ਸੁਕਰਾਤ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ
ਸਮੱਗਰੀ ਮਿਟਾਈ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋੜੀ
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਛੋ added Category:ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ using HotCat |
Charan Gill (ਗੱਲ-ਬਾਤ | ਯੋਗਦਾਨ) ਵਾਧਾ ਤੇ ਹਵਾਲਾ |
||
ਲਾਈਨ 1:
{{Infobox
|region = [[ਪੱਛਮੀ ਫਲਸਫਾ]]▼
<!-- Philosopher Category -->
|era = [[ਪੁਰਾਤਨ ਫਲਸਫਾ]]▼
▲|region = '''[[ਪੱਛਮੀ ਫਲਸਫਾ]]'''
▲|era = '''[[ਪੁਰਾਤਨ ਫਲਸਫਾ]]'''
|color = #B0C4DE
<!-- Image and Caption -->
|image = Socrates Louvre.jpg
|caption = '''[[ਸੁਕਰਾਤ]]'''
|name = [[ ਸੁਕਰਾਤ ]]({{lang|grc|Σωκράτης}})▼
<!-- Information -->
|birth_date = 469-470 ਈ. ਪੂ.▼
|birth_place = [[ਏਥਨਜ਼]]▼
Socrates ({{lang|grc|Σωκράτης}})
|death_place = [[ਏਥਨਜ਼]]▼
▲|birth_place = '''[[ਏਥਨਜ਼]]'''
|school_tradition = [[ਯੂਨਾਨੀ ਫਲਸਫਾ]]▼
|death_date = 399 ਈ ਪੂ (ਉਮਰ ਲਗਪਗ 71) <!--PLEASE SEE TALK BEFORE CHANGING DATE-->
|main_interests = [[ਗਿਆਨ ਸਿਧਾਂਤ]], [[ਨੀਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰ]]▼
▲|death_place = '''[[ਏਥਨਜ਼]]'''
|nationality = [[ਯੂਨਾਨ|ਯੂਨਾਨੀ]]▼
▲|school_tradition = '''[[ਯੂਨਾਨੀ ਫਲਸਫਾ]]'''
▲|main_interests = '''[[ਗਿਆਨ ਸਿਧਾਂਤ]], [[ਨੀਤੀ ਸ਼ਾਸਤਰ]]'''
▲|nationality = '''[[ਯੂਨਾਨ|ਯੂਨਾਨੀ]]'''
|Influenced_by = [[ਪਰਮਾਨਾਈਡਜ]]
|influenced = ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ [[ਪੱਛਮੀ ਫਲਸਫਾ]]; ਖਾਸ ਕਰ, [[ਪਲੈਟੋ]], [[ਅਰਸਤੂ]], [[ਅਰਿਸਟੀਪਸ]], [[ਐਂਟੀਸਥੀਨਜ]]
|notable_ideas = [[Socratic method]], [[irony#Socratic irony|Socratic irony]]
}}
ਲਾਈਨ 30 ⟶ 40:
ਸਿਆਣਪ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਾਇਲਮੀ ਦੇ ਬੋਧ ਵਿੱਚ ਛਿਪੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ।
[[File:David - The Death of Socrates.jpg|thumb|left|''[[ਸੁਕਰਾਤ ਦੀ ਮੌਤ ]]'',
== ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ==
ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਣ
'''ਭਰਾਵੋ , ਤੁਹਾਡੇ ਇਸ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦੀ ਮੈਂ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਥੋਂ ਭੱਜ ਜਾਵਾਂ । ਹਰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਣ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਭਲਾ ਪ੍ਰਾਣ ਦੇਣਾ ਕੌਣ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ? ਪਰ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਧਾਰਣ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕ ਇਸ ਨਸ਼ਵਰ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੀ ਸਭ ਕੁੱਝ ਮੰਨਦੇ
▲ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਣ , ਦੇਵਤਿਆਂ ਤੋਂ ਮੁਨਕਰ ਹੋਣ ਅਤੇ ਨਾਸਤਿਕ ਹੋਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ [[ਸੁਕਰਾਤ]] ਉੱਤੇ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਦੇਕੇ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਜਾ [[ਏਥਨਜ਼]] ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਲੋਂ 399 ਈ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਸੀ । ਉਸ ਨੇ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਖੁਸ਼ੀ - ਖੁਸ਼ੀ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਜਾਨ ਦੇ ਦਿੱਤੀ । ਉਸਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਣ ਦਾ ਆਗਰਹ ਉਸਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਅਤੇ ਸਨੇਹੀਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ :-
...ਪਿਆਲਾ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁਕਰਾਤ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਗਿਰਦਾਂ ਨਾਲ ਫਿਰ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤਾਂ ਜੇਲ੍ਹਰ ਨੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਗਿਰਦ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ‘‘ਸੁਕਰਾਤ ਨੂੰ ਕਹੋ ਹੁਣ ਗੱਲਾਂਬਾਤਾਂ ਨਾ ਕਰੇ ਕਿਉਂਕਿ ਜੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਖ਼ੂਨ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੰਜ ਜ਼ਹਿਰ ਦਾ ਅਸਰ ਘਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਫਿਰ ਜ਼ਹਿਰ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਦੇਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।’’ ਸੁਕਰਾਤ ਦਾ ਜੁਆਬ ਸੀ, ‘‘ਜੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜ਼ਹਿਰ ਪੀ ਲਿਆ ਤਾਂ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਪੀਣ ਵਿੱਚ ਕੀ ਫ਼ਰਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ?’’<ref> [http://punjabitribuneonline.com/2012/10/%E0%A9%9B%E0%A8%B9%E0%A8%BF%E0%A8%B0-%E0%A8%AA%E0%A9%80-%E0%A8%95%E0%A9%87-%E0%A8%85%E0%A8%AE%E0%A8%B0-%E0%A8%B9%E0%A9%8B%E0%A8%87%E0%A8%86-%E0%A8%B8%E0%A9%81%E0%A8%95%E0%A8%B0%E0%A8%BE%E0%A8%A4/ ਜ਼ਹਿਰ ਪੀ ਕੇ ਅਮਰ ਹੋਇਆ ਸੁਕਰਾਤ]</ref>
▲'''ਭਰਾਵੋ , ਤੁਹਾਡੇ ਇਸ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦੀ ਮੈਂ ਆਦਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਥੋਂ ਭੱਜ ਜਾਵਾਂ । ਹਰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਣ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਭਲਾ ਪ੍ਰਾਣ ਦੇਣਾ ਕੌਣ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ? ਪਰ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਧਾਰਣ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕ ਇਸ ਨਸ਼ਵਰ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੀ ਸਭ ਕੁੱਝ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ । ਆਤਮਾ ਅਮਰ ਹੈ ਫਿਰ ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਕੀ ਡਰਨਾ ? ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਜੋ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੀ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਕੁੱਝ ਵਿਗਾੜ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਆਤਮਾ ਅਜਿਹੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਧਾਰਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਵਕਤੀ ਸਰੀਰ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਭੱਜਣਾ ਉਚਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਕੀ ਮੈਂ ਕੋਈ ਅਪਰਾਧ ਕੀਤਾ ਹੈ ? ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਪਰਾਧ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਉੱਤੇ ਅਗਿਆਨ ਦਾ ਕਹਿਰ ਹੈ । ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਿਹਾ ਸੀ - ਸੰਸਾਰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਹੀ ਸਿੱਧਾਂਤ ਦੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ । ਮਨੁੱਖੀ ਦਿਮਾਗ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀ ਸੀਮਾਵਾਂ ਹਨ । ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅੰਤਰੀਵ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਨਸ਼ਵਰ ਕਾਇਆਮਾਤਰ ਨਹੀਂ , ਉਹ ਜਾਗਰੁਕ ਅਤੇ ਚੇਤਨ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਇਸ ਲਈ ਸਾਡਾ ਰੁਝਾਨ ਆਤਮਢੂੰਢ ਵੱਲ ਹੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸੱਚ , ਇਨਸਾਫ਼ ਅਤੇ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਈਏ । ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਮੰਨ ਕੇ ਹੀ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰੀਰ ਨਸ਼ਵਰ ਹੈ । ਅੱਛਾ ਹੈ , ਨਸ਼ਵਰ ਸਰੀਰ ਆਪਣੀ ਸੀਮਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਚੁੱਕਿਆ । ਮੈਂ ਟਹਿਲਦੇ - ਟਹਿਲਦੇ ਥੱਕ ਚੁੱਕਿਆ ਹਾਂ । ਹੁਣ ਸੰਸਾਰ ਰੂਪੀ ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਲਿਟਕੇ ਆਰਾਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ । ਸੌਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਚਾਦਰ ਤਾਣ ਦੇਣਾ ।'''
{{ਅੰਤਕਾ}}
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਲੋਕ]]
[[ਸ਼੍ਰੇਣੀ:ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ]]
|