ਕੱਛੂਕੁੰਮਾ ਅਤੇ ਪੰਛੀ
ਕਛੂਆ ਅਤੇ ਪੰਛੀ ਸੰਭਾਵਿਤ ਲੋਕ ਮੂਲ ਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਕਥਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੰਸਕਰਣ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਗ੍ਰੀਸ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਅਫਰੀਕੀ ਰੂਪ ਵੀ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਨੈਤਿਕ ਸਬਕ ਵੱਖਰੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਸੰਦਰਭਾਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ,ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਬੋਧੀ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਕੱਛਪਾ ਜਾਤਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਕੱਛੂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। [1] ਇਸ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਇੱਕ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੱਛੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਡਿੱਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਸਲਾਹਕਾਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਲਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਕੱਛੂ ਦੀ ਦੋ ਹੰਸ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਹਿਮਾਲਿਆ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਜਾਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀਆਂ ਚੁੰਝਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੋਟੀ ਫੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਕੱਛੂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੇ। ਹੇਠਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਸਫ਼ਰ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਇਹ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਾਤਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਮੂਰਤੀ-ਕਲਾ ਲਈ ਇੱਕ ਪਸੰਦੀਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸਨ ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਇਮਾਰਤਾਂ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਰਾਹਤ ਵਜੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਸੰਖੇਪ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਆਈਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕੱਛੂਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲਿਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪੰਛੀ, ਇਸ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਅਤੇ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ 'ਤੇ ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। [2] ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜਾਵਾ ਵਿੱਚ 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੇਂਡੁਤ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ, ਪੰਛੀ ਅਤੇ ਕੱਛੂ ਉੱਪਰ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਧਨੁਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਤੁਰੰਤ ਹੇਠਾਂ, ਉਹੀ ਤਿੰਨੇ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ. [3]
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੇਂਡੁਤ ਉਦਾਹਰਨ ਵਿੱਚ, ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਨੂੰ ਬੋਧੀ ਸੰਦਰਭਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਪੰਚਤੰਤਰ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਭਾਰਤੀ ਸਾਹਿਤਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਵਿੱਚ, ਕੱਛੂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤ ਇੱਕ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸੁੱਕਣ ਲੱਗੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ 'ਤੇ ਤਰਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਗੀਜ਼ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸੇ ਗਏ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਉੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਉਹ ਲੰਘ ਰਹੇ ਹਨ, ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਸੁਣ ਕੇ, ਕੱਛੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਨਤੀਜੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੂੰ ਕੱਟ ਕੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [4] ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਆਖਰਕਾਰ ਬਿਡਪਾਈ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ, ਸੀਰੀਆਕ, ਅਰਬੀ, ਯੂਨਾਨੀ, ਹਿਬਰੂ ਅਤੇ ਲਾਤੀਨੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਖਰੀ ਦਾ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜੇ ਵੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰੀਟੇਲਿੰਗ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਮਛੇਰੇ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪਰਵਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹੇਠਾਂ ਚਰਵਾਹੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉੱਡਣ ਵਾਲਾ ਕੱਛੂ ਚੰਗਾ ਭੋਜਨ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਤੇਜ਼ਾਬ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ। [5]
ਬਿਡਪਾਈ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਇਤਾਲਵੀ ਸੰਸਕਰਣ ਥਾਮਸ ਨੌਰਥ ਦੁਆਰਾ ਦ ਮੋਰਲ ਫਿਲਾਸਫੀ ਆਫ ਡੋਨੀ (1570) ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [6] ਕੱਛੂਕੁੰਮੇ ਅਤੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ,ਜੋ ਇਸ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ 'ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਆਪਣੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ'। ਫ੍ਰੈਂਚ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਜੀਨ ਡੇ ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ ਨੇ ਵੀ ਬਿਡਪਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਡਾਇਜੈਸਟ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਲੱਭੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲਾ ਟੋਰਟੂ ਏਟ ਲੈਸ ਡਿਊਕਸ ਕੈਨਾਰਡਸ (ਐਕਸ.3) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਲਈ ਕਹਾਣੀ ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਅਰਥ ਅਤੇ ਬੇਵਕੂਫੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਕੱਛੂ ਉਸੇ ਥਾਂ 'ਤੇ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਥੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੋ ਬੱਤਖਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ 'ਕੱਛੂਆਂ ਦੀ ਰਾਣੀ' ਵਜੋਂ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਸੁਣਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਚੀਕਦੀ ਹੈ। [7] ਇਹ ਇਸ 'ਤੇ ਹੈ ਕਿ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਸੁਮਾਰੋਕੋਵ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰੂਸੀ ਸੰਸਕਰਣ ਨੂੰ ਆਧਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬੱਤਖਾਂ ਕੱਛੂਆਂ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਲੈ ਜਾਣ ਲਈ ਨਿਕਲੀਆਂ ਸਨ। [8]
ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਵੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਮੰਗੋਲੀਆਈ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਪਾਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। [9] [10] ਇਸ ਪਰਿਵਰਤਨ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਡੱਡੂ ਆਪਣੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪਰਵਾਸ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਹੰਸ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗਰਮ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਉੱਡਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਲਈ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਨ। ਹੰਸ ਡੱਡੂ ਨੂੰ ਸੋਟੀ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਰਵਾਨਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਡੱਡੂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਡੱਡੂਆਂ ਨੂੰ ਚੀਕਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਜੋ ਉਹ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਜੁੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਰੂਸੀ ਲੇਖਕ ਵਸੇਵੋਲੋਡ ਗਾਰਸ਼ਿਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ "ਦਿ ਟਰੈਵਲਰ ਫਰੌਗ" (Лягушка-путешественница) ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਭਿੰਨਤਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ 1965 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰਟੂਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲੀ ਗਈ ਸੀ [11] ਉੱਥੇ, ਡੱਡੂ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਹੇਠਾਂ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨਾ ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਵਿਚਾਰ ਸੀ, ਨਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬੱਤਖਾਂ ਦਾ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਰੂਪਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਡੱਡੂ ਇੱਕ ਛੱਪੜ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮੰਨੀਆਂ ਗਈਆਂ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਦਾ ਮਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਬਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [12]
- ↑ "Jataka Tales, H.T.Francis and E.J.Thomas, Cambridge University, 1916, pp.178-80". Retrieved 2013-04-14.
- ↑ Jean Philippe Vogel, The Goose in Indian Literature and Art, Leiden 1962 pp.44-6
- ↑ Di bbrock Brian Brock+ Aggiungi contatto. "A photograph on the Flickr site". Flickr.com. Retrieved 2013-04-14.
- ↑ Franklin Edgerton, The Panchatantra Reconstructed, American Oriental Series, New Haven, 1924
- ↑ J.P.Vogel, p.43
- ↑ "Thomas North, the earliest English version of the fables of Bidpai, originally published in 1570, pp.171-5". Retrieved 2013-04-14.
- ↑ Translation of the poem
- ↑ Item XI, "Черепаха", in ПОЛНОЕ СОБРАНІЕ ВСѢХЪ СОЧИНЕНIЙ въ СТИХАХЪ И ПРОЗѢ, ПОКОЙНАГО ... АЛЕКСАНДРА ПЕТРОВИЧА СУМАРОКОВА (Complete Works in Verse and Prose by the late... Alexander Petrovich Sumarokov), Moscow, 1787
- ↑ Hilary Roe Metternich; P Khorloo; Norovsambuugiin Baatartsog (1996). Mongolian folktales. Boulder, CO: Avery Press in association with the University of Washington Press. ISBN 0-937321-06-0.[permanent dead link]
- ↑ Carolyn Han; Jay Han (1993). Why Snails Have Shells: Minority and Han Folktales from China. University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1505-X. Retrieved 2008-03-09.
- ↑ The 17-minute Russian-language version is available on YouTube
- ↑ An English translation appears as the final story in this collection