ਜ਼ਫਰ ਇਕਬਾਲ (ਅਦਾਕਾਰ)

ਜ਼ਫ਼ਰ ਇਕਬਾਲ (19 ਅਪ੍ਰੈਲ 1950 - 27 ਅਪ੍ਰੈਲ 1992) [1] [2] ਇੱਕ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ੀ ਅਦਾਕਾਰ ਸੀ। [3] ਉਸਨੇ 150 ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਗਾਇਕ ਸ਼ਹਿਨਾਜ਼ ਰਹਿਮਤੁੱਲਾ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਅਨਵਰ ਪਰਵੇਜ਼ ਉਸ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਸਨ। [4]

ਜ਼ਫ਼ਰ ਇਕਬਾਲ
জাফর ইকবাল
ਜਨਮ(1950-04-19)19 ਅਪ੍ਰੈਲ 1950
ਢਾਕਾ, ਪੂਰਬੀ ਬੰਗਾਲ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਧਿਰਾਜ
ਮੌਤ27 ਅਪ੍ਰੈਲ 1992(1992-04-27) (ਉਮਰ 41)
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਬੰਗਲਾਦਸ਼ੀ
ਪੇਸ਼ਾਅਦਾਕਾਰ, ਗਾਇਕ, ਗਿਟਾਰ ਕਲਾਕਾਰ
ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ1970–1991
ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਸ਼ਹਿਨਾਜ਼ ਰਹਿਮਤੁੱਲਾ (ਭੈਣ)
ਅਨਵਰ ਪਰਵੇਜ਼ (ਭਰਾ)

ਪਿਛੋਕੜ

ਸੋਧੋ

ਇਕਬਾਲ ਨੇ 1970 ਵਿਆਂ ਵਿਚ ਗਿਟਾਰ ਵਜਾਉਣਾ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ 1966 ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਦੋ ਦੋਸਤਾਂ ਮਿਕਿਤ ਅਤੇ ਅਕਾਸ਼ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਆਪਣਾ ਬੈਂਡ ਰੈਮਬਲਿੰਗ ਸਟੋਨ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਬੈਂਡ ਹੋਟਲ ਇੰਟਰਕੌਂਟੀਨੈਂਟਲ ਢਾਕਾ ਵਿਖੇ ਨਿਯਮਿਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਰੌਬਿਨ ਘੋਸ਼ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਆਪਣੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਫ਼ਿਲਮ ਪਿੱਚ ਧਾਲਾ ਪੋਥ ਲਈ ਸ਼ੈਸ਼ਨ ਗਿਟਾਰਿਸਟ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸ਼ੋਅ ਦੌਰਾਨ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਖਾਨ ਅਤਾਉਰ ਰਹਿਮਾਨ ਨੇ ਇਕਬਾਲ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਅਪੋਂ ਪੋਰ ਲਈ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। [3]

ਕਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਕਬਾਲ ਨੇ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮੱਧ ਤੋਂ ਬਾਕਾਇਦਾ ਅਭਿਨੈ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸ਼ੂਰਜ ਸ਼ੋਂਗਰਾਮ, ਇਸਦਾ ਸੀਕਵਲ ਸ਼ੂਰਜੋ ਗ੍ਰਾਹਨ, ਮਸਤਾਨ (1975), ਬੇਦੀਨ, ਚੋਰ, ਓਂਗਸ਼ੀਦਰ, ਨਯੋਨਰ ਆਲੋ (1984), ਅਸ਼ੀਰਬਾਦ, ਅਬਿਸ਼ਕਾਰ, ਮੋਰਜਾਦਾ, ਚੋਬਲ, ਸ਼ਿਕਾਰ, ਜੋਗਾਜੋਗ, ਪ੍ਰੇਮਿਕ, ਸ਼ੋਂਧੀ, ਅਕੋਰਸਨ, ਓਬੋਦਾਨ, ਸਮੇਤ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਮਿਸ ਲੰਕਾ, ਦੋਸ਼ੀ, ਸ਼ਾਹੋਸ਼, ਗੋਰਜੋਂ, ਕਾਬਿਨ, ਚੋਰ ਬੋਉ, ਯੂਸੀਲਾ, ਸ੍ਰੋਧਾ, ਸ਼ਜਾਨੋ ਬਾਗਾਨ, ਬਾਂਧੁ ਅਮਰ, ਲੌਰੀਸ਼, ਮੋਹਾਸ਼ੋਤ੍ਰੂ ਅਤੇ ਲੋਖਖੀਰ ਸ਼ੋਂਗਸ਼ਰ ਹਨ। [3] ਉਸਨੇ 30 ਤੋਂ ਵੱਧ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬੋਬੀਤਾ ਨਾਲ ਸਹਿ-ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ ਹੈ।

1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿਚ ਇਕਬਾਲ ਨੇ ਇਕੋ ਐਲਬਮ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ।[3] 1991 ਵਿਚ ਜਿਗਰ ਦੇ ਫ਼ੇਲ੍ਹ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।

ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਸੋਧੋ

ਇਕਬਾਲ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੋਨੀਆ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਕੱਠੇ ਦੋ ਬੇਟੇ ਸ਼ਾਦਾਬ ਅਤੇ ਜ਼ੈਨ ਸਨ। [1]

ਫ਼ਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀ

ਸੋਧੋ
ਸਾਲ ਸਿਰਲੇਖ ਭੂਮਿਕਾ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਨੋਟ Ref(s)
1970 ਅਪੋਂ ਪੋਰ ਖਾਨ ਅਟੌਰ ਰਹਿਮਾਨ [1]
ਸ਼ਦਰੋਣ ਮੇਏ ਸ਼ਾਹੇਦ ਈ.ਆਰ ਖਾਨ
ਏਕੀ ਓਂਗ ਏਤੋ ਰੂਪ ਮੁਸਤਫਿਜ਼
1975 ਫਰਾਰੀ ਮਸਤੋਫਾ ਅਨੋਵਰ
1975 ਬਿਚਰ
1975 ਦੁਰ ਥਕੇ ਕਚੇ
1975 ਮਸਤਾਨ
1975 ਹਰ ਜੀਤ
1976 ਏਕ ਮੁਥੋ ਭਟ ਜੁਮਨ
1976 ਸੁਰਜੋ ਗਰੋਹੋਂ
1978 ਫਕੀਰ ਮਜ਼ਨੂੰ ਸ਼ਾਹ
1984 ਨਯੋਨਰ ਆਲੋ ਜੀਬਨ ਬੇਲਾਲ ਅਹਿਮਦ [3]
ਪ੍ਰੇਮਿਕ ਏਮਰਾਨ ਮੋਇਨੂਲ ਹੁਸੈਨ
1986 ਪ੍ਰੋਤੀਰੋਧ ਫਜ਼ਲੇ ਅਹਿਮਦ ਬੈਂਜਿਰ
1986 ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਰੋਹੋ ਮੋਯਨੂਲ ਹੁਸੈਨ
1987 ਭਾਈ ਬੋਂਧੁ ਰਾਜਾ ਦਾਰਾਸ਼ਿਕੋ
1987 ਓਪੇਖਾ ਨਯੋਨ / ਰਾਜੀਬ ਦਿਲੀਪ ਵਿਸ਼ਵਾਸ
1987 ਸੌਂਧੀ ਇਮਰਾਨ ਚੌਧਰੀ ਗਾਜ਼ੀ ਮਜ਼ਹਰੂਲ ਅਨਵਰ [5]
1988 ਜੋਗਾਜੋਗ ਜ਼ਫਰ ਚੌਧਰੀ ਮੋਯਨੂਲ ਹੁਸੈਨ
1989 ਅਬੂਜ ਹਰੀਦੋਯ ਜੈਫੋਰ ਮੁਸਤਫਾ ਅਨਵਰ
1990 ਸ਼ੋਂਟਰਾਸ਼ ਆਨੰਦ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹਿਦੁਲ ਇਸਲਾਮ ਖੋਖੋਂ
1991 ਚੋਰਰ ਬੋਉ
1991 ਓਬੋਦਨ ਹਾਫਿਜ਼ੁਦੀਨ
1991 ਮਾਮਾ ਭਾਗਨੇ
1992 ਸ਼ੋਂਖੋਨੀਲ ਕਰਾਗਰ ਫ਼ਰੀਦ ਮੁਸਤਫਜ਼ੂਰ ਰਹਿਮਾਨ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. 1.0 1.1 1.2 "অমর নায়ক-গায়কের গল্প" (in Bengali). banglanews24.com. 25 September 2014. Retrieved 6 September 2017.
  2. Moti, Rahman (25 September 2016). "আমাদের একজন জাফর ইকবাল আছে". bmdb.com. Retrieved 6 September 2017.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Khan, Ishtiak (8 August 2017). "Zafar Iqbal: Actor, musician and freedom fighter". Dhaka Tribune. Retrieved 6 September 2017.
  4. Uddin, Hasan (27 September 2016). "Zafar Iqbal: A hero off-screen as well". Dhaka Tribune. Retrieved 6 September 2017.
  5. Jafor, Iqbal. ন্যাচারাল অভিনয়ে বিশ্বাস করতেন অভিমানী নায়ক ‘জাফর ইকবাল’. aloavanews24.com (in Bengali). Archived from the original on 26 October 2020. Retrieved 23 October 2020.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ