5th
ਰੈਂਕ ਡਿਫਰੈਂਸ਼ੀਅਲ ਅਥਲੀਟ ਉਚਾਈ ਨੰਬਰ
1 0.59 m (1 ft 11 in) ਸਟੀਫਨ ਹੋਮ 1.81 m (5 ft 1114 in) 2.40 m (7 ft 1014 in)
ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਜੈਕਬ 1.73 m (5 ft 8 in) 2.32 m (7 ft 714 in)
3 0.58 m (1 ft 1034 in) ਲਿਨੁਸ ਥੋਰਨਬਲਾਡ 1.80 m (5 ft 1034 in) 2.38 m (7 ft 912 in)
ਐਂਟਨ ਰੀਪਲ 1.75 m (5 ft 834 in) 2.33 m (7 ft 712 in)
ਰਿਕ ਨੋਜੀ 1.73 m (5 ft 8 in) 2.31 m (7 ft 634 in)
6 0.57 m (1 ft 1014 in) Hollis Conway 1.83 m (6 ft 0 in) 2.40 m (7 ft 1014 in)
7 0.56 m (1 ft 10 in) ਟਕਾਹੀਰੋ 1.76 m (5 ft 914 in) 2.32 m (7 ft 714 in)
ਚਾਰਲਿਸ ਆਸਟਿਨ 1.84 m (6 ft 014 in) 2.40 m (7 ft 1014 in)
ਸੋਰਿਨ ਮੈਟੀ 1.84 m (6 ft 014 in) 2.40 m (7 ft 1014 in)
10 0.55 m (1 ft 912 in) ਰਾਬਰਟ ਵੋਸਕੀ 1.84 m (6 ft 014 in) 2.31 m (7 ft 634 in)
ਹਰੀ ਸ਼ੰਕਰ ਰੋਏ 1.70 m (5 ft 634 in) 2.25 m (7 ft 412 in)
ਮਾਰਸੈਲੋ 1.78 m (5 ft 10 in) 2.33 m (7 ft 712 in)
ਮਿਲਟਨ ਓਟੇ 1.78 m (5 ft 10 in) 2.33 m (7 ft 712 in)

ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on ਅਕਤੂਬਰ 11, 2011. Retrieved ਅਕਤੂਬਰ 10, 2011. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (help)CS1 maint: archived copy as title (link) iaaf rules