ਜ਼ਹੀਰ ਹੂਵੈਦਾ
ਜ਼ਹੀਰ ਹੋਵੇਦਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਜ਼ਹੀਰ ਹੂਵੈਦਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (28 ਫਰਵਰੀ, 1945-5 ਮਾਰਚ 2012) ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸੀ।[1][2][3] ਉਹ 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਸਰਗਰਮ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਹਿੱਟ ਗੀਤਾਂ "ਕਮਰ ਬਰੇਕ-ਏ-ਮੈਨ" ਅਤੇ "ਸ਼ਨਿਦਮ ਅਜ਼ ਇੰਜਾ ਸਫਰ ਮਿਕੋਨੀ" ਨਾਲ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ।[4] ਉਸ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਗੀਤ ਫ਼ਾਰਸੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਗਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਰੇਡੀਓ ਨਿਊਜ਼ ਐਂਕਰ, ਕਵੀ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਜਰਮਨੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਲੱਗ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਘੱਟ ਹੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ।[5]
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਮੁਹੰਮਦ ਜ਼ਹੀਰ ਹੋਵੇਦਾ ਦਾ ਜਨਮ 1945 ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਰਿਸਤਾਨ, ਦਯਕੌਂਡੀ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6][7] ਉਸ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕਾਬੁਲ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉੱਤਰੀ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਬਾਲਖ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੇ ਮਜ਼ਾਰ-ਏ-ਸ਼ਰੀਫ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਏ।
ਮਜ਼ਾਰ-ਏ-ਸ਼ਰੀਫ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹੀਰ ਹਵਾਈਦਾ ਨੇ 1953 ਵਿੱਚ ਸੁਲਤਾਨ ਗਿਆਸੂਦੀਨ ਐਲੀਮੈਂਟਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ। ਉਸੇ ਸਾਲ ਜ਼ਹੀਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ 33 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਜ਼ਹੀਰਾ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਮਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਰਾ ਕਬੀਰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਗਏ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਿਆਨੋ ਵਾਦਕ ਬਣ ਗਏ। ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਪਸ ਕਾਬੁਲ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਜ਼ਹੀਰ ਨੇ ਸਈਦ ਜਮਾਲੁਦੀਨ ਅਫਗਾਨ ਐਲੀਮੈਂਟਰੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।
13 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਹੀਰ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕਾਬੁਲ ਦੇ ਬੁੱਕਸੈਲਰਜ਼ ਐਵੇਨਿਊ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੈਂਚ ਇਸਤੇਕਲਾਲ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਦਰਜਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਜ਼ਹੀਰ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਦਾ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਉਧਾਰ ਲੈਣ ਅਤੇ ਪਡ਼੍ਹਨ ਲਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਪਬਲਿਕ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਤੱਕ ਪੈਦਲ ਚੱਲਣ ਲਈ ਕਲਾਸ ਕੱਟਦਾ ਸੀ। ਜ਼ਹੀਰ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ ਮਨਾਉਣ ਵਾਲੇ ਇਸਤੇਕਲਾਲ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਸ਼ੋਅ ਵਿੱਚ ਅਕਬਰ ਰਮੀਸ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਮੈਂਡੋਲਿਨ ਖਿਡਾਰੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੈਕਅੱਪ ਗਾਇਕ ਸੀ। ਨਯਨਾਵਾਜ਼ ਨੇ ਜ਼ਹੀਰ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਗਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਈਵ ਸ਼ੋਅ ਦੌਰਾਨ ਇੰਨੇ ਛੋਟੇ ਨੋਟਿਸ 'ਤੇ ਗਾਉਣਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ। ਹਾਮਿਦ ਈਸਟੇਮਾਦੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਗਾਉਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਨੇ ਜ਼ਹੀਰ ਨੂੰ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦਿਵਸ ਸ਼ੋਅ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ। ਜ਼ਹੀਰ ਨੂੰ ਹਾਮਿਦ ਨੇ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਖਿੱਚਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਗੀਤ ਗਾਇਆ, ਪਰ ਭੀਡ਼ ਦੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਹੀਰ ਇੱਕ ਨਾਟਕ ਦੌਰਾਨ ਪੁਸ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੀਤ ਗਾਇਆ ਜਿਸ ਨੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤਾਡ਼ੀਆਂ ਦੀ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।
ਸੀਨੀਅਰ ਸਾਲ
ਸੋਧੋਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜ਼ਹੀਰ ਨੇ ਕਾਬੁਲ ਦੇ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਥੀਏਟਰ ਐਂਡ ਆਰਟਸ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਕਬੀਰ ਹਵਾਦਾ, ਰਹੀਮ ਮਹਿਰਯਾਰ, ਰਹੀਮ ਜਹਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨਾਲ ਫਜ਼ਲ ਅਹਿਮਦ ਜ਼ਕਰੀਆ ਨਯਨਾਵਾਜ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੇ ਕਾਬੁਲ ਆਰਮੇਚਰ ਆਰਕੈਸਟਰਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਸ ਆਰਕੈਸਟਰਾ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹੀਰ ਨੇ ਇੱਕ ਗਾਇਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਥਾਹ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਿਖਾਈ ਅਤੇ 1966 ਵਿੱਚ ਮਾਸਕੋ ਦੇ ਚਾਇਕੋਵਸਕੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਵਿੱਚ ਓਪਰੇਟਿਕ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਮਾਸਕੋ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ 1972 ਵਿੱਚ ਤਹਿਰਾਨ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਉੱਥੇ, ਉਸ ਨੇ "ਕਮਰ ਬਰੇਕ-ਏ-ਮੈਨ" ਗੀਤ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜੋ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਤੁਰੰਤ ਹਿੱਟ ਹੋ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਈਰਾਨੀ ਗਾਇਕਾਂ ਨੇ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਅਤੇ ਈਰਾਨੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਉੱਤੇ ਇਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕੀਤਾ।
ਕਾਬੁਲ ਵਾਪਸ ਆਉਣ 'ਤੇ, ਜ਼ਹੀਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀਤਕ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਸਫਲਤਾ ਮਿਲੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 4 ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਮੂਲ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਅਹਿਮਦ ਜ਼ਹੀਰ ਅਤੇ ਮਸ਼ੂਰ ਜਮਾਲ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਗੀਤ "ਰਸ਼ਾ ਦਰ ਦਸਤ ਬਾਗਬਾਨ" ਅਤੇ "ਗਰ ਜ਼ੋਲਫ ਪ੍ਰੀਸ਼ਨਤ" ਅਹਿਮਦ ਜ਼ਹੀਰ ਦੇ ਹਨ ਅਤੇ "ਲੈਲਾ ਮਾਹ ਮਨ ਸ਼ੋਦਾ ਸ਼ਾਇਦਾ" ਅਤੇ "ਐ ਮੋ ਤੇਲੀ" ਜਮਾਲ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਹਨ।
ਹਾਵਦਾ ਨੂੰ ਚਾਹ ਅਤੇ ਸਿਗਰੇਟ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਮੁੱਦਿਆਂ 'ਤੇ ਕਈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਪਡ਼੍ਹੀਆਂ। ਉਸ ਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਲੇਖਕ ਮੈਕਸਿਮ ਗੋਰਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਸੱਦੀਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਜਮਹੂਰੀ ਵਿਚਾਰ ਸੀ।
ਹਾਵੈਦਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗੀਤ ਰਾਜਨੀਤਕ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਸਥਾਪਨਾ-ਵਿਰੋਧੀ ਹਨ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਰਾਜਤੰਤਰ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਮੁਹੰਮਦ ਦਾਉਦ ਖਾਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬੋਲਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰੇ ਕਲਾਕਾਰ ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੀ. ਵੀ. 'ਤੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਿੱਚ ਗਾਉਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ।
ਮਾਰਕਸਵਾਦੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਿਸਤਾਨ ਗਣਰਾਜ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਾਵਦਾ ਨੂੰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਤੇ ਰੇਡੀਓ ਕਾਬੁਲ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੌਕੇ ਮਿਲੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਗਾਣੇ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਦੋਵਾਂ ਮਾਧਿਅਮਾਂ 'ਤੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ੋਅ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕੀਤੀ।
ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਪਤਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਹੀਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਜਰਮਨੀ ਭੱਜ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦਾਇਗੀ ਸਮਾਰੋਹ ਲਈ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ, ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਰੁਕਣ ਦੇ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਹੁੰ ਤੋਡ਼ੀ ਅਤੇ ਪਸ਼ਤੋ ਵਿੱਚ ਗਾਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੰਤਿਮ ਐਲਬਮ 'ਅਯ ਕਾਸ਼' ਦੀ ਰਿਲੀਜ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ।
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋ5 ਮਾਰਚ 2012 ਨੂੰ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀਡ਼ਤ ਸੀ, ਹਾਵੈਦਾ ਦੀ 67 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੈਮਬਰਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗਾਇਕਾਂ ਨੇ ਹੈਮਬਰਗ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ।[8]
ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੱਛੇ ਪੰਜ ਬੱਚੇ ਛੱਡ ਗਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ, ਅਰਸ਼ ਹਾਵਦਾ ਅਤੇ ਕੈਸ ਹਾਵਦਾ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮਾਂ ਉੱਤੇ ਚਲਦੇ ਹੋਏ ਸੰਗੀਤ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਆਏ।
ਅਰਸ਼ ਹੋਵੇਦਾ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਅਰਸ਼ ਦੇ ਇਕੋ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕਈ ਹਿੱਟ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ "ਲੈਲਾ" ਅਤੇ "ਅਲਾਹ ਅਲਾਹ" (2007) "ਦੁਨੀਆ" (2008) "ਵਾਹ ਵਾਹ" (2011) ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਸਫਲ ਗੀਤਕਾਰ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਮਾਤਾ ਵੀ ਹਨ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "Zahir Howaida passed away at the age of 67". Afghans.com.au. 5 March 2012. Retrieved 2 June 2012.
- ↑ "BBC فارسی - افغانستان - خاکسپاری ظاهر هویدا در آلمان" (in ਫ਼ਾਰਸੀ). Bbc.co.uk. 9 March 2012. Retrieved 2012-06-03.
- ↑ "ظاهر هویدا، یک سر و هزار سودا | صدا و تصویر | DW.DE | 24.05.2012". DW.DE. 2012-05-24. Retrieved 2012-06-03.
- ↑ "Afghan Food and Music | Culture and Cuisine". Archived from the original on 2020-01-24. Retrieved 2018-12-01.
- ↑ "In Pictures: Afghanistan's musical journey". Al Jazeera. August 17, 2012.
- ↑ Wais (2010-01-13). "Arash Howaida Biography". Afghanmusix. Retrieved 2012-01-16.
- ↑ "ظاهر هویدا؛ روایتی از خواننده 'کمر باریک' که افکار چپی داشت". BBC News فارسی (in ਫ਼ਾਰਸੀ). Retrieved 2023-06-02.
- ↑ "خاکسپاری ظاهر هویدا در آلمان". 9 March 2012.