ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ (ਅੰ. 1854-4 ਫਰਵਰੀ 1899) 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਡਾਂਸਰ, ਕਾਮੇਡੀਅਨ, ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਅਤੇ ਥੀਏਟਰ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ।[1][2]

ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ
ਜਨਮc. 1854

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲ

ਸੋਧੋ

ਸਿਨਸਿਨਾਟੀ ਵਿੱਚ ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ ਹੋਗਨ ਦਾ ਜਨਮ; ਉਹ ਵਿਲੀਅਮ ਹੋਗਨ (1827-1907) ਅਤੇ ਸਾਰਾਹ ਬੇਨੇਟ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸਿਨਸਿਨਾਟੀ (1860 ਜਨਗਣਨਾ) [ਪੂਰਾ ਹਵਾਲਾਦੀਪਦਾ] ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੈਂਟਕੀ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪੇਸ਼ੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੁਰਸ਼ ਮੇਕਰ ਵਜੋਂ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਅਥਰਟਨ ਕੋਲ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਕੈਰੀਅਰ ਇੱਕ ਬਾਲ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗ੍ਰਹਿ ਸ਼ਹਿਰ, ਸਿਨਸਿਨਾਟੀ ਵਿੱਚ ਰੌਬਿਨਸਨ ਦੇ ਓਪੇਰਾ ਹਾਊਸ ਵਿੱਚ "ਦ ਸੀ ਆਫ਼ ਆਈਸ" ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੰਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਕੁਝ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸੇਂਟ ਲੂਈਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।[3]

ਕੈਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਅਥਰਟਨ ਦੀ ਖੋਜ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਡਾਂਸਰ, ਕਾਮੇਡੀਅਨ, ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਅਤੇ ਥੀਏਟਰ ਨਿਰਮਾਤਾ ਲੀਡੀਆ ਥੌਮਸਨ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਗਸਤ 1868 ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਕਟੋਰੀਅਨ ਬਰਲੇਸਕ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਅਤੇ ਬਦਨਾਮੀ ਹੋਈ ਸੀ।[4]

ਅਥਰਟਨ ਨੂੰ "ਆਈਕਸੀਅਨ" ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਡ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਦਾਖਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਥੌਮਸਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਯੂ. ਐੱਸ. ਸ਼ੋਅ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀ, ਵਿਅੰਗ, ਗੀਤ, ਨਾਚ, ਤਮਾਸ਼ੇ, ਸੰਗੀਤ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੱਤੀ।

 
1868 ਐਕਸੀਅਨ ਲਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ

ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਅਤੇ ਲੀਜ਼ਾ ਵੈਬਰ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ ਕੋਗਲਨ ਸਮੇਤ ਕਈ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਤਿੱਖੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਸ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਰਿਆਦਾ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਬਰਲੇਸਕ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੋਲਚਾਲ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲੈੱਗ-ਸ਼ੋਅ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿਮਰ, ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਸੂਝਵਾਨ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਖਿੱਚਿਆ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, "ਬਰਲੈਸਕ ਲਈ ਮਹਿਲਾ ਦਰਸ਼ਕ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਚੱਲੇ. 1869 ਦੀਆਂ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਪ੍ਰੈੱਸ ਵਿੱਚ 'ਐਂਟੀ-ਬਰਲੇਸਕ ਹਿਸਟੀਰੀਆ' ਦੀ ਇੱਕ ਲਹਿਰ ਨੇ ਮੱਧ-ਵਰਗ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਐਕਸੀਅਨ ਵੱਲ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਥੌਮਸਨ ਟਰੂਪ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਕੈਨੇਡਾ ਦੇ ਦੌਰੇ 'ਤੇ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਰ ਸ਼ੋਅ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਸਿਨਬਾਦ" ਅਤੇ ਅਥਰਟਨ 1870-1890 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਸਟੇਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲੇ, ਸਾਹਸੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ।[5][6]

 
1869 ਵਿੱਚ ਚਾਲੀ ਚੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ

ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਥਰਟਨ ਦੀ ਬਹੁਪੱਖਤਾ ਇੱਕ ਕਾਮਿਕ ਗਾਇਕ, ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਕ ਸੀਟੀ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੰਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ "ਹੱਸਣ ਵਾਲਾ ਗੀਤ" ਉਸ ਦਾ ਹਸਤਾਖਰ ਬਣ ਗਿਆ।[7] ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਪੈਰੋਡਿਸਟ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਹਾਸੋਹੀਣੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਸੀ।[8][9][10]

ਤਸਵੀਰ:WillieEdouinAd.jpg
 
ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ MET ਸੰਗ੍ਰਹਿ
 
ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ, ਅਦਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਦੀ ਲਡ਼ੀ ਤੋਂ
 
ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ
 
1898 ਵਿੱਚ ਸਟੇਜ ਉੱਤੇ ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ
 
1898 ਵਿੱਚ ਮਾਈ ਐਨ ਐਲੀਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਐਲਿਸ ਅਥਰਟਨ

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਅਥਰਟਨ ਦੀਆਂ ਦੋ ਬੇਟੀਆਂ ਮਈ ਅਤੇ ਡੇਜ਼ੀ ਸਨ, ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੀਆਂ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਈ ਅਥਰਟਨ (ਬੀ. 18 ਫਰਵਰੀ, 1875) ਅਤੇ ਡੇਜ਼ੀ ਅਥਰਟਨ ਦੇ ਸਟੇਜ ਨਾਮ ਅਪਣਾਏ।[11] ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਲੰਡਨ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[12] ਡੇਜ਼ੀ ਨੇ ਬ੍ਰਾਡਵੇ 'ਤੇ ਦ ਟੌਰਚ-ਬੀਅਰਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥੀਏਟਰ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੌਰਾਨ ਪਹਿਲੀਆਂ "ਟਾਕੀਜ਼" ਵਿੱਚ ਵੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਟਾਫੋਨ ਕਿਸਮਾਂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਲਵੀਨੀਆ ਹੋਗਨ ਨੇ ਵੀ ਅਟਲਾਂਟਿਕ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸਫਲ ਕੈਰੀਅਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਨੀ ਅਥਰਟਨ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1926 ਤੱਕ ਸਟੇਜ' ਤੇ ਆਪਣਾ ਕੈਰੀਅਰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।[13]

ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ 4 ਫਰਵਰੀ, 1899 ਨੂੰ ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਹੋਟਲ ਔਡੁਬੋਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉਸ ਦੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਹੋਈ। ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਨੇ ਚਰਚ ਸੇਵਾ ਦੇ ਸਥਾਨ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ।[14]

ਵਿਰਾਸਤ

ਸੋਧੋ

ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇਕੱਠੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਕਈਆਂ ਨੇ ਫਰੈਡਰਿਕ ਹਿੱਲ ਮੇਸਵਰ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪੋਰਟਰੇਟ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਇਆ, ਸੀਏ. 1850-1915 ਜੋ ਡੌਰਥੀ ਕੁੰਹਾਰਟ ਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਸੀ।[15] ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਡੀ. ਸੀ. ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪੋਰਟਰੇਟ ਗੈਲਰੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[16]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Harvard Theatre Collection (1930). "Catalogue of Dramatic Portraits in the Theatre Collection of the Harvard College Library, Volume 1".
  2. "Photographs of Alice Atherton #1".
  3. "Alice Atherton Biography". www.broadway.cas.sc.edu.
  4. Daniel Blum (1971). "A Pictorial History of the American Theatre, 1860-1970".
  5. Norman B. Patterson (1992). "Stereo World: Profiles from the oblivion: The Atherton Mystery" (PDF).
  6. "Photographic portrait of Alice Atherton in 1870 - The J. Paul Getty Museum, California".
  7. "Atherton's laughing song: sung at Koster & Bial's - Music by John Crook. Words by George Dance. Arrangement by Charles E. Pratt".
  8. "Stage Photograph of Alice Atherton".
  9. "Stage Photograph of Alice Atherton".
  10. "A series of Broadway stage photographs of Alice Atherton".
  11. "Daisy Atherton, daughter of Alice Atherton - Broadway performer".
  12. "Victoria and Albert Museum biography and photos of Alice Atherton". September 1884.
  13. "Venie Atherton, sister of Alice - Broadway performer".
  14. "New York Times 1899-02-08, p.7 - venue: Church of Transfiguration".
  15. "Frederick Hill Meserve's Historical portraits, ca. 1850-1915: ATHERTON, ALICE, Actress Vol. XXIII P. 9".
  16. "Some Leading Actresses (1890): A Group. Alice Atherton and others. National Portrait Gallery Image Collection".