ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ

ਝੁੰਪਾ ਲਾਹਿੜੀ

ਝੁੰਪਾ ਲਾਹਿੜੀ (ਬੰਗਾਲੀ: ঝুম্পা লাহিড়ী, ਜਨਮ 11 ਜੁਲਾਈ 1967) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਿਕਾ ਹੈ। ਲਾਹਿੜੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਿਹ, ਇੰਟਰਪ੍ਰੇਟਰ ਆਫ ਮੈਲਡੀਜ (1999) ਨੂੰ 2000 ਵਿੱਚ ਗਲਪ ਦੇ ਪੁਲਿਤਜਰ ਇਨਾਮ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨਾਵਲ ਦ ਨੇਮਸੇਕ (2003) ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਉਸੀ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਬਣਾਈ ਗਈ। ਜਨਮ ਤੋਂ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਨੀਲਾਂਜਨਾ ਸੁਦੇਸ਼ਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਚੰਗੇ ਨਾਮ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਉਪਨਾਮ ਝੁੰਪਾ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਲਾਹਿੜੀ ਨੂੰ, ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬੈਰੇਕ ਓਬਾਮਾ ਨੇ ਕਲਾ ਅਤੇ ਮਾਨਵੀਅਤਾ ਬਾਰੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਦੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।[2]

ਝੁੰਪਾ ਲਾਹਿੜੀ
ਜਨਮਨੀਲਾਂਜਨਾ ਸੁਦੇਸ਼ਨਾ (ਜਾਂ ਸਵਦੇਸ਼ਨਾ) ਲਹਿਰੀ
(1967-07-11) 11 ਜੁਲਾਈ 1967 (ਉਮਰ 57)
ਲੰਦਨ, ਇੰਗਲੈਂਡ
ਕਿੱਤਾਲੇਖਿਕਾ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਅਮਰੀਕੀ
ਸ਼ੈਲੀਨਾਵਲ, ਨਿੱਕੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਿਹ, Postcolonial
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮInterpreter of Maladies (1999)
The Namesake (2003)
Unaccustomed Earth (2008)
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਵਾਰਡ1999 ਓ. ਹੈਨਰੀ ਅਵਾਰਡ
2000 ਗਲਪ ਦਾ ਪੁਲਿਤਜਰ ਇਨਾਮ
ਵੈੱਬਸਾਈਟ
http://www.randomhouse.com/kvpa/jhumpalahiri/

'ਦ ਨੇਮਸੇਕ' ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਿਤਾਬ ਸੀ, ਇੱਕ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਟਾਈਮਜ਼ ਬੁੱਕ ਪ੍ਰਾਈਜ਼ ਫਾਈਨਲਿਸਟ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮੋਸ਼ਨ ਪਿਕਚਰ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[3] ਅਨਐਕਸਟਮਡ ਅਰਥ (2008) ਨੇ ਫ੍ਰੈਂਕ ਓ'ਕੋਨਰ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਦੂਜਾ ਨਾਵਲ, ਦ ਲੋਲੈਂਡ (2013), ਮੈਨ ਬੁਕਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਫਿਕਸ਼ਨ ਲਈ ਨੈਸ਼ਨਲ ਬੁੱਕ ਅਵਾਰਡ ਦੋਵਾਂ ਲਈ ਫਾਈਨਲਿਸਟ ਸੀ। 22 ਜਨਵਰੀ, 2015 ਨੂੰ, ਲਹਿਰੀ ਨੇ ਦ ਲੋਲੈਂਡ ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਲਈ US$50,000 ਦਾ DSC ਇਨਾਮ ਜਿੱਤਿਆ[4] ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ, ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ-ਪਰਵਾਸੀ ਤਜਰਬੇ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕੀਤੀ। 2011 ਵਿੱਚ, ਲਾਹਿੜੀ ਰੋਮ, ਇਟਲੀ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਉਸ ਨੇ ਲੇਖਾਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ 2018 ਵਿੱਚ, ਇਤਾਲਵੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ Dove mi trovo ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਤਾਲਵੀ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਪੇਂਗੁਇਨ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਸੰਕਲਨ, ਸੰਪਾਦਨ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 40 ਵੱਖ-ਵੱਖ ਇਤਾਲਵੀ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀਆਂ 40 ਇਤਾਲਵੀ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਰਜ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਦਾ ਇਤਾਲਵੀ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ।[5][6]

2014 ਵਿੱਚ, ਲਾਹਿੜੀ ਨੂੰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਹਿਊਮੈਨਿਟੀਜ਼ ਮੈਡਲ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5] ਉਹ 2015 ਤੋਂ 2022 ਤੱਕ ਪ੍ਰਿੰਸਟਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖਣ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਸੀ।[6] 2022 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕੋਲੰਬੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਬਰਨਾਰਡ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਮਿਲਿਸੈਂਟ ਸੀ। ਮੈਕਿੰਟੋਸ਼ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖਣ ਦੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਣ ਗਈ।[7]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਸੋਧੋ

ਲਾਹਿੜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਰਾਜ ਦੇ ਭਾਰਤੀ ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਧੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਚਲਾ ਗਿਆ;[1] ਲਾਹਿੜੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, "ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਹੋ ਵੀ ਸਕਦੀ ਹਾਂ।" ਲਾਹਿੜੀ ਕਿੰਗਸਟਨ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ, ਰ੍ਹੋਡ ਆਈਲੈਂਡ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਮਰ ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਰ੍ਹੋਡ ਆਈਲੈਂਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਅਨ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ; "ਦ ਥਰਡ ਐਂਡ ਫਾਈਨਲ ਕੰਟੀਨੈਂਟ" ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ, ਕਹਾਣੀ ਜੋ ਮੈਲਾਡੀਜ਼ ਦੇ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਨੂੰ ਸਮਾਪਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮਾਡਲ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ।[8] ਲਾਹਿੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਬੰਗਾਲੀ ਵਿਰਸੇ ਨੂੰ ਜਾਣ ਕੇ ਵੱਡੇ ਹੋਣ, ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਅਕਸਰ ਕਲਕੱਤਾ (ਹੁਣ ਕੋਲਕਾਤਾ) ਵਿੱਚ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[9]

ਜਦੋਂ ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਕਿੰਗਸਟਨ, ਰ੍ਹੋਡ ਆਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕਿੰਡਰਗਾਰਟਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਅਧਿਆਪਕਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਨਾਮ ਝੰਪਾ ਨਾਲ ਬੁਲਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਰਸਮੀ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਇਸ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਸੀ। ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਚੇਤੇ ਕੀਤਾ, "ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਸੀ.... ਤੁਸੀਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਹੋ ਉਹ ਹੋ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾ ਰਹੇ ਹੋ।"[10] ਉਸਦੇ ਨਾਵਲ ਦ ਨੇਮਸੇਕ ਦੀ ਪਾਤਰ, ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਨਿਊਜ਼ਵੀਕ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਪਾਦਕੀ ਵਿੱਚ, ਲਹਿਰੀ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ "ਦੋ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋਣ ਦਾ ਤੀਬਰ ਦਬਾਅ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਹ।"[11] ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਧਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਨਾਂ ਪੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਲਗ ਹੋ ਗਈ, ਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਜੂਝ ਰਹੀ ਸੀ।[12] ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਸਾਊਥ ਕਿੰਗਸਟਾਊਨ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬੀ.ਏ. 1989 ਵਿੱਚ ਕੋਲੰਬੀਆ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਬਰਨਾਰਡ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਡਿਗਰੀ ਕੀਤੀ।[13]

ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਫਿਰ ਬੋਸਟਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਉੱਨਤ ਡਿਗਰੀਆਂ: ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਐਮ.ਏ., ਇੱਕ ਐਮ.ਐਫ.ਏ. ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖਣ ਵਿੱਚ, ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਐੱਮ.ਏ., ਅਤੇ ਰੇਨੇਸੈਂਸ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੀ.ਐੱਚ.ਡੀ. ਡਿਗਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਉਸਦਾ ਖੋਜ ਨਿਬੰਧ, 1997 ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਿਰਲੇ "ਐਕਰਸਡ ਪੈਲੇਸ: ਜੈਕੋਬੀਅਨ ਸਟੇਜ (1603-1625) 'ਤੇ ਇਤਾਲਵੀ ਪੈਲਾਜ਼ੋ" ਸੀ।[14] ਉਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਰੋਲ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ) ਅਤੇ ਹੇਲਮਟ ਵੋਲ (ਕਲਾ ਇਤਿਹਾਸ) ਸਨ। ਉ ਸਨੇ ਪ੍ਰੋਵਿੰਸਟਾਊਨ ਦੇ ਫਾਈਨ ਆਰਟਸ ਵਰਕ ਸੈਂਟਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ ਲਈ, ਜੋ ਅਗਲੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ (1997–1998) ਤੱਕ ਚੱਲੀ। ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਬੋਸਟਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਰ੍ਹੋਡ ਆਈਲੈਂਡ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਵਿੱਚ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖਣੀ ਸਿਖਾਈ ਹੈ।

2001 ਵਿੱਚ, ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਲਬਰਟੋ ਵੌਰਵੌਲੀਅਸ-ਬੁਸ਼ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ TIME ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਡਿਪਟੀ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੋ ਹੁਣ TIME ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਸੀਨੀਅਰ ਸੰਪਾਦਕ ਹੈ। 2012 ਵਿੱਚ, ਲਾਹਿੜੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ, ਔਕਟਾਵੀਓ (ਜਨਮ 2002) ਅਤੇ ਨੂਰ (ਜਨਮ 2005)[10] ਨਾਲ ਰੋਮ[15][16] ਚਲੀ ਗਈ। 1 ਜੁਲਾਈ, 2015 ਨੂੰ, ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਲੇਵਿਸ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਆਰਟਸ ਵਿੱਚ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲਿਖਤ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਿੰਸਟਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਫੈਕਲਟੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ।[10][17]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. ↑ "The Hum Inside the Skull, Revisited", The New York Times, 2005-01-16. Retrieved on 2008-04-12.
  2. ↑ http://www.dnaindia.com/world/report-obama-presents-national-humanities-medal-to-jhumpa-lahiri-2124179
  3. ↑ "Jhumpa explores importance of book jackets in new work". India Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Press Trust of India. January 23, 2017. Retrieved 2021-11-25.
  4. ↑ "Indian- American Author Jhumpa Lahiri won DSC Prize for 2015". India Today (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). January 23, 2015. Retrieved 2021-11-25.
  5. ↑ 5.0 5.1 Gutting, Elizabeth Ward. "Jhumpa Lahiri: 2014 National Humanities Medal". National Endowment for the Humanities. Retrieved 17 August 2018.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Jhumpa Lahiri: Professor of Creative Writing". Lewis Center for the Arts, Princeton University. Retrieved 17 August 2018.
  7. ↑ "Jhumpa Lahiri '89 Returns to Barnard College as the Millicent C. McIntosh Professor of English and Director of Creative Writing".
  8. ↑ Flynn, Gillian. "Passage To India: First-time author Jhumpa Lahiri nabs a Pulitzer," Archived 2008-12-31 at the Wayback Machine. Entertainment Weekly, April 28, 2000. Retrieved on 2008-04-13.
  9. ↑ Aguiar, Arun. "One on One With Jhumpa Lahiri", Pifmagazine.com, July 28, 1999. Retrieved on 2008-04-13.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 Anastas, Benjamin. "Books: Inspiring Adaptation" Archived June 22, 2008, at the Wayback Machine., Men's Vogue, March 2007. Retrieved on April 13, 2008.
  11. ↑ ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named usa
  12. ↑ "My Two Lives". Newsweek. March 5, 2006. Retrieved December 4, 2018.
  13. ↑ "Pulitzer Prize awarded to Barnard alumna Jhumpa Lahiri ’89; Katherine Boo ’88 cited in public service award to The Washington Post" Archived February 24, 2004, at the Wayback Machine., Barnard Campus News, April 11, 2000. Retrieved on 2008-04-13.
  14. ↑ ProQuest Dissertations & Theses Global. (304346550)
  15. ↑ Spinks, John. "A Writer's Room", T: The New York Times Style Magazine, August 25, 2013.
  16. ↑ Pierce, Sheila (May 22, 2015). "Why Pulitzer Prize-winner Jhumpa Lahiri quit the US for Italy". Financial Times. Retrieved 20 June 2021.
  17. ↑ Saxon, Jamie (September 4, 2015). "Author Jhumpa Lahiri awarded National Humanities Medal". Research at Princeton, Princeton University. Archived from the original on ਜੂਨ 15, 2018. Retrieved May 15, 2017. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸੋਧੋ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ
 
ਵਿਕੀਕੁਓਟ ਝੁੰਪਾ ਲਾਹਿੜੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੁਓਟੇਸ਼ਨਾਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
 
ਵਿਕੀਮੀਡੀਆ ਕਾਮਨਜ਼ ਉੱਤੇ Jhumpa Lahiri ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮੀਡੀਆ ਹੈ।
ਬਾਹਰੀ ਆਡੀਓ
  Writer Jhumpa Lahiri, Fresh Air, September 4, 2003
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਝੁੰਪਾ_ਲਾਹਿੜੀ&oldid=760498" ਤੋਂ ਲਿਆ