ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੇ ਵਿਕਾਰ
ਭੋਜਨ ਖਾਣਾ ਇੱਕ ਮਾਨਸਿਕ ਵਿਗਾੜ ਹੈ, ਜੋ ਅਸਧਾਰਨ ਖਾਣ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਰਿਭਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸਰੀਰਕ ਜਾਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿੰਗਰੇ ਖਾਣ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਖਾਣਾ, ਐਂਰੈੱਕਸੀਆ ਨਰਵੋਸਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਥੋੜ੍ਹਾ ਭੋਜਨ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਕੋਲ ਸਰੀਰ ਦਾ ਘੱਟ ਭਾਰ, ਬੁਲੀਮੀਆ ਨਰਵੋਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖਾਣੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਿਕਾ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਖਾਣੇ ਦੀਆਂ ਗੈਰ-ਖੁਰਾਕੀ ਵਸਤਾਂ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਰਮਨੇਸ਼ਨ ਡਿਸਆਰਡਰ, ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਉੱਗਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਬਚਣ ਵਾਲੇ / ਪਾਬੰਦੀਸ਼ੁਦਾ ਭੋਜਨ ਖਾਣਾ ਡਿਸਆਰਡਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ,ਜਿੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਖਾਣੇ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਖਾਸ ਖੁਰਾਕ ਜਾਂ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦੀਆਂ ਵਿਕਾਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੇ ਵਿਕਾਰ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿੰਤਾ ਦੇ ਰੋਗ, ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਆਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਵਿਗਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਮੋਟਾਪੇ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[1]
ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਵਿਕਾਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।[2] ਦੋਵੇਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਕਾਰਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਤਨ ਦੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਆਦਰਸ਼ਿਤਾ ਨੂੰ ਯੋਗਦਾਨ ਦੇਣਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ 12 ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਤ ਨ੍ਰਿਤਕੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।[3] ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੀ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੇ ਵਿਕਾਰ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।[4] ਕੁੱਝ ਵਿਕਾਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਿਕਾ ਅਤੇ ਰਿੰਮਿਸ਼ਨ ਡਿਸਆਰਡਰ ਬੌਧਿਕ ਅਪਾਹਜਤਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ | ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਖਾਂਦੇ ਵਿਕਾਰ ਦਾ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸਮੇਂ ਤੇ ਨਿਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਕਈ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਲਈ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ | ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਲਾਹ, ਇੱਕ ਸਹੀ ਖੁਰਾਕ, ਇੱਕ ਆਮ ਕਸਰਤ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ | ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਕਰਨਾ ਕਦੇ ਕਦੇ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | ਕੁਝ ਸਬੰਧਤ ਲੱਛਣਾਂ ਨਾਲ ਮਦਦ ਲਈ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ | ਭੁੱਖਮਰੀ ਵਾਲੇ 70% ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਭੁਲਾਵਿਆਂ ਵਾਲੇ 50% ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਿੰਗਰੇ ਖਾਣ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਤੋਂ ਰਿਕਵਰੀ 20% ਤੋਂ 60% ਤੱਕ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਅਤੇ ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਹੈ | ਦੋਨੋਂ ਅਵਾਜ ਅਤੇ ਬੁਲੀਮੀਆ ਮੌਤ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ|
ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਬੀਗਿੰਗ ਖਾਣ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਦਾ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ 1.6% ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ 0.8% ਮਰਦ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ | ਅੰੋਰੇਕਸਿਆ 0.4% ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਚਲੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਤਕਰੀਬਨ 1.3% ਬੁਲੀਆਈਆ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ | 4% ਤਕ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖ ਮਰੀਜ਼ਾਂ, 2% ਨੂੰ ਬੁਲੀਮੀਆ ਹੈ, ਅਤੇ 2% ਸਮੇਂ ਬਿੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ[5] | ਆਕੋਰਿਕਸੀਆ ਅਤੇ ਬੁਲੀਮੀਆ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਤਕਰੀਬਨ ਦਸ ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ | ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਦੇਰ ਨਾਲ ਬਚਪਨ ਜਾਂ ਬਾਲਗ਼ਤਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ | ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਵਿਕਾਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਪਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ | ਘੱਟ ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਣ ਦੀਆਂ ਵਿਗਾੜਾਂ ਦੀ ਦਰ ਘੱਟ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ |[6]
ਵਰਗੀਕਰਨ
ਸੋਧੋਬੁਲੀਮੀਆ ਨਰਵੋਸਾ ਇੱਕ ਵਿਕਾਰ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਅਤੇ ਪਰਾਗਿੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲੱਛਣ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਭਾਰ ਜਾਂ ਸ਼ਕਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਵੈ-ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਹੈ[7]| ਪਾਰਗਿੰਗ ਵਿੱਚ ਸਵੈ-ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਉਲਟੀਆਂ, ਓਵਰ-ਕਸਰਤ ਅਤੇ ਡਾਇਰੇਟੀਕ, ਐਨੀਮਾ, ਅਤੇ ਲੈਕਿਟਿਟਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ | ਐਨੋਰੇਕਸਿਆ ਨਰਵੋਸਾ ਬਹੁਤ ਭੋਜਨ ਦੀ ਪਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਚਰਬੀ ਹੋਣ ਦੇ ਡਰ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ[8] | ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣ ਨਾਲ ਅਕਸਰ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਮਾਹਵਾਰੀ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਮਾਹਵਾਰੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, ਅਮਨੋਰਿਆ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ| ਹਾਲਾਂਕਿ ਐਂਮੀਨਰਿੀਏ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵਿਗਾੜ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮਾਪਦੰਡ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਰੀਜ਼ਾਂ, ਮੇਹਨੋਪੌਜ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਮਾਹਵਾਰੀ ਨਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਵਿਲੱਖਣ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਕਸੀਜਨ ਨਰਵੋਸਾ ਲਈ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਰਹੀ[9] |
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ American Psychiatry Association (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th ed.). Arlington: American Psychiatric Publishing. pp. 329–354. ISBN 0-89042-555-8.
- ↑ Rikani, AA; Choudhry, Z; Choudhry, AM; Ikram, H; Asghar, MW; Kajal, D; Waheed, A; Mobassarah, NJ (October 2013). "A critique of the literature on etiology of eating disorders". Annals of Neurosciences. 20 (4): 157–61. doi:10.5214/ans.0972.7531.200409. PMC 4117136. PMID 25206042.
- ↑ Arcelus, J; Witcomb, GL; Mitchell, A (March 2014). "Prevalence of eating disorders amongst dancers: a systemic review and meta-analysis". European Eating Disorders Review. 22 (2): 92–101. doi:10.1002/erv.2271. PMID 24277724.
- ↑ Chen, L; Murad, MH; Paras, ML; Colbenson, KM; Sattler, AL; Goranson, EN; Elamin, MB; Seime, RJ; Shinozaki, G; Prokop, LJ; Zirakzadeh, A (July 2010). "Sexual Abuse and Lifetime Diagnosis of Psychiatric Disorders: Systematic Review and Meta-analysis". Mayo Clinic Proceedings. 85 (7): 618–629. doi:10.4065/mcp.2009.0583. PMC 2894717. PMID 20458101.
- ↑ Smink, FR; van Hoeken, D; Hoek, HW (November 2013). "Epidemiology, course, and outcome of eating disorders". Current Opinion in Psychiatry. 26 (6): 543–8. doi:10.1097/yco.0b013e328365a24f. PMID 24060914.
- ↑ Pike, KM; Hoek, HW; Dunne, PE (November 2014). "Cultural trends and eating disorders". Current Opinion in Psychiatry. 27 (6): 436–42. doi:10.1097/yco.0000000000000100. PMID 25211499.
- ↑ American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5 ed.). Washington, D.C.: American Psychiatric Publishing. ISBN 978-0-89042-555-8.
- ↑ "Anorexia Nervosa". Nationaleatingdisorders.org. Archived from the original on 2013-02-04. Retrieved 2013-02-13.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadurl=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ Nolen-Hoeksma (2014). Abnormal Psychology (6th ed.). US: McGraw-Hill. p. 339. ISBN 1-308-21150-3.