ਘੋਡ਼ਾ ਅਤੇ ਖੋਤਾ (ਕਹਾਣੀ)

ਘੋਡ਼ਾ ਅਤੇ ਖੋਤਾ ਕਈ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਫਰਜ਼ ਦੀ ਅਣਗਹਿਲੀ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।

1830 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਤਨ ਦੀ ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਕਹਾਣੀ

ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਸੰਸਕਰਣ

ਸੋਧੋ

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਪੁਰਾਤਨਤਾ ਤੋਂ ਦਰਜ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਇੱਕ ਸੰਸਕਰਣ ਹੈ ਜੋ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕੋ ਜੋਡ਼ੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ 181 ਨੰਬਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਯੂਨਾਨੀ ਸਰੋਤ ਵੀ ਇੱਕ ਖੋਤੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖੱਚਰ ਨੂੰ ਜੋਡ਼ਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਚਬਨੇਸ ਦੇ ਐਡੇਮਰ ਦੇ ਮੀਡੀਏਵਲ ਲਾਤੀਨੀ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਲਦ ਅਤੇ ਇੱਚ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[1] ਪਹਿਲੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬੋਝ ਵਾਲਾ ਖੋਤਾ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਭਾਰ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਇਸ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਅਸਲ ਭਾਰ ਬਲਕਿ ਮਰੇ ਹੋਏ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਚਮਡ਼ੀ ਵੀ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਐਡੇਮਾਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦੋਵੇਂ ਜਾਨਵਰ ਇਕੱਠੇ ਜੁਡ਼ੇ ਹੋਏ ਹਨ ਪਰ ਬਲਦ ਦੇ ਤਣਾਅ ਨਾਲ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖੋਤੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਭਾਰ ਖਿੱਚਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਖੋਤੇ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਛੇ ਸਦੀਆਂ ਦੇ ਫਰਕ ਨਾਲ ਦੋ ਹੋਰ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਹਨ। 500 ਈ. ਪੂ. ਤੋਂ ਅਹੀਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਾਮੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ "ਇੱਕ ਖੋਤਾ ਜੋ ਆਪਣਾ ਬੋਝ ਛੱਡਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਦਾ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬੋਝ ਲਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਬੋਝ ਚੁੱਕੇਗਾ ਜੋ ਇਸਦਾ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਊਠ ਦਾ ਬੋਝ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ।[2] ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਪਲੂਟਾਰਕ ਕੋਲ ਇੱਕ ਬਲਦ ਅਤੇ ਇੱਕ ਊਠ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਸੰਸਕਰਣ ਹੈ ਜਿੱਥੇ "ਜਿਵੇਂ ਬਲਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ-ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਬੋਝ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬੋਝ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਲੱਗੇਗਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਵੀਃ ਜੋ ਸੱਚ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਬਲਦ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ"।[3]

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਕਸਟਨ ਦੇ ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਲਾ ਫੋਂਟੇਨ ਦੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ "ਦ ਹਾਰਸ ਐਂਡ ਦ ਐਸ" ਵਜੋਂ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕੀਤਾ।[4] ਇਹ ਨੈਤਿਕ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ, ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਕੀ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ:

ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ,
ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਇੱਕ ਗੁਆਂਢੀ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਹੈ।
ਉਸ ਦਾ ਬੋਝ ਜ਼ਰੂਰ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Aesopica site
  2. The Words of Ahiqar Archived 2012-01-26 at the Wayback Machine.
  3. Plutarch. Plutarch's Morals. Translated by Shilleto, A. R. (Arthur Richard).
  4. "VI.16". Archived from the original on 2011-12-03. Retrieved 2024-03-23.