ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਦਾ ਦਿਲ
ਬਾਂਦਰ ਦਾ ਦਿਲ ਇੱਕ ਸਵਾਹਿਲੀ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਐਡਵਰਡ ਸਟੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਸਵਾਹਿਲੀ ਟੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। [1] ਐਂਡਰਿਊ ਲੈਂਗ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਦਿ ਲੀਲੈਕ ਫੇਰੀ ਬੁੱਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਆਰਨੇ-ਥੌਮਸਨ 91 ਹੈ। [2]
ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਰਕ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਹੋ ਗਈ, ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ mku yu ਦਰਖਤ ਦੇ ਫਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਉੱਗਿਆ ਸੀ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਾਰਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਬਾਂਦਰ ਸਿਰਫ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਘਰ ਆਵੇਗਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਤੋਹਫ਼ਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰੇਗਾ। ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, ਪਰ ਅੱਧੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਰਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ ਮਾਰੂ ਬਿਮਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬਾਂਦਰ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਬਾਂਦਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਤਰਸਯੋਗ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਦਿਲ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਰਕ, ਧੋਖੇ ਨਾਲ, ਉਸਨੂੰ ਲੈਣ ਲਈ ਵਾਪਸ ਲੈ ਆਈ। ਬਾਂਦਰ ਝੱਟ ਦਰੱਖਤ ਉੱਤੇ ਛਾਲ ਮਾਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਹੇਠਾਂ ਆਉਣ ਲਈ ਲੁਭਾਇਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਰਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਧੋਤੀ ਦੇ ਗਧੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ, ਜਿਸਨੂੰ ਦੋ ਵਾਰ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਮਿਲਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਗੁਆ ਦਿੱਤੀ - ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਬਾਂਦਰ ਇੱਕ ਧੋਤੀ ਦਾ ਗਧਾ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ Edward Steere (1870), Swahili Tales, "The Story of the Washerman's Donkey".
- ↑ D. L. Ashliman, The Monkey's Heart: folktales of Aarne-Thompson type 91.