ਔਰੇਂਜ ਸਿਟੀ ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ
ਔਰੇਂਜ ਸਿਟੀ ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਜਾਂ ਨਾਗਪੁਰ ਪ੍ਰਾਈਡ ਪਰੇਡ ਹਰ ਸਾਲ ਨਾਗਪੁਰ, ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।[1] ਇਹ ਲੈਸਬੀਅਨ, ਗੇਅ, ਬਾਇਸੈਕਸੁਅਲ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਹੈ।[2]
2016 ਸੋਧੋ
ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ 5 ਮਾਰਚ[1] 2016 ਨੂੰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ; ਸਾਰਥੀ ਟਰੱਸਟ ਦੁਆਰਾ ਆਯੋਜਿਤ[3] ਅਤੇ ਰੈੱਡ ਕਰਾਸ ਸੋਸਾਇਟੀ, ਵਾਈ.ਐਮ.ਸੀ.ਏ., ਇੰਡੀਆ ਪੀਸ ਸੈਂਟਰ, ਨੈਸ਼ਨਲ ਕੌਂਸਲ ਆਫ਼ ਚਰਚ ਇਨ ਇੰਡੀਆ, ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਅੰਧਸ਼ਰਧਾ ਨਿਰਮੂਲਨ ਸਮਿਤੀ, ਮਾਤਰੂਸੇਵਾ ਸੰਘ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਸੋਸ਼ਲ ਵਰਕ ਆਦਿ[3] ਵਰਗੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਹਿਯੋਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਭਾਜਪਾ ਵਿਧਾਇਕ ਮਿਲਿੰਦ ਮਾਨੇ ਨੇ ਆਪਣੀ "ਨਿੱਜੀ ਸਮਰੱਥਾ" ਵਿੱਚ ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਦੇ ਕੇ ਰਵਾਨਾ ਕੀਤਾ,[3] ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਾਰਚ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ "ਕਿਸੇ ਵੀ ਲਿੰਗ ਦੇ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦਾ ਸਾਥੀ ਚੁਣਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।"[4] ਇਸ ਮਾਰਚ ਵਿਚ 122 ਗੈਰ-ਐਲਜੀਬੀਟੀ ਸਮਰਥਕਾਂ ਸਮੇਤ ਲਗਭਗ 400 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੇਖੀ ਗਈ।[3] ਮਾਰਚ ਸ਼ਾਮ 3 ਵਜੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਚੌਕ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ[5] ਅਤੇ ਜ਼ੀਰੋ ਮੀਲ ਤੋਂ ਵੈਰਾਇਟੀ ਸਕੁਏਰ ਤੋਂ ਝਾਂਸੀ ਰਾਣੀ ਸਕੁਏਅਰ ਤੋਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ, ਕੈਨਾਲ ਰੋਡ, ਰਾਮਦਾਸਪੇਠ, ਲੋਕਮਤ ਸਕੁਏਅਰ ਤੋਂ ਪੰਚਸ਼ੀਲ ਸਕੁਏਰ ਤੋਂ ਝਾਂਸੀ ਰਾਣੀ ਸਕੁਏਰ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਸੰਵਿਧਾਨ ਸਕੁਏਰ ਤੱਕ ਗਿਆ।[2] ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ. ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਦੀ ਉਮਰ 19 ਤੋਂ 42 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ।[3]
2017 ਸੋਧੋ
ਦੂਜਾ ਔਰੇਂਜ ਸਿਟੀ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ 18 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਔਰੇਂਜ ਸਿਟੀ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਸਾਰਥੀ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ।[6] ਪਰੇਡ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੰਵਿਧਾਨ ਚੌਕ, ਸਿਵਲ ਲਾਈਨ, ਨਾਗਪੁਰ ਤੋਂ ਹੋਈ।[6] ਇਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਖੁੱਲੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸ਼ਾਹੀ ਪ੍ਰਿੰਸ ਮਾਨਵੇਂਦਰ ਸਿੰਘ ਗੋਹਿਲ ਦੁਆਰਾ ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਦੇ ਕੇ ਰਵਾਨਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[7] ਉਸਨੇ ਏਡਜ਼ ਹੈਲਥਕੇਅਰ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (ਏ.ਐਚ.ਐਫ.) ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕੈਲੰਡਰ ਦਾ ਵੀ ਉਦਘਾਟਨ ਕੀਤਾ। ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੰਗ-ਬਿਰੰਗੇ ਤਖ਼ਤੀਆਂ ਅਤੇ ਬੈਨਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ "ਮੈਂ ਸਮਲਿੰਗੀ ਹਾਂ, ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ" ਵਰਗੇ ਨਾਅਰੇ ਲਗਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।[8] ਮਾਰਚ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 300 ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰੀ।[8]
2018 ਸੋਧੋ
ਤੀਜਾ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ 13 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਹੋਇਆ। ਦੋ ਘੰਟੇ ਦਾ ਇਹ ਮਾਰਚ ਆਰ.ਬੀ.ਆਈ. ਸਕੁਏਅਰ ਤੋਂ ਜ਼ੀਰੋ ਮੀਲ ਅਤੇ ਵੈਰਾਇਟੀ ਸਕੁਏਅਰ ਵੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਰਾਣੀ ਝਾਂਸੀ ਸਕੁਏਅਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਜਿੱਥੋਂ ਇਹ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਸੰਵਿਧਾਨ ਸਕੁਏਅਰ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ।[9] ਸਾਰਥੀ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸ੍ਰੀ ਨਿਕੁੰਜ ਜੋਸ਼ੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, "ਇਸ ਮਾਰਚ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਸਮਾਜ ਦੀ ਛੁਪੀ ਹੋਈ ਆਬਾਦੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਸਕੇ।" ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ ਇਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ, ਪ੍ਰਿੰਸ ਗੋਹਿਲ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਨੂੰ ਨਾਗਪੁਰ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਣ-ਸਨਮਾਨ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਉਹ ਵੀ ਸਮਰਥਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਆਏ ਹਨ।'' [9] ਨਾਗਪੁਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਆਯੋਜਕ ਆਨੰਦ ਚੰਦਰਾਣੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੀਜੇ ਮਾਰਚ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਲਈ ਨੌਕਰੀਆਂ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇਣਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, "ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹੁਨਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਬਾਕੀ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਅਪਗ੍ਰੇਡ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।"[10]
2019 ਸੋਧੋ
ਚੌਥਾ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ 16 ਫਰਵਰੀ ਨੂੰ ਹੋਇਆ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਸਮਲਿੰਗੀ ਜਿਨਸੀ ਕਿਰਿਆਵਾਂ, ਜੋ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਆਈ.ਪੀ.ਐਸ. ਦੀ ਧਾਰਾ 377 ਦੇ ਤਹਿਤ ਅਪਰਾਧੀ ਸਨ, ਨੂੰ 6 ਸਤੰਬਰ 2018 ਨੂੰ ਅਣ-ਅਪਰਾਧਕ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[11] ਪ੍ਰੀ-ਪ੍ਰਾਈਡ ਇਵੈਂਟਸ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਫ਼ਿਲਮ ਈਵਨਿੰਗ ਸ਼ੈਡੋਜ਼ ਨਾਗਪੁਰ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਗਈ।[12]
2020 ਸੋਧੋ
ਪੰਜਵਾਂ ਪ੍ਰਾਈਡ ਮਾਰਚ 18 ਜਨਵਰੀ 2020 ਨੂੰ ਸੰਵਿਧਾਨ ਚੌਕ ਤੋਂ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਾਰਚ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰਥੀ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਅਹੁਦੇਦਾਰ ਆਨੰਦ ਚੰਦਰਾਣੀ, ਨਿਕੁੰਜ ਜੋਸ਼ੀ, ਐਲ.ਜੀ.ਬੀ.ਟੀ.ਕਿਯੂ.ਆਈ. ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਨਾਗਪੁਰ ਅਤੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਮੌਜੂਦ ਸਨ।[13]
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ ਸੋਧੋ
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ 1.0 1.1 Chaturvedi, Vinita (28 February 2016). "Many students to come out of the closet at Nagpur's gay pride march". The Times of India. Retrieved 27 March 2019.
- ↑ 2.0 2.1 "Many display solidarity for LGBT community in 'Orange City Pride March'". www.nagpurtoday.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2017-06-17.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 "LGBT community, supporters take out 'pride parade' in Nagpur". The Indian Express (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2016-03-06. Retrieved 2017-06-17.
- ↑ "Many display solidarity for LGBT community in 'Orange City Pride March'". www.nagpurtoday.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2018-06-30.
- ↑ "Nagpur Pride March On Saturday, 5th March". Gaysi. 2016-03-01. Retrieved 2017-06-17.
- ↑ 6.0 6.1 "Nagpur's LGBT community demands its constitutional rights through the Orange City Pride March". Nation Next (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2017-02-21. Archived from the original on 2017-10-08. Retrieved 2017-06-17.
- ↑ "I am gay and it's ok, was the message of city's second pride march - Times of India". The Times of India. Retrieved 2017-06-17.
- ↑ 8.0 8.1 "Nagpur's LGBT community demands its constitutional rights through the Orange City Pride March". Nation Next (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). 2017-02-21. Archived from the original on 2017-10-08. Retrieved 2018-06-30.
- ↑ 9.0 9.1 "Colours of freedom march with 'Pride' on city streets - Times of India". The Times of India. Retrieved 2018-06-30.
- ↑ "Third Orange City Pride March on January 13 - Times of India". The Times of India. Retrieved 2018-06-30.
- ↑ News, Nagpur. "LGBTQ community takes out Orange City Pride March". www.nagpurtoday.in (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2019-05-02.
{{cite web}}:|last=has generic name (help)[permanent dead link] - ↑ "'Hindi film industry is a year or two behind indie music. It's often limited by the film's plot' - Times of India". The Times of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2019-05-02.
- ↑ "Nagpur's LGBTQI community takes to streets at 5th Orange City Pride March". Archived from the original on 2020-06-29. Retrieved 2022-05-27.