ਅਰੁਣਾਚਲ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
ਅਰੁਣਾਚਲ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ ਜੋ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੀਨ-ਤਿੱਬਤੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਜੋਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਹਨ, ਪਰ ਕੁਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਭਾਸ਼ਾ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਅਤੇ ਸੁਤੰਤਰ ਭਾਸ਼ਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਬਲੈਂਚ (2011) ਨੇ ਚਾਰ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ (ਹਰੂਸੋ, ਮਿਜੀ, ਮਿਜੂ, ਅਤੇ ਪੁਰੋਇਕ) ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਸੁਤੰਤਰ ਪਰਿਵਾਰ ( ਮਿਸ਼ਮਿਕ, ਕਾਮੇਂਜਿਕ, ਅਤੇ ਸਿਆਂਗਿਕ) ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਕੀਤੇ।[1] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਨੂੰ ਐਂਡਰਸਨ (2014)[2] ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਵਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਜਾਂ ਸੁਤੰਤਰ ਭਾਸ਼ਾ ਫਾਈਲਾ ਦੀ ਬਜਾਏ ਚੀਨ-ਤਿੱਬਤੀ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।
| ਅਰੁਣਾਚਲ | |
|---|---|
| (ਭੂਗੋਲਿਕ / ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ) | |
| ਭੂਗੋਲਿਕ ਵੰਡ | ਅਰੁਣਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ |
| ਭਾਸ਼ਾਈ ਵਰਗੀਕਰਨ | ਚੀਨ-ਤਿੱਬਤੀ? ਜਾਂ ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰ ਪਰਿਵਾਰ
|
| Subdivisions | |
| Glottolog | None |
ਅਰੁਣਾਚਲ ਪਰਿਵਾਰ
ਸੋਧੋ
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਸੋਧੋਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Blench, Roger. 2011. (De)classifying Arunachal languages: Reconsidering the evidence. Archived 2013-05-26 at the Wayback Machine.
- ↑ Anderson, Gregory D.S. 2014. On the classification of the Hruso (Aka) language. Paper presented at the 20th Himalayan Languages Symposium, Nanyang Technological University, Singapore.