ਕਾਲੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ (ਬਲੈਕ ਹਿਲਜ਼)
ਕਾਲੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Black Hills), ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਅਤੇ ਅਲੱਗ ਪਰਬਤ ਲੜੀ ਹੈ ਜੋ ਪੱਛਮੀ ਸਾਉਥ ਡਾਕੋਟਾ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੈਦਾਨਾਂ ਤੋਂ ਅਤੇ ਵਿਓਮਿੰਗ, ਅਮਰੀਕਾ ਤੱਕ ਫੈਲੇ ਹੋਏ ਹਨ।[1][2] ਬਲੈਕ ਐਲਕ ਪੀਕ (ਪਹਿਲਾਂ ਹਾਰਨੀ ਪੀਕ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ) ਜੋ ਕਿ 7,244 ਫੁੱਟ (2,208 ਮੀਟਰ) ਤੱਕ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਰੇਂਜ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸਿਖਰ ਹੈ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਲੈਕ ਹਿਂਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫੌਰੈਸਟ ਨੂੰ ਘੇਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3] "ਬਲੈਕ ਹਿਲਸ" ਨਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਲਕੋਤਾ ਪਹਿਹ ਸਪਾ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੈ। ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰੀ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਦੇ ਰੂਪ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਸ ਨਾਮ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਰੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਘਿਰ ਗਏ ਸਨ।[4]
ਮੂਲ ਅਮਰੀਕਿਆ ਦਾ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ. 1776 ਵਿੱਚ ਚੇਯਨੇ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਲਕੋਟਾ ਨੇ ਬਲੈਕ ਹਿਲਸ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਰਹੀ। 1868 ਵਿੱਚ, ਯੂਐਸ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 1868 ਵਿੱਚ ਫੋਰਟ ਲਾਰਮੀ ਸੰਧੀ ਉੱਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕੀਤੇ, ਮਿਸੌਰੀ ਰਿਵਰ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰੇਟ ਸੀਓਕਸ ਰਿਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਗੋਰੇ ਸੈਟਲਮੈਂਟ ਤੋਂ ਸਦਾ ਲਈ ਕਾਲੇ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, 1874 ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਵਸਨੀਕਾਂ ਨੇ ਸੋਨਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜਾਰਜ ਆਰਮਸਟੌਂਗ ਕਸਟਰਜ਼ ਦੇ ਬਲੈਕ ਹਰੀਜ ਐਕਸਪੀਡੀਸ਼ਨ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਸੋਨੇ ਦੀ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਖਣਿਜ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਮਰੀਕੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ 1889 ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਸਾਉਥ ਡਕੋਟਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਛੋਟੀਆਂ ਰੈਲੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ, ਲਕੋਟਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੀ ਸਾਬਕਾ ਭੂਮੀ ਦੀ 9 ਮਿਲੀਅਨ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਵੇਚ ਦਿੱਤੀ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦੱਖਣੀ ਡਕੋਟਾ ਦੇ ਉਲਟ, ਕਾਲੇ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਅਮਰੀਕੀ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦੇ ਕੇਂਦਰਾਂ ਤੋਂ ਪੱਛਮ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਸਥਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਲਰਾਡੋ ਅਤੇ ਮੋਂਟਾਨਾ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਨੇ ਦੇ ਬੂਮ ਸਥਾਨਾਂ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਖਪਤਕਾਰ ਆਉਂਦੇ ਸਨ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਲੈਕ ਹਿਲਸ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੋਂ ਕੁਦਰਤੀ ਸਰੋਤਾਂ (ਖਣਿਜ ਅਤੇ ਲੱਕੜ) ਤੋਂ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਆਵਾਸ ਅਤੇ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਉਦਯੋਗਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈ ਲਈ ਹੈ। ਸਥਾਨਿਕ ਲੋਕ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਦੇ ਹਨ: "ਦੱਖਣੀ ਪਹਾੜੀਆਂ" ਅਤੇ "ਨੌਰਦਰਨ ਪਹਾੜੀਆਂ"। ਦੱਖਣੀ ਪਹਾੜ ਮਾਊਂਟ ਰਸ਼ਮੋਰ, ਵਿੰਡ ਗੁਫ਼ਾ ਨੈਸ਼ਨਲ ਪਾਰਕ, ਜਵੇਲ ਕੈਵੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮੋੰਟਰ, ਬਲੈਕ ਏਕੇਕ ਪੀਕ (ਰੌਕੀਜ਼ ਦੇ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਬਿੰਦੂ, ਪਹਿਲਾਂ ਹਾਰਨੀ ਪੀਕ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸਥਾਨ), ਸੀਟਰ ਸਟੇਟ ਪਾਰਕ (ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਰਾਜ ਪਾਰਕ) ਸਾਊਥ ਡਕੋਟਾ ਵਿਚ), ਕ੍ਰੇਜ਼ੀ ਹੋਰਸ ਮੈਮੋਰੀਅਲ (ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮੂਰਤੀ), ਅਤੇ ਹੌਟ ਸਪ੍ਰਿੰਗਜ਼ ਵਿੱਚ ਮੈਮਥ ਸਾਈਟ, ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੋਜ ਸਹੂਲਤ ਹੈ।
ਉੱਤਰੀ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਕਰਸ਼ਣਾਂ ਵਿੱਚ ਸਪਾਰਫਿਸ਼ ਕੈਨਿਯਨ, ਇਤਿਹਾਸਕ ਡੇਡਵੁੱਡ ਅਤੇ ਸਟਰੂਜਿਸ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਰੈਲੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜੋ ਹਰ ਅਗਸਤ ਆਯੋਜਿਤ ਹੋਏ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ ਰੈਲੀ 14 ਅਗਸਤ, 1938 ਨੂੰ ਆਯੋਜਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ 2015 ਵਿੱਚ 75 ਵੀਂ ਰੈਲੀ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ 10 ਲੱਖ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਾਈਕਰਾਂ ਨੇ ਬਲੈਕ ਹਿਲਜ਼ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਵਿਯੋਮਿੰਗ ਬਲੈਕ ਹਿਲਸ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਡੇਵਿਡ ਟਾਵਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਸਮਾਰਕ, ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨੇੜਲੇ ਆਕਰਸ਼ਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਮਾਰਕ ਸੀ।[5]
ਕਾਲੇ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਖੇਤਰ
ਸੋਧੋਉੱਤਰੀ ਬਲੈਕ ਹਿਲੇਸ ਲਗਭਗ ਲਾਰੇਂਸ ਅਤੇ ਮੇਡੇ ਕਾਉਂਟੀ ਅਤੇ ਬਲੈਕ ਹਿਂਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫੌਰੈਸਟ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਪਹਾੜੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਮੱਧ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜ (ਬਲੈਕ ਹਿਂਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫੋਰੈਸਟ ਦਾ ਮਿਸਟਿਕ ਡਿਸਟ੍ਰਿਕਟ) ਰੈਪਿਡ ਸਿਟੀ ਦੇ ਪੱਛਮ ਦੇ ਪੈਨਿੰਗਟਨ ਕਾਉਂਟੀ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਦੱਖਣੀ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਕਸਟਰ ਕਾਉਂਟੀ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜੰਗਲ ਦੇ ਹੈਲਕ ਕੈਂਲੋਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵਾਈਮਿੰਗ ਦੇ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜ ਬੇਅਰਲਜ ਡਿਸਟ੍ਰਿਕਟ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਲਗਭਗ ਵੈਸਟਨ ਅਤੇ ਕਰਕ ਕਾਉਂਟੀਜ਼।
ਭੂਮੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਬਲੈਕ ਪਹਾੜੀਆਂ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਏਲਕ ਮਾਉਂਟਨ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਖੇਤਰ ਦੇ ਦੱਖਣਪੱਛਮੀ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਸੀਮਾ ਹੈ।
ਫੋਟੋ ਗੈਲਰੀ
ਸੋਧੋ
ਨੋਟ
ਸੋਧੋ- ↑ "Hidatsa Lessons Vocab2". Hidatsa Language Program. Archived from the original on 2013-06-06. Retrieved 2012-07-17.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ "Black Hills". Geographic Names Information System. United States Geological Survey.
- ↑ "Black Elk". NGS data sheet. U.S. National Geodetic Survey. http://www.ngs.noaa.gov/cgi-bin/ds_mark.prl?PidBox=OT0810. Retrieved 2011-05-10.
- ↑ "Black Hills National Forest — Frequently Asked Questions". United States Forest Service.
- ↑ Mattison, Ray H. (1955). "The First Fifty Years". National Park Service. Retrieved January 19, 2012.