ਗਰਬਾ

ਗਰਬਾ (ਗੁਜਰਾਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ગરબા) ਗੁਜਰਾਤ ਦਾ ਸੁਪਰਸਿੱਧ ਲੋਕ ਨਾਚ ਹੈ। ਇਹ ਨਾਮ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਕੁੱਖ-ਟਾਪੂ ਤੋਂ ਹੈ।

ਵਡੋਦਰਾ ‘ਚ ਗਰਬਾ

ਪਛਾਣ

ਭੁਜ ‘ਚ ਗਰਬਾ ਨਾਚ

ਗਰਬਾ ਨਾਚ

ਗਰਬਾ ਗੁਜਰਾਤ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਅਤੇ ਮਾਲਵਾ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਇੱਕ ਲੋਕ ਨਾਚ ਜਿਸਦਾ ਮੂਲ ਉਦਗਮ ਗੁਜਰਾਤ ਹੈ। ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਇਸਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਚੌਰੋਗ੍ਰੈਫੀ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਕੁਝ ਪਰਿਸ਼ਕਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਦਾ ਲੋਕ ਨਾਚ ਦਾ ਤੱਤ ਅਖੰਡਤ ਹੈ।

ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਦੇਵੀ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਸਛਿਦਰ ਘੱਟ ਵਿੱਚ ਦੀਪ ਲੈ ਜਾਣ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਇਹ ਨਾਚ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਹ ਘੱਟ ਦੀਪਗਰਭ ਕਹਾਂਦਾ ਸੀ। ਵਰਣਲੋਪ ਤੋਂ ਇਹੀ ਸ਼ਬਦ ਗਰਬਾ ਬੰਨ ਗਿਆ। ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ ਨਰਾਤੇ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀਆਂ ਕੱਚੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਸਛਿਦਰ ਘੜੇ ਨੂੰ ਫੂਲਪੱਤੀ ਤੋਂ ਸਜਾ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਨਾਚ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਗਰਬਾ ਨ੍ਰਿਤ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਗੁਜਰਾਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਇਹ ਨਾਮ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਗਰਭ ("ਗਰਭ") ਅਤੇ ਦੀਪ ("ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ") ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਵਾਇਤੀ ਗਰਬਾ ਕੇਂਦਰੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਦੀਵੇ ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇਵੀ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਜਾਂ ਬੁੱਤ ਦੁਆਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਸਰੋਵਰ ਦੇ ਸਰਕੂਲਰ ਅਤੇ ਘੁੰਮਣ ਵਾਲੇ ਚਿੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਰੂਹਾਨੀ ਨਾਚਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਸੂਫੀ ਸਭਿਆਚਾਰ (ਗਰਬਾ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ). ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ਤੇ, ਇਹ ਨੌਂ-ਦਿਨਾ ਹਿੰਦੂ ਤਿਉਹਾਰ ਨਵਰਾਤਰੀ (ਗੁਜਰਾਤੀ ਨੌਰਾਤਰੀ ਨਾਵਾ = 9, ਰਾਤਰੀ = ਰਾਤਾਂ) ਦੌਰਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਜਾਂ ਤਾਂ ਦੀਵਾ (ਗਰਬਾ ਦੀਪ) ਜਾਂ ਦੇਵੀ ਦੀ ਇੱਕ ਤਸਵੀਰ, ਦੁਰਗਾ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਬਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ), ਪੂਜਾ ਦੇ ਇੱਕ ਵਸਤੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਰਿੰਗਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.

ਗਰਬਾ ਗਰਬਾ ਗਰਬਾ (ਡਾਂਸ) .jpg ਲੋਕ ਨਵਰਾਤਰੀ ਤਿਉਹਾਰ ਦੌਰਾਨ ਵਡੋਦਰਾ ਵਿੱਚ ਗਰਬਾ (ਡਾਂਸ) ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਮੁੱ. ਗੁਜਰਾਤ, ਭਾਰਤ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਸੋਧ ਗਰਬਾ ਸ਼ਬਦ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਗਰਭ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਜਾਂ ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ - ਜੀਵਨ ਹੈ. ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਡਾਂਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਲਾਲਟੈਨ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਰਭ ਦੀਪ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਲਾਲਟੈੱਨ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਰਭ ਵਿੱਚ ਗਰੱਭਸਥ ਸ਼ੀਸ਼ੂ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੱਚਣ ਵਾਲੇ ਦੁਰਗਾ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ.

ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਨਜ਼ਰੀਏ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਗਰਬਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਡਾਂਸਰਾਂ ਦੀਆਂ ਘੰਟੀਆਂ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਚੱਕਰਵਾਣੀ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਮੇਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ, ਜਨਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ, ਜੀਵਣ, ਮੌਤ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਜਨਮ ਲਈ, ਇਕੋ ਇੱਕ ਚੀਜ ਨਿਰੰਤਰ ਹੈ ਜੋ ਦੇਵੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਅਨੰਤ ਅਤੇ ਅਨੰਤ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਅਨਮੋਲ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ. ਨਾਚ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਨਾਰੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ, ਇਕੋ ਇੱਕ ਚੀਜ ਹੈ ਜੋ ਨਿਰੰਤਰ ਬਦਲ ਰਹੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ (ਜਗਤ) ਵਿੱਚ ਅਟੱਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ.ਰਬਾ ਸੁਭਾਗ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸ਼ਵਿਨ ਮਹੀਨਾ ਦੀ ਨਰਾਤੇ ਨੂੰ ਗਰਬਾ ਚੌਰੋਗ੍ਰੈਫੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਰਾਤੇ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਗਰਬਾ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਜੋਤੀਆਂ ਜਲਦਾ ਹੋਇਆ ਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਤਾਲੀ ਵਜਾਉਂਦੀ ਫੇਰੇ ਲਗਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।ਆਧੁਨਿਕ ਗਰਬਾ ਵੀ ਡੰਡਿਆ ਰਾਸ (ਗੁਜਰਾਤੀ: ਦੰਡੀਆ) ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਾਚ ਜੋ ਮਰਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨਾਚਾਂ ਦੇ ਅਭੇਦ ਹੋਣ ਨੇ ਉੱਚ-energyਰਜਾ ਵਾਲੇ ਡਾਂਸ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਅੱਜ ਵੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. [2]

ਆਦਮੀ ਅਤੇ Bothਰਤ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਰਬਾ ਅਤੇ ਡੰਡਿਆ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਰੰਗੀਨ ਕਪੜੇ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ. ਕੁੜੀਆਂ ਅਤੇ ਰਤਾਂ ਚਾਲੀਆ ਚੋਲੀ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਹਨ, ਚੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤਿੰਨ ਟੁਕੜੇ ਪਹਿਰਾਵੇ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਕroਾਈ ਵਾਲਾ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਬਲਾouseਜ਼ ਹੈ, ਚੰਨਿਆ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਫਲੇਅਰਡ, ਸਕਰਟ ਵਰਗਾ ਤਲ ਅਤੇ ਦੁਪੱਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਵਾਇਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਗੁਜਰਾਤੀ .ੰਗ. ਚਨੀਆ ਚੋਲੀਆਂ ਮਣਕੇ, ਸ਼ੈੱਲਾਂ, ਸ਼ੀਸ਼ੇ, ਤਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਕ workਾਈ ਵਾਲੇ ਕਾਰਜ, ਮਤੀ ਆਦਿ ਨਾਲ ਸਜਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, womenਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਝੁੰਮਕੇ (ਵੱਡੇ ਝੁਮਕੇ), ਹਾਰ, ਬਿੰਦੀ, ਬਾਜੂਬੰਦ, ਚੂੜਿਆਂ ਅਤੇ ਕੰਗਣਾਂ, ਕਮਰਬੰਦ, ਪਾਇਲ ਅਤੇ ਮੋਜੀਰੀਆਂ ਨਾਲ ਸਜਦੀਆਂ ਹਨ. ਮੁੰਡੇ ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਘੱਗੜਾ - ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਗੋਲ ਕੁੜਤਾ - ਗੋਡਿਆਂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਪੱਗੜੀ ਦੇ ਉੱਪਰ ਬਾਂਧਨੀ ਦੁਪੱਟਾ, ਕੜਾਹ ਅਤੇ ਮੋਜੀਰੀ ਨਾਲ ਕਫਨੀ ਪਜਾਮਾ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ. ਭਾਰਤ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਅਤੇ ਖ਼ਾਸਕਰ ਗੁਜਰਾਤੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗਰਬਾ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਰੁਚੀ ਹੈ.

ਗਰਬਾ ਅਤੇ ਡੰਡਿਆ ਰਾਸ, ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ, ਜਿਥੇ 20 ਤੋਂ ਵੱਧ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਸਾਲ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪੈਮਾਨੇ ਤੇ ਰਾਸ / ਗਰਬਾ ਮੁਕਾਬਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸ਼ਹਿਰ ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਲਾਨਾ ਗਰਬਾ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਹੈ। ਗਾਰਬਾ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗੁਜਰਾਤੀ ਕਮਿ communitiesਨਿਟੀ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਗਰਬਾ ਰਾਤਾਂ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗੁਜਰਾਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ

ਗਰਬਾ ਨਾਚ ਵਿੱਚ ਤਾਲੀ, ਚੁਟਕੀ, ਖੰਜਰੀ, ਡੰਡਾ, ਮੰਜੀਰਾ ਆਦਿ ਦਾ ਤਾਲ ਦੇਣ ਲਈ ਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹਨ ਅਤੇ ਸਰੀਆਂ ਦੋ ਅਤੇ ਚਾਰ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਕੇ ਵੱਖਰਾ ਕਿਸਮ ਤੋਂ ਆਵਰਤਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੇਵੀ-ਦੇ ਗੀਤ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਣਲੀਲਾ ਸੰਬੰਧੀ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸ਼ਕਤੀ-ਉਪਾਸ਼ਕ-ਸ਼ੈਵ ਸਮਾਜ ਦੇ ਇਹ ਗੀਤ ਗਰਬਾ ਅਤੇ ਵਵੈਸ਼ਣਵ ਅਰਥਾਤ‌ ਰਾਧਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਵਰਣਨਵਾਲੇ ਗੀਤ ਗਰਬਾ ਕਹੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।