ਜਾਮਾ (ਕੋਟ)

ਜਾਮਾ ਸ਼ਬਦ ( ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ : जामा, जाम ; ਬੰਗਾਲੀ : জামা; ਉੜੀਆ : ଜାମା ) ਇੱਕ ਲੰਬੇ ਕੋਟ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁਗਲ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ।

ਸਟਾਈਲ

ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ 1829 ਵਿੱਚ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ। ਜਾਮਾ ਦਾ ਸਿੱਖ ਸੰਸਕਰਣ ਛੋਟਾ ਸੀ।

ਜਾਮਾ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਧੜ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਤੰਗ ਸਨ ਪਰ ਗੋਡਿਆਂ ਜਾਂ ਗਿੱਟਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਤੱਕ ਇੱਕ ਸਕਰਟ ਵਾਂਗ ਭੜਕਦੀਆਂ ਸਨ।

ਚੱਕਮਾਨ ਜਾਮਾ, ਗੋਡਿਆਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਖਤਮ ਹੋਇਆ. ਆਸਤੀਨਾਂ ਭਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ।^[1] ਜਾਮਾ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਤਾਰਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸਟਾਈਲ ਵੀ ਅੱਗੇ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਸਨ।^[2] ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜੋ ਮਰਦ ਪਹਿਰਾਵਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਸਕਾਰਫ਼ ਅਤੇ ਤੰਗ ਫਿਟਿੰਗ ਪਜਾਮੇ ਨਾਲ ਜਾਮਾ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਸਨ।^[3] ਜਾਮਾ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਅੱਧ ਦੇ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਕੱਛ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਦੇ ਪਾਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.^[4]

ਚੱਕ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਕਦਾਰ ਜਾਮਾ ਜਾਮਾ ਜਾਮਾ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸ਼ੈਲੀ ਸੀ। ਇਹ ਬਿੰਦੂ ਵਾਲਾ ਜਾਮਾ ਸੀ ਜੋ ਮਿਆਰੀ ਮੁਗ਼ਲ ਜਾਮਾ ਵਰਗਾ ਸੀ ਪਰ ਸਕਰਟ ਮੁਗ਼ਲ ਜਾਮੇ ਦੇ ਗੋਲਾਕਾਰ ਹੇਮ ਦੀ ਬਜਾਏ ਚਾਰ ਤੋਂ ਛੇ ਬਿੰਦੂਆਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਈ। ਇਹ ਜਾਮਾ ਰਾਜਪੂਤ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਤਕੌਚੀਆ^[5] ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਸਥਾਨਕ ਮੂਲ ਦਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।^[6]
ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਜਾਮਾ ਹੁਣ ਵਗਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਛੋਟਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਕਮਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਟੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।^[7] ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਚੋਲਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।^[8]
ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਜਾਮਾ - ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਥੋੜ੍ਹੀਆਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਵਾਲੇ ਇੱਕੋ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਹਿੰਦੂ ਸਰੀਰ ਦੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਜਾਮਾ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਇਸ ਨੂੰ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਬੰਨ੍ਹਦੇ ਸਨ।^[9]^[10]

ਨਿਮਜਾਮਾ (ਨੀਮਾ ਜਾਂ ਨੀਮਾ) ਸਰੀਰ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਇੱਕ ਅੰਡਰਗਾਰਮੈਂਟ ਸੀ। ਦਰਬਾਰੀ ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਮਾ (ਕੋਟ) ਵਰਗੇ ਪੁਸ਼ਾਕਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ। ਸ਼ੈਲੀ ਇੱਕ ਵੇਸਟ ਹਾਫ ਸਲੀਵਜ਼ ਕੱਪੜੇ ਵਰਗੀ ਸੀ। ਨਿਮਾਜਮਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਬੰਨ੍ਹਣ ਲਈ ਤਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ; ਲੰਬਾਈ ਸਿਰਫ ਗੋਡਿਆਂ ਤੱਕ ਸੀ, ਜਾਮਾ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟੀ। ਇਹ ਮੁਗਲ ਪਹਿਰਾਵੇ ਦਾ ਇੱਕ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।^[11]

ਫੋਟੋ ਗੈਲਰੀ

ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਇੰਪੀਰੀਅਲ ਗਾਰਡ ਦਾ ਕਮਾਂਡਰ
ਗੁਲਾਮ ਮੁਰਤਜ਼ਾ ਖਾਨ ਅਕਬਰ II ਦਾ ਦਿੱਲੀ ਦਰਬਾਰ
ਅਵਧ ਦਾ ਨਵਾਬ, ਆਸਫ਼-ਉਦ-ਦੌਲਾ, ਲਖਨਊ, ਭਾਰਤ, ਲਗਭਗ 1785-90
ਫੈਜ਼ਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਨਵਾਬ ਸ਼ੁਜਾ ਅਲ-ਦੌਲਾ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਵਾਰਸ ਆਸਫ ਅਲ-ਦੌਲਾ
ਰਵਾਇਤੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਆਦਮੀ, ਮੋਜ਼ੇਕ, ਉਦੈਪੁਰ, ਰਾਜਸਥਾਨ, ਭਾਰਤ
ਰਾਜਾ ਰਵੀ ਵਰਮਾ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਫਤਿਹ ਸਿੰਘ
ਵਜ਼ੀਰ ਕਮਰ-ਉਦ-ਦੀਨ ਲਗਭਗ 1735
ਅਕਬਰ ਅਤੇ ਤਾਨਸੇਨ ਹਰਿਦਾਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਏ
ਅਕਬਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਮੁਗਲ ਫੌਜ ਦੇ ਤੋਪਖਾਨੇ ।
ਮੁਗਲ ਫੌਜ ਦਾ ਅਫਸਰ, c.1585 (ਰੰਗ ਲਿਥੋ)

ਆਧੁਨਿਕ ਵਰਤੋਂ

ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ, 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਾਮਾ ਨੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਗੁਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ^[12] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੱਛ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸ਼ ਅਜੇ ਵੀ ਜਾਮਾ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਗਰਖਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ^[13] ਜਿਸਦਾ ਸਕਰਟ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਸਮਿਤ ਖੁੱਲਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ.^[14] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਝ ਸਟਾਈਲ ਗੋਡਿਆਂ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ.

ਗੁਜਰਾਤੀ ਜਾਮਾ/ਅੰਗਰਖਾ ਵਿੱਚ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਆਦਮੀ

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

ਹਵਾਲੇ

↑ Lewandowski, E.J. (2011). The Complete Costume Dictionary. Scarecrow Press. p. 148. ISBN 9780810877856. Retrieved 2021-01-30.
↑ Goverdhan Panchal (1983) Bhavāī and Its Typical Āhārya: Costume, Make-up, and Props in Bhavāī, the Traditional Dramatic Form of Gujarāt
↑ Sumathi, G.J. (2007). Elements of Fashion and Apparel Design. New Age International. p. 139. ISBN 9788122413717. Retrieved 2021-01-30.
↑ Cohn, Bernard S. (1996) Colonialism and Its Forms of Knowledge: The British in India
↑ Condra, Jill (2008) The Greenwood Encyclopedia of Clothing Through World History: 1501–1800
↑ Krishna Chaitanya (1992) History of Indian Painting: Rajasthani Traditions
↑ Kumar, Raj (2006) Paintings and Lifestyles of Jammu Region: From 17th to 19th Century A.D.
↑ "ਚੋਲਾ ਗੁਰੂ ਕਾ - ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਡੀਆ" [Cholas of the Gurus]. punjabipedia.org (in Punjabi). Retrieved 2022-09-05.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
↑ Kumar, Ritu (2006). Costumes and Textiles of Royal India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Antique Collectors' Club. p. 39. ISBN 978-1-85149-509-2.
↑ The India Magazine of Her People and Culture (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). A. H. Advani. 1992. p. 21.
↑ The Illustrated Weekly of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Published for the proprietors, Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1969. p. 8.
↑ Ghurye, G.S. (1966). Indian Costume. Popular Prakashan. p. 154. ISBN 9788171544035. Retrieved 2021-01-30.
↑ Tierney, T. (2013). Fashions from India. Dover Publications. p. 4. ISBN 9780486430409. Retrieved 2021-01-30.
↑ "The Tribune - Windows - Featured story". tribuneindia.com. Retrieved 2021-01-30.

[google-1] Lewandowski, E.J. (2011). The Complete Costume Dictionary. Scarecrow Press. p. 148. ISBN 9780810877856. Retrieved 2021-01-30.

[2] Goverdhan Panchal (1983) Bhavāī and Its Typical Āhārya: Costume, Make-up, and Props in Bhavāī, the Traditional Dramatic Form of Gujarāt

[google2-3] Sumathi, G.J. (2007). Elements of Fashion and Apparel Design. New Age International. p. 139. ISBN 9788122413717. Retrieved 2021-01-30.

[4] Cohn, Bernard S. (1996) Colonialism and Its Forms of Knowledge: The British in India

[5] Condra, Jill (2008) The Greenwood Encyclopedia of Clothing Through World History: 1501–1800

[6] Krishna Chaitanya (1992) History of Indian Painting: Rajasthani Traditions

[7] Kumar, Raj (2006) Paintings and Lifestyles of Jammu Region: From 17th to 19th Century A.D.

[8] "ਚੋਲਾ ਗੁਰੂ ਕਾ - ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਡੀਆ" [Cholas of the Gurus]. punjabipedia.org (in Punjabi). Retrieved 2022-09-05.{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link)

[9] Kumar, Ritu (2006). Costumes and Textiles of Royal India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Antique Collectors' Club. p. 39. ISBN 978-1-85149-509-2.

[10] The India Magazine of Her People and Culture (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). A. H. Advani. 1992. p. 21.

[11] The Illustrated Weekly of India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Published for the proprietors, Bennett, Coleman & Company, Limited, at the Times of India Press. 1969. p. 8.

[google3-12] Ghurye, G.S. (1966). Indian Costume. Popular Prakashan. p. 154. ISBN 9788171544035. Retrieved 2021-01-30.

[google4-13] Tierney, T. (2013). Fashions from India. Dover Publications. p. 4. ISBN 9780486430409. Retrieved 2021-01-30.

[tribuneindia-14] "The Tribune - Windows - Featured story". tribuneindia.com. Retrieved 2021-01-30.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]