ਨੰਗਬੀਜੀ ਬੂਟਾ: ਰੀਵਿਜ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ

ਲਿਜਿਨਾਪਟੇਰਿਡੇਸਿਈ ਦੀ ਮੁੱਖ ਜਾਤੀ ਕਾਲਿਮਾਟੋਥੀਕਾ ਹਾਨਿੰਗਘਾਂਸੀ ( Calymmatotheca hoeninghansi ) ਹੈ। ਇਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਲਿਜਿਨਾਪਟੇਰਿਸ ( Lyginopteris ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਤਿੰਨ ਜਾਂ ਚਾਰ ਸੇਂਟੀਮੀਟਰ ਮੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸਦੇ ਅੰਦਰ ਮੱਜਾ ( pith ) ਵਿੱਚ ਕਾਲੇ ਕੜੇ ਊਤਕ ਗੁੱਛੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਕਲੇਰਾਟਿਕ ਨੇਸਟ ( Sclerotic nest ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਬਾਹਰਲਾ ਵਲਕੁਟ ( cortex ) ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਮੋਟੇ ਅਤੇ ਪਤਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਤਨਾਂ ਵਲੋਂ ਨਿਕਲਨੇਵਾਲੀ ਪੱਤੀਆਂ ਦੇ ਡੰਠਲ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸਮੁੰਡ ਰੋਮ ( capitate hair ) ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਇਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਲਗਨੇਵਾਲੇ ਬੀਜ ਮੁੱਖਤ : ਲੈਜਿਨੋਸਟੋਮਾ ਲੋਮੇਕਸਾਇ ( Lagenostoma lomaxi ) ਕਹਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਛੋਟੇ ਗੋਲੇ ( ਅੱਧਾ ਸੇਂਟੀਮੀਟਰ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ) ਸਰੂਪ ਦੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਾਗਕਣ ਇੱਕ ਪਰਾਗਕੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਸਥਾਨ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਫਲਾਸਕ ਦੇ ਸਰੂਪ ਦਾ ਭਾਗ, ਜਿਨੂੰ ਲੈਜਿਨੋਸਟੋਮ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਅਧਿਆਵਰਣ ( integument ) ਅਤੇ ਬੀਜਾਂਡਕਾਏ ( nucellus ) ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਜੁਟੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਬੀਜ ਇੱਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਕੌਲੇ ਦੇ ਸਰੂਪ ਦੀ ਪਿਆਲਿਕਾ ( cupule ) ਵਲੋਂ ਘਿਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਪਿਆਲਿਕਾ ਦੇ ਬਾਹਰ ਵੀ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸਮੁੰਡ ਰੋਮ, ਜਿਵੇਂ ਤਣ ਅਤੇ ਪੱਤੀਆਂ ਦੇ ਡੰਠਲ ਉੱਤੇ ਉੱਗਦੇ ਸਨ, ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਹੋਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਕੋਨੋਸਟੋਮਾ ( Conostoma ) ਅਤੇ ਫਾਇਸੋਸਟੋਮਾ ( Physostoma ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਲੈਜਿਨਾਪਟੇਰਿਸ ਦੇ ਪਰਾਗਕੋਸ਼ ਪੁੰਜ ( poller bearing organ ) ਨੂੰ ਕਰਾਸੋਥੀਕਾ ( Crossotheca ) ਅਤੇ ਟਿਲੈਂਜਿਅਮ ( Telangium ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਰਾਸੋਥੀਕਾ ਵਿੱਚ ਹੇਠਲੇ ਭਾਗ ਚੌੜੇ ਅਤੇ ਉੱਤੇ ਦੇ ਪਤਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਟਹਣੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਪੱਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਰੂਪ ਉੱਤੇ, ਹੇਠਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ਕੰਡੇ ਵਲੋਂ ਦੋ ਪੰਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਰਾਗਕੋਸ਼ ਲਮਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਟਿਲੈਂਜਿਅਮ ਵਿੱਚ ਪਰਾਗਕੋਸ਼ ਉੱਤੇ ਦੇ ਵੱਲ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਕੁੱਝ ਨਵੀਂ ਖੋਜ ਦੁਆਰਾ ਲਿਜਿਨਾਪਟੇਰਿਸ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਤਣ ਵੀ ਪਾਏ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕੈਲਿਸਟੋਫਾਇਟਾਨ ( Callistophyton ) , ਸਰਾਪ ਫਿਏਸਟਰਮ ( Schopfiastrum ) , ਜਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਲੋਂ ਜਾਣਾ ਹੋਇਆ ਹੇਟੇਰੈਂਜਿਅਮ ( Heterangium ) । ਇਸ ਸਾਰੇ ਤਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰਲਾ ਵਲਕੁਟ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਸਕਲੇਰੇਨਕਾਇਮੇਟਸ ( sclerenchymatous ) ਧਾਗੇ ( strands ) ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮੇਡੁਲੋਜੇਸਿਈ ( Medullosaceae ) ਦਾ ਮੁੱਖ ਪੌਧਾ ਮੇਡੁਲੋਜਾ ( Medullosa ) ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਅਨੇਕਾਨੇਕ ਜਾਤੀਆਂ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸਨ। ਮੇਡੁਲੋਜਾ ਦੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਤਣ ਬਹੁਰੂਪੀ ( polystelic ) ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਸਟਿਵਾਰਟ ( Stewart ) ਅਤੇ ਡੇਲਿਵੋਰਿਅਸ ( Delevoryas ) ਨੇ ਸੰਨ ੧੯੫੬ ਵਿੱਚ ਮੇਡੁਲਾਜਾ ਦੇ ਬੂਟੇ ਦੇ ਭੱਜਿਆ ਨੂੰ ਜੋੜਕੇ ਇੱਕ ਪੂਰੇ ਬੂਟੇ ਦਾ ਸਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਿਨੂੰ ਮੇਡੁਲੋਜਾ ਨੋਇ ( Medullosa noei ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੌਧਾ ਲੱਗਭੱਗ ੧੫ ਫੁੱਟ ਉੱਚਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਤਣ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਭਾਗ ਵਲੋਂ ਬਹੁਤ ਸੀ ਜੜੇਂ ਨਿਕਲਦੀ ਸਨ। ਮੇਡੁਲੋਜਾ ਵਿੱਚ ਪਰਾਗਕੋਸ਼ ਦੇ ਪੁੰਜ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪਾਏ ਗਏ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਡਾਲਿਰੋਥੀਕਾ ( Dolerotheca ) , ਵਹਿਟਲੇਸਿਆ ( Whittleseya ) , ਕੋਡੋਨੋਥੀਕਾ ( Codonotheca ) , ਆਲੇਕੋਥੀਕਾ ( Aulacotheca ) ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਖੋਜ ਗੋਲਡੇਨਬਰਜਿਆ ( Goldenbergia ) । ਡਾਲਿਰੋਥੀਕਾ ਇੱਕ ਘੰਟੀ ਦੇ ਸਰੂਪ ਦਾ ਸੀ, ਜਿਸਦੇ ਕੰਡੇ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਉੱਤੇ ਪਰਾਗਪੁੰਜ ਲੰਮਾਈ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਉੱਤੇ ਦਾ ਭਾਗ ਦੰਦੇਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਕੋਡੋਨੋਥੀਕਾ ਵਿੱਚ ਉੱਤੇ ਦਾ ਦਾਂਤ ਨਹੀਂ ਹੋਕੇ, ਉਂਗਲ ਕੀਤੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਚਾ ਨਿਕਲਿਆ ਭਾਗ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੇਡੁਲੋਜਾ ਦੇ ਬੀਜ ਲੰਬੇ ਗੋਲ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਜੋ ਬੀਜਗਣ ਟਰਾਇਗੋਨੋਕਾਰਪੇਲੀਜ ( Trigonocarpales ) ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਟਰਾਇਗੋਨੋਕਾਰਪਸ ( Trigonocorpus ) ਮੁੱਖ ਹੈ। ਹੋਰ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹਨ : ਪੈਕੀਟੇਸਟਾ ( Pachytesta ) ਅਤੇ ਸਟੀਫੈਨੋਸਪਰਮਮ ( Stephanospermum ) । ਕੈਲਾਮੋਪਿਟਿਏਸਿਈ ( Calamopityaceae ) ਕੁਲ ਅਜਿਹੇ ਤਨਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵਲੋਂ ਬਣਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਟੇਰਿਡੋਸਪਰਮਸ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨ ਨਹੀਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਸਕਿਆ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖਤ : ਸੱਤ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਤਣ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੈਲਾਮੋਪਿਟਿਸ ( Calamopitys ) , ਸਟੀਨੋਮਾਇਲਾਨ ( Sphenoxylon ) ਜਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਨ। ਮੀਸੋਜੋਇਕ ਟੇਰਿਡੋਸਪਰਮ ( Mesozoic pteridosperm ) ਦੇ ਬੂਟੇ ਪੇਲਟੈਂਸਪਰਮੇਸਿਈ ( Peltaspermaceae ) ਅਤੇ ਕੋਰਿਸਟੋਸਪਰਮੇਸਿਈ ( Corystospermaceae ) ਕੁਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ੬ ਕਰੋਡ਼ ਵਲੋਂ ੧੮ ਕਰੋਡ਼ ਸਾਲ ਪੂਰਵ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਉੱਗਦੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਹਿੰਦ ਖੂਹੰਦ ਕੋਇਲੇ ਜਾਂ ਕੁੱਝ ਚਿਹਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁੱਝ ਮੁੱਖ ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਨਾਮ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹਨ : ਲੇਪਿਡਾਪਟੇਰਿਸ ( Lepidopteris ) , ਉਂਕੋਮੇਸਿਆ ( Umkomasia ) , ਪਾਇਲੋਫੋਰੋਸਪਰਮਮ ( Pilophorospermum ) , ਸਪਰਮੈਟੋਕੋਡਾਨ ( Spermatocodon ) , ਟੇਰੂਚੁਸ ( Pteruchus ) , ਜੁਬੇਰਿਆ ( Zuberia ) ਇਤਆਦਿ। ਟੇਰਿਡੋਸਪਰਮੇਂਲੀਜ ਵਲੋਂ ਮਿਲਦੇ ਜੁਲਦੇ ਹੀ ਇੱਕ ਕੁਲ ਕਾਇਟੋਨਿਏਸੀ ( Caytoniaceae ) ਨੂੰ ਵੀ ਗਣ ਦਾ ਪਦ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਾਇਟੋਨਿਏਲੀਜ ( Caytoniales ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਬੂਟੇ ਕਾਇਟੋਨਿਆ ( Caytonia ) ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਆਵ੍ਰਤਬੀਜ ਸੱਮਝਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਜਿਆਦਾ ਅਨੁਸੰਧਾਨ ਉੱਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਵ੍ਰਤਬੀਜ ਪਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸਦੇ ਤਨਾ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਟੁਕੜਾ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਨੂੰ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪੱਤੀ ਨੂੰ ਸੈਜਿਨਾਪਟੇਰਿਸ ( Sagenopteris ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਵਲੋਂ ਚਾਰ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੱਤੀ ਦੀਸ਼ਿਰਾਵਾਂਜਾਲ ਵਰਗਾ ਸਰੂਪ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਧਰੋਂ ( stomata ) ਦੇ ਕੰਡੇ ਦੇ ਕੋਸ਼ ਹੈਪਲੋਕੀਲਿਕ ( haplocheilic ) ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਰਾਗਕਣ ਚਾਰ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਦੇ ਗੁੱਛੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਟੋਨੈਂਥਸ ( Caytonanthus ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰਾਗਕਣ ਵਿੱਚ ਦੋ ਹਵਾ ਭਰੇ, ਫੂਲੇ, ਬੈਲੂਨ ਜਿਵੇਂ ਸਰੂਪ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬੀਜ ਦੀ ਫਲ ਵਲੋਂ ਤੁਲਣਾ ਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਗੋਲ ਸਰੂਪ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਦਰ ਕਈ ਬੀਜਾਂਡ ( ovules ) ਲੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।