ਆਂਗਨ ਕੇ ਪਾਰ ਦਵਾਰ
ਆਂਗਨ ਕੇ ਪਾਰ ਦੁਆਰ ਸਚਿਦਾਨੰਦ ਵਾਤਸਾਇਨ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ 1961 ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ, ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸਦੇ ਕਲਮੀ ਨਾਮ, ਅਗਿਆਏ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ 1964 ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ।
| ਲੇਖਕ | ਸਚਿਦਾਨੰਦ ਵਾਤਸਾਇਨ 'ਅਗਿਆਏ' |
|---|---|
| ਮੂਲ ਸਿਰਲੇਖ | ਆਂਗਨ ਕੇ ਪਾਰ ਦਵਾਰ |
| ਦੇਸ਼ | ਭਾਰਤ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਹਿੰਦੀ |
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੀ ਮਿਤੀ
|
1961 |
| ਅਵਾਰਡ | ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ (1964) |
ਸਮੱਗਰੀ
ਸੋਧੋਪੁਸਤਕ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ 1959 ਤੋਂ 1961 ਦੇ ਅਰਸੇ ਦੌਰਾਨ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।[1]
ਪੁਸਤਕ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ; ਅੰਤਹ ਸਲੀਲਾ, ਚੱਕਰਾਂਤ ਸ਼ਿਲਾ ਅਤੇ ਅਸਾਧਿਆ ਵਿਨਾ ਆਦਿ। ਅੰਤਹ ਸਲੀਲਾ ਵਿੱਚ 18 ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹਨ। ਚੱਕਰਾਂਤ ਸ਼ਿਲਾ ਦੀਆਂ 27 ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਹਨ, ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਵ-ਰਹੱਸਵਾਦੀ ਵਿਸ਼ੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਅਖ਼ੀਰਲੇ ਭਾਗ, ਅਸਾਧਿਆ ਵਿਨਾ, ਵਿੱਚ ਇਸੇ ਸਿਰਲੇਖ ਦੀ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਹੈ।[1]
ਅਗਿਆਏ ਨੇ ਤਤਸਮ ਸ਼ਬਦਾਂ (ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਧੁਨੀ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੋਂ ਉਧਾਰ ਲਏ ਗਏ ਸ਼ਬਦ) ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤਦਭਾਵ ਸ਼ਬਦਾਂ ( ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੋਂ ਅਪਣਾਏ ਗਏ ਸ਼ਬਦ) ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਆਂਗਨ ਕੇ ਪਾਰ ਦੁਆਰ ਨੇ ਤਦਭਾਵ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਤਮਕ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਨਿਰਣਾਇਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।[1]
ਸਨਮਾਨ
ਸੋਧੋਆਂਗਨ ਕੇ ਪਾਰ ਦੁਆਰ ਨੂੰ 1964 ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ।[1] ਇਸਦਾ ਗੁਜਰਾਤੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਭੋਲਾਭਾਈ ਪਟੇਲ ਦੁਆਰਾ ਆਂਗਨਾਨੀ ਪਾਰ ਦੁਆਰ (2002) ਵਜੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[2] ਆਲੋਚਕ ਨੰਦ ਕਿਸ਼ੋਰ ਆਚਾਰੀਆ ਨੇ ਅਸਾਧਿਆ ਵਿਨਾ ਨੂੰ ਅਗਿਆਏ ਦੇ ਕਾਵਿ-ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ 'ਸਿਖ਼ਰ' ਕਿਹਾ ਹੈ।[3]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Datta, Amaresh, ed. (1987). Encyclopaedia of Indian Literature: A-Devo. New Delhi: Sahitya Akademi. p. 175. ISBN 978-81-260-1803-1.
- ↑ Rao, D. S. (2004). Five Decades: The National Academy of Letters, India : A Short History of Sahitya Akademi. New Delhi: Sahitya Akademi. p. 50. ISBN 978-81-260-2060-7. Archived from the original on 2019-03-29. Retrieved 2019-08-08.
- ↑ Acharya, Nand Kishore (1997). "Amgan Ke Par Dvara". In George, K. M. (ed.). Masterpieces of Indian Literature. Vol. 1. New Delhi: National Book Trust. p. 377. ISBN 81-237-1978-7. Archived from the original on 2016-12-21. Retrieved 2020-05-13.