ਚਾਰਲਸ ਨਿਕੋਲ
ਚਾਰਲਸ ਜੂਲੇਸ ਹੈਨਰੀ ਨਿਕੋਲ (ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ: Charles Jules Henry Nicolle; 1 ਸਤੰਬਰ 1866 - 28 ਫਰਵਰੀ 1936) ਇੱਕ ਫ੍ਰੈਂਚ ਬੈਕਟੀਰਿਆਲੋਜਿਸਟ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਟਾਈਫਸ ਦੇ ਸੰਚਾਰਣ ਵਜੋਂ ਜੂਆਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਦਵਾਈ ਵਿੱਚ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।
ਜੀਵਨੀ
ਸੋਧੋਉਸ ਨੇ ਜੀਵਨੀਤੀ ਬਾਰੇ ਛੇਤੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਯੂਗੇਨ ਨਿਕੋਲ, ਜੋ ਇਕ ਰੂ aਨ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਰੋਏਨ ਦੇ ਲਾਇਸੀ ਪਿਅਰੇ ਕੋਰਨੀਲੇ ਵਿਖੇ ਹੋਈ।[1] ਉਸਨੇ ਪਾਸਟਰ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਤੋਂ 1893 ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਐਮ.ਡੀ. ਇਸ ਬਿੰਦੂ ਤੇ ਉਹ 1896 ਤੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਫੈਕਲਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੈਕਟੀਰਿਓਲੌਜੀਕਲ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਵਜੋਂ, ਰੂਨ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ।
1903 ਵਿਚ ਨਿਕੋਲ ਟਿਊਨੀਸ ਵਿਚ ਪਾਸਟਰ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦਾ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਣ ਗਿਆ, ਜਿਥੇ ਉਸਨੇ ਟਾਈਫਸ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਲੈਲੋਰੇਟਰੀ ਚੀਫ਼ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਹਲਨੀ ਸਪੈਰੋ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਿਆਇਆ।[2] ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦਾ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਸੀ ਜਦੋਂ 1936 ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਇਕ ਮਾਰੂ ਜੀਵਣ, ਟੌਕਸੋਪਲਾਸਮਾ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਵਿਚ ਇਕ ਮੁੱਖ ਖੋਜਕਰਤਾ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਕਾਲਪਨਿਕ ਅਤੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਵੀ ਲਿਖਿਆ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੇ ਪਟੀਸੀਅਰ ਡੀ ਬੇਲੋਨ, ਲੇਸ ਡੀਕਸ ਲਾਰਨਜ਼, ਅਤੇ ਲੈਸ ਕਾਨਟਿਸ ਡੀ ਮਾਰਮੂਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਉਸਨੇ 1895 ਵਿੱਚ ਐਲਿਸ ਏਵਿਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਸਨ, ਮਾਰਸੇਲ (ਅ. 1896) ਅਤੇ ਪਿਅਰੇ (ਅ. 1898)।
ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ
ਸੋਧੋਬੈਕਟੀਰੀਆ ਅਤੇ ਪੈਰਾਸਿਟੋਲੋਜੀ ਵਿਚ ਨਿਕੋਲ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਸਨ:
ਟਾਈਫਸ ਬੁਖਾਰ ਦੇ ਸੰਚਾਰਣ ਢੰਗ ਦੀ ਖੋਜ ਮਾਲਟਾ ਬੁਖਾਰ ਲਈ ਟੀਕਾਕਰਣ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ
ਟਿੱਕ ਬੁਖਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਢੰਗ ਦੀ ਖੋਜ ਉਸਦਾ ਕੈਂਸਰ, ਲਾਲ ਬੁਖਾਰ, ਰਾਈਡਰਪੈਸਟ, ਖਸਰਾ, ਫਲੂ, ਟੀ, ਅਤੇ ਟ੍ਰੈਕੋਮਾ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਹਨ।
ਗੁੰਡੀ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਟੌਕਸੋਪਲਾਸਮਾ ਗੋਂਡੀ ਦੀ ਪਰਜੀਵੀ ਜੀਵ ਦੀ ਪਛਾਣ (ਸਟੀਨੋਡੈਕਟਲਸ ਗੰਡੀ)।
ਵੈਕਟਰ ਦੀ ਖੋਜ
ਸੋਧੋਨਿਕੋਲ ਦੀ ਖੋਜ ਉਸ ਦੇ ਨਿਰੀਖਣ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਈ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਟਾਈਫਸ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਹੋਰ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਬਿਮਾਰੀ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ।
ਜੂਨ 1909 ਵਿਚ ਨਿਕੋਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਟੈਮਫਸ ਨਾਲ ਚਿਪੰਜ਼ੀ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰਕੇ, ਇਸ ਵਿਚੋਂ ਜੂਆਂ ਕੱਢਣ ਅਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਚਿਮਪਾਂਜ਼ੀ 'ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਪਰਖ ਕੀਤੀ। 10 ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੂਜੀ ਚੀਪਾਂਜ਼ੀ ਨੂੰ ਵੀ ਟਾਈਫਸ ਹੋ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ: ਜੂਆਂ ਕੈਰੀਅਰ ਸਨ।
ਹੋਰ ਖੋਜ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਦਾ ਵੱਡਾ ਤਰੀਕਾ ਲਾਓਜ਼ ਦੇ ਕੱਟਣ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਐਕਸਰੇਂਸਮੈਂਟ ਸੀ: ਟਾਈਫਸ ਨਾਲ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਜੂਆਂ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇਸ ਦੀ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਮਾਤਰਾ ਚਮੜੀ ਜਾਂ ਅੱਖ 'ਤੇ ਮਲ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਲਾਗ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Lycée Pierre Corneille de Rouen - History
- ↑ "Hélène Sparrow (1891–1970)". Archives de l'Institut Pasteur. Archived from the original on 14 May 2014. Retrieved 14 May 2014.