ਦਿਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹਿਰਨ
ਦਿਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹਿਰਨ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਥਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਕਾਰਨ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਈਸਪ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ 336 ਨੰਬਰ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [1] ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਿਰਨ (ਜਾਂ ਪੂਰਬੀ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਧਾ) ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੋ - ਦੋ ਵਾਰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚਲਾਕ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਿਮਾਰ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਸੀ। ਸ਼ੇਰ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਹਿਰਨ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਉਸ ਹਿਰਨ ਦਾ ਦਿਲ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖਾ ਵੀ ਲਿਆ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿੱਥੇ ਹੈ, ਤਾਂ ਲੂੰਬੜੀ ਨੇ ਤਰਕ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇੱਕ ਜਾਨਵਰ ਹੈ ਜੋ ਕੀ ਇੰਨਾ ਮੂਰਖ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦਲੀਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਇੱਕ ਦਲੀਲ ਜੋ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦਿਲ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦਾ ਸਥਾਨ ਸੀ। ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਆਰਨੇ-ਥੌਮਸਨ ਵਰਗੀਕਰਣ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਟਾਈਪ 52 ਵਜੋਂ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [2]
ਭਾਰਤੀ ਪੰਚਤੰਤਰ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਗਈ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਸੰਸਕਰਣ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਗਧੇ ਦੇ ਕੰਨ ਅਤੇ ਦਿਲ ਹੀ ਹਨ। ਉਸਦਾ ਨੌਕਰ ਗਿੱਦੜ ਇੱਕ ਗਧੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈਣ ਲਈ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸ਼ੇਰ ਪਹਿਲੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਗਧੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗਿੱਦੜ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਕਹਿਣ ਲਈ ਚਲਾਕੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਿੱਦੜ ਭੁੱਖੇ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਮਰੇ ਹੋਏ ਖੋਤੇ ਕੋਲ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਨ ਅਤੇ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਲਈ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਪੱਸ਼ਟੀਕਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੂਰਖ ਜਾਨਵਰ ਕੋਲ ਸੁਣਨ ਜਾਂ ਸੋਚਣ ਲਈ ਉਪਕਰਣ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਸਨ। [3]
ਕਹਾਣੀ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਅਤੇ ਰੂਪਾਂਤਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਰਾਹੀਂ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਖਰਕਾਰ ਅਰਬਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਸਪੇਨ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਵੇਰਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਤਬਦੀਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਅਰਬ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਧਾ ਸ਼ੇਰ ਤੋਂ ਟੋਲ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲੜਾਈ ਲਈ ਉਹ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦਿਲ ਇੱਕ ਲੂੰਬੜੀ ਦੁਆਰਾ ਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੰਨੇ ਮੂਰਖ ਜਾਨਵਰ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ. [4] ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਯਹੂਦੀ ਸੰਸਕਰਣ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਗਧੇ ਨੂੰ ਟੋਲ-ਕੀਪਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। [5]
"ਸ਼ੇਰ, ਲੂੰਬੜੀ ਅਤੇ ਹਿਰਨ" ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਰਕੀਲੋਚਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਬਰੀਅਸ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਬਾਈ ਵਿੱਚ ਦੱਸੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਲੂੰਬੜੀ ਦੋ ਵਾਰ ਹਿਰਨ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬਿਮਾਰ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਖੂੰਹ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਉਕਸਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇੱਕ ਜ਼ਖਮੀ ਕੰਨ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਲੂੰਬੜੀ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੋਟਾ ਪਿਆਰ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਿਰਨ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਵੱਲ ਮੁੜਦਾ ਹੈ। [6] ਇਹ ਸਿਰਫ ਯੂਨਾਨੀ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਮੱਧਯੁਗੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰੂਪ ਪੱਛਮੀ ਮੂਲ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੂਰਬੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਰੀ ਡੀ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਕਹਿਣ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਹਿਰਨ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੰਚਤੰਤਰ ਵਿੱਚ। [7]
ਉਸ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ, ਬੇਰੇਚੀਆ ਹਾ-ਨਕਡਨ ਦੇ "ਫਾਕਸ ਫੈਬਲਜ਼" ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵੱਖਰਾ ਸੰਸਕਰਣ, ਏਵੀਅਨਸ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਲਾਤੀਨੀ ਕਵਿਤਾ, ਜਿਸਨੂੰ ਪੇਰੀ ਇੰਡੈਕਸ ਵਿੱਚ 583 ਨੰਬਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਦਾ ਕੁਝ ਦੇਣਦਾਰ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੂਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਵਜੋਂ ਉਸਦੇ ਕੰਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਚੋਰ ਕਿਸਾਨ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਗੁੰਮ ਹੋਏ ਦਿਲ ਨੂੰ ਆਮ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹੈ। [8] ਪਰ ਬੇਰੇਕਯਾਹ ਦੇ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲੀ ਸੂਰ ਅਪਰਾਧ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ, ਸਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੰਨ ਅਤੇ ਅੱਖਾਂ ਗੁਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੂੰਬੜੀ ਦੁਆਰਾ ਦਿਲ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [9] ਇਹ ਅੰਤਮ ਵੇਰਵੇ ਕਥਾ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੰਸਲੇਸ਼ਣ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ। [10] ਜੁਆਨ ਰੁਇਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਅਜੇ ਵੀ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਸੰਸਕਰਣ, ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕ ਗਧੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੇਤੁਕੇ ਸੰਗੀਤ ਨਾਲ ਜਾਗਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਬਘਿਆੜ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਅਤੇ ਕੰਨ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। [11]
ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜਾਰੀ ਹੈ. ਸਟੂਅਰਟ ਕ੍ਰੌਫਟ ਦੀ 12-ਮਿੰਟ ਦੀ ਫਿਲਮ ਦ ਸਟੈਗ ਵਿਦਾਟ ਏ ਹਾਰਟ (2009/10) ਵਿੱਚ, ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਲੂੰਬੜੀ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਹਿਰਨ ਵਿੱਚ ਚੋਰੀ ਕੀਤੇ ਦਿਲ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਬੇਅੰਤ ਚੱਕਰਵਰਤੀ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿੱਚ ਲੰਬਾਈ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਲਈ. [12]
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ Aesopica
- ↑ Hasan M. El-Shamy, Types of the Folktale in the Arab World: A Demographically Oriented Tale-type Index, Indiana University 2004, pp.19-20
- ↑ Panchatantra, trans. Arthur W. Ryder, "Flop-Ear and Dusty"
- ↑ Histoire économique et sociale de l'Empire ottoman et de la Turquie (1326-1960), Leuven 1995, p.256
- ↑ Israel Abrahams, The Book of Delight and Other Papers, “The Fox’s Heart”
- ↑ F.R.Adrados History of the Graeco-Latin Fable vol.3, Leiden NL 2003, vol.3, p.438
- ↑ The fables of Marie de France, Birmingham AL 1988, pp.181-3
- ↑ F.R.Adrados History of the Graeco-Latin Fable vol.3, Leiden NL 2003, p.559
- ↑ Fables of a Jewish Aesop, Jaffrey NH 03452 2001 story 105
- ↑ S.Thompson, Motif-index of folk-literature, K402.3
- ↑ Louise Mirrer, Women, Jews, and Muslims in the texts of reconquest Castile, University of Michigan 1996, p.134
- ↑ "Version online". Archived from the original on 2023-02-19. Retrieved 2023-02-19.