ਓਪੇਰਾ (ਇਤਾਲਵੀ: Opera) ਇੱਕ ਕਲਾ-ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗਾਇਕ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਗੀਤ-ਨਾਟ ਦੇ ਪਾਠ (ਲਿਬ੍ਰੇਟੋ) ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੰਗਮੰਚੀ ਸੈੱਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਨਾਲ ਸੰਜੋ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।[1] ਓਪੇਰਾ ਕਲਾ ਦੀ ਉਹ ਸਾਖਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਅਭਿੰਨ ਅੰਗ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਡਾਇਲਾਗ ਦੀ ਥਾਂ ਗੀਤ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਵਾਹਕ ਹੋਣ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰੀ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਵਲੀ, ਅਤੇ ਪਹਿਰਾਵਾ ਆਦਿ ਵਰਗੇ ਥੀਏਟਰ ਦੇ ਕਈ ਪਹਿਲੂ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਨਾਚ ਵੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਓਪੇਰਾ ਦਾ ਜਨਮ 1594 ਵਿੱਚ ਇਟਲੀ ਦੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਜੈਕੋਪੋ ਪੇਰੀ ਦੇ ਦਾਫਨੇ ਨਾਮਕ ਓਪੇਰੇ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੇ ਮਾਨਵਵਾਦੀਆਂ ਦੀ ਕਲਾਮੰਡਲੀ ("ਕਾਮਰੇਤਾ ਦੀ ਬਰਦੀ") ਦੀ ਪਰੇਰਨਾ ਤਹਿਤ 1597 ਦੇ ਲਾਗੇ ਚਾਗੇ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਪੁਨਰ-ਜਾਗਰਣ ਦੀ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਦੇ ਅੰਗ ਵਜੋਂ ਕਲਾਸੀਕਲ ਯੂਨਾਨੀ ਨਾਟ-ਕਲਾ ਨੂੰ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਸੀ।

ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਓਪੇਰਾ ਭਵਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪੈਰਸ ਓਪੇਰਾ ਦਾ ਪੈਲੇਸ ਗਾਰਨੀਏਰ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Some definitions of opera: "dramatic performance or composition of which music is an essential part, branch of art concerned with this" (Concise Oxford English Dictionary); "any dramatic work that can be sung (or at times declaimed or spoken) in a place for performance, set to original music for singers (usually in costume) and instrumentalists" (Amanda Holden, Viking Opera Guide); "musical work for the stage with singing characters, originated in early years of 17th century" (Pears Cyclopaedia, 1983 ed.).