ਜਰਮੇਨ ਗਰੀਰ (/ɡrɪər/; ਜਨਮ 29 ਜਨਵਰੀ 1939) 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਨਾਰੀਵਾਦ ਦੀ ਦੂਜੀ-ਲਹਿਰ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਹੈ ਜੋ ਆਸਟਰੇਲਿਆ ਦੀ ਜੰਮਪਲ ਤੇ ਲੇਖਿਕਾ ਹੈ।[1] ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ, ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਰੱਖਦਿਆਂ ਵਾਰਵਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਨਿਊਨਹੈਮ ਕਾਲਜ, ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਅਹੁਦਿਆਂ ਤੇ ਰਹੀ। 1964 ਤੋਂ ਅਧਾਰਿਤ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਕੁਈਨਜ਼ਲੈਂਡ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਏਸੇਕਸ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਹੈ।

ਜਰਮੇਨ ਗਰੀਰ
2013 ਵਿੱਚ ਮੈਲਬਰਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਜਨਮ (1939-01-29) 29 ਜਨਵਰੀ 1939 (ਉਮਰ 85)
ਮੈਲਬਰਨ, ਵਿਕਟੋਰੀਆ, ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾAustralian
Pen names
ਸਿੱਖਿਆ
PhD thesisThe Ethic of Love and Marriage in Shakespeare's Early Comedies (1968)
ਪੇਸ਼ਾਲੇਖਿਕਾ, conservationist
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ1970–ਵਰਤਮਾਨ
ਯੁੱਗਦੂਜੀ-ਲਹਿਰ ਨਾਰੀਵਾਦ
ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਕੰਮਦ ਫੀਮੇਲ ਏਨੂਚ (1970)
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ
(ਵਿ. 1968; ਤ. 1973)
Parents
  • Eric Reginald Greer
  • Margaret May Lafrank

ਗਰੀਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੇ ਉਦੋਂ ਹੀ ਵਿਵਾਦ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਦਿ ਫੀਮੇਲ ਏਨੂਚ (1970) ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਲਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਕਣ ਵਾਲੀ ਕਿਤਾਬ ਰਹੀ ਹੈ, ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਔਰਤਵਾਦ ਅਤੇ ਔਰਤਤਵ ਵਰਗੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਢਾਂਚਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕਿ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਮਰਦ ਦੀਆਂ ਕਲਪਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਔਰਤ ਨੂੰ ਅਧੀਨਗੀ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਮੰਨਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2]

ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਹੀ ਗਰੀਰ ਡਾ ਕੰਮ ਸਾਹਿਤ, ਨਾਰੀਵਾਦ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਰਿਹਾ। ਉਸ ਨੇ ਸੈਕਸ ਅਤੇ ਡੈਸਟੀਨੀ (1984), ਦ ਚੇਂਜ (1991), ਦ ਹੋਲ ਵੂਮੈਨ (1999), ਅਤੇ ਸ਼ੈਕਸਪੀਅਰ'ਸ ਵਾਈਫ (2007) ਸਮੇਤ 20 ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਦੀ 2013 ਦੀ ਕਿਤਾਬ, ਵ੍ਹਾਈਟ ਬੀਚ: ਦ ਰੇਨਫੌਰਸਟ ਫਾਰ ਈਅਰਜ਼, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਨੁਮਬਾਹਾ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਬਰਸਾਤੀ ਜੰਗਲਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਮੁੜ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਕੰਮ ਅਤੇ ਸਰਗਰਮੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਹ ਦ ਸੰਡੇ ਟਾਈਮਜ਼, ਦਿ ਗਾਰਡੀਅਨ, ਦ ਡੇਲੀ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ, ਦ ਸਪੈਕਟਰੇਟਰ, ਦ ਇੰਡੀਪੈਂਡੈਂਟ, ਅਤੇ ਦ ਓਲਡੀ ਸਮੇਤ ਹੋਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਉੱਤਮ ਕਾਲਮ ਲੇਖਕ ਰਹੀ ਹੈ।

ਗਰੀਰ ਸਮਾਨਤਾਵਾਦੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦੀ (ਜਾਂ ਕੱਟੜਪੰਥੀ) ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਟੀਚਾ ਮਰਦਾਂ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਅਭੇਦਤਾ ਅਤੇ "ਨਿਰਪੱਖ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ" ਮੰਨਦੀ ਹੈ। "ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ" ਬਾਰੇ, ਉਸ ਨੇ "ਦ ਹੋਲ ਵੂਮੈਨ" (1999) ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, "ਮਰਦ ਦੀ ਅਸਲ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਔਰਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਗਈ।" ਉਹ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅੰਤਰ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਅਤੇ "ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੈ-ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਨਿਰਣੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਜੋਂ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ।" ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ "ਆਪਣੀਆਂ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਦੇਣ, ਆਪਣੀਆਂ ਤਰਜੀਹਾਂ ਦੀ ਤਰਤੀਬ ਦੇਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ" ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਹੈ।

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਮੈਲਬਰਨ

ਸੋਧੋ
 
Elwood beach. The skyline of the Melbourne city centre is visible in the distance.

ਗਰੀਰ ਦਾ ਜਨਮ ਮੈਲਬਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਥੋਲਿਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਦੋ ਭੈਣ ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਰਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਐਰਿਕ ਰੇਜੀਨਾਲਡ ("ਰੈਗ") ਗਰੀਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਦੱਖਣੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ ਟੌਸਮੀਨੀਆ ਦੇ ਲੌਂਸੇਸਨ ਵਿੱਚ ਰਾਬਰਟ ਹੈਮਿਲਟਨ ਕਿੰਗ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਤਾ ਮਾਰਗਰੇਟ ("ਪੇਗੀ") ਮਈ ਲੈਫ੍ਰੈਂਕ ਨੇ ਮਾਰਚ 1937 ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ; ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੈਗ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਪੇਗੀ ਮਿਲਿਨਰ ਸੀ ਅਤੇ ਰੈਗ ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਦਾ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੇਲਜ਼ਮੈਨ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਨਾਨੀ ਰਾਚੇਲ ਵੇਸ ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਔਰਤ ਸੀ। ਇਹ ਨਾ ਜਾਣਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਯਹੂਦੀ ਵੰਸ਼ ਸੀ, ਗਰੀਰ ਨੂੰ “ਯਹੂਦੀ ਮਹਿਸੂਸ” ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਯਹੂਦੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਯਿੱਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਿੱਖੀ, ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਥੀਏਟਰ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਈ, ਅਤੇ ਯਹੂਦੀ ਆਦਮੀਆਂ ਡੇਟ ਕੀਤਾ।[3]

ਚੁਨਿੰਦਾ ਕਾਰਜ

ਸੋਧੋ
  • (1963). The development of Byron's satiric mode (MA). University of Sydney. hdl:2123/13500.
  • (1968). The Ethic of Love and Marriage in Shakespeare's Early Comedies (PDF) (PhD thesis). University of Cambridge. ਫਰਮਾ:EThOS.
  • (1970). The Female Eunuch. London: MacGibbon & Kee.
  • (1979) as Rose Blight. The Revolting Garden. HarperCollins.
  • (1979). The Obstacle Race: The Fortunes of Women Painters and Their Work. London: Martin Secker and Warburg.
  • (1984). Sex and Destiny: The Politics of Human Fertility. London: Harpercollins.
  • (1986). Shakespeare. Oxford: Oxford University Press (Past Masters series).
  • (1986). The Madwoman's Underclothes: Essays and Occasional Writings. London: Picador.
  • (1988), ed. Kissing the Rod: An Anthology of Seventeenth Century Women’s Verse. London: Farrar, Straus and Giroux.
  • (1989). Daddy, We Hardly Knew You. New York: Fawcett Columbine.
  • (1989) with Susan Hastings, Jeslyn Medoff, Melinda Sansone (eds.). Kissing the Rod: An Anthology of Seventeenth Century Women's Verse. London: Farrar, Straus and Giroux.
  • (1989) (ed.). The Uncollected Verse of Aphra Behn. London: Stump Cross Books.
  • (1990) with Ruth Little (eds.). The Collected Works of Katherine Philips: The Matchless Orinda, Volume III, The Translations. London: Stump Cross Books.
  • (1991). "The Offstage Mob: Shakespeare's Proletariat", in Tetsuo Kishi, Roger Pringle, and Stanley Wells (eds.). Shakespeare and Cultural Traditions. Newark: University of Delaware Press, pp. 54–75.
  • (1991). The Change: Women, Ageing and the Menopause.
  • (1994). "Macbeth: Sin and Action of Grace", in J. Wain (ed.). Shakespeare: Macbeth. London: Macmillan, pp. 263–270.
  • (1995). Slip-Shod Sibyls: Recognition, Rejection and the Woman Poet.
  • (1997) with Susan Hastings (eds.). The Surviving Works of Anne Wharton. London: Stump Cross Books.
  • (1999). The Whole Woman. London: Doubleday.
  • (2000). John Wilmot, Earl of Rochester. London: Northcote House Publishers.
  • (2001) (ed.). 101 Poems by 101 Women. London: Faber & Faber.
  • (2003). The Boy. London: Thames & Hudson.
  • (2003). Poems for Gardeners. London: Virago.
  • (2004). Whitefella Jump Up: The Shortest Way to Nationhood. London: Profile Books (first published 2003 in Quarterly Essay).
  • (2007). Shakespeare's Wife. London: Bloomsbury.
  • (2007). Stella Vine. Oxford: Modern Art Oxford.
  • (2008). "Shakespeare and the Marriage Contract", in Paul Raffield, Gary Watt (eds.). Shakespeare and the Law. London: Bloomsbury, pp. 51–64.
  • (2008). On Rage. Melbourne: Melbourne University Press.
  • (2011) with Phil Willmott. Lysistrata: The Sex Strike: After Aristophanes. Samuel French Limited.
  • (2013). White Beech: The Rainforest Years. London: Bloomsbury.
  • (2018). On Rape. Melbourne: Melbourne University Press.

ਸਰੋਤ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Susan Margery, "Germaine Greer," in Bonnie G. Smith (ed.
  2. Saracoglu, Melody (12 May 2014). "Melody Saracoglu on Germaine Greer: One Woman Against the World", New Statesman.
  3. Greer, Germaine (1989). Daddy, We Hardly Knew You. New York: Fawcett Columbine. ISBN 0449905616.

ਹੋਰ ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
Websites and news articles are listed in the References section only.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ