ਪੂਹ, ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼
ਪੂਹ , ਜਾਂ ਪੂ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਪੂਹਵਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉੱਚਾਈ 2,662 ਮੀਟਰ ਜਾਂ 8,736 ft), ਕਿਨੌਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ, ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ।
ਪੂਹ | |
|---|---|
ਸ਼ਹਿਰ | |
  ਪੂਹ ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ  ਪੂਹ ਪੂਹ (ਭਾਰਤ) | |
| ਗੁਣਕ: 31°46′00″N 78°35′00″E / 31.7667°N 78.5833°E | |
| ਦੇਸ਼ |  ਭਾਰਤ |
| ਰਾਜ | ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ |
| ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ | ਕਿਨੌਰ |
| ਸਰਕਾਰ | |
| • ਬਾਡੀ | ਨਗਰ ਪਾਲਿਕਾ |
| ਉੱਚਾਈ | 2,262 m (7,421 ft) |
| ਆਬਾਦੀ | |
| • ਕੁੱਲ | 1,192 |
| ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | |
| • ਅਧਿਕਾਰਤ | ਹਿੰਦੀ |
| ਸਮਾਂ ਖੇਤਰ | ਯੂਟੀਸੀ+5:30 (ਆਈਐਸਟੀ) |
ਪੂਹ ਨੈਸ਼ਨਲ ਹਾਈਵੇਅ 22 ਦੇ ਨਾਲ ਪੋਵਾਰੀ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 58 ਕਿ.ਮੀ. ਹੈ। ਇਹ ਆਪਣੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਾਤਾਵਰਨ, ਹਰੇ-ਭਰੇ ਖੇਤ, ਖੜਮਾਨੀ ਦੇ ਬਾਗਾਂ, ਅੰਗੂਰੀ ਬਾਗਾਂ ਅਤੇ ਬਦਾਮ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ 11ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਪੂਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਪਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਏ.ਐਚ. ਫ੍ਰੈਂਕੇ ਜੁਲਾਈ, 1910 ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ ਤੋਂ ਪੂਹ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਪਿੰਡ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਜਿੱਥੇ ਭਾਸ਼ਾ "ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿੱਬਤੀ" ਸੀ।[1]
ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੰਦਰ ਹੈ, ਲੋਟਸਬਾ-ਬਾਈ-ਲਹਾ-ਖਾਂਗ, ਸ਼ਾਕਿਆਮੁਨੀ ਜਾਂ ਬੁੱਧ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕ (ਜਾਂ ਲੋਤਸਾਬਾ ), ਰਿਨਚੇਨ ਜ਼ਾਂਗਪੋ (958-1055) ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ।[2] ਅਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਉੱਚੀ ਛੱਤ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਥੰਮ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਰਿੰਚੇਨ ਜ਼ਾਂਗਪੋ (10ਵੀਂ ਤੋਂ 11ਵੀਂ ਸਦੀ) ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਕੰਧ-ਚਿੱਤਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੇਂਟ ਕੀਤਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਮਾੜੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹਨ।[3]
ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕ ਪੂਹ ਰਵ-ਬੋਧੀ ਦੇਵਤਾ, ਦਬਲਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਪੂਹ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਨਿਵਾਸ ਜਾਂ ਵੇਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ (ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਕੰਨੂਮ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਮੰਦਰ ਹੈ)।[4] ਉਸਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਇੱਕ ਖੰਭਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਉੱਪਰਲੇ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਮੂਰਤੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਯਾਕ ਪੂਹ ਛ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਲੰਬੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ।[5]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Francke (1914), p. 18.
- ↑ Francke (1914), p. 20.
- ↑ Handa (1987), pp. 108–109.
- ↑ Handa (1987), p. 108.
- ↑ Kinnaur / Pooh Archived 2015-12-26 at the Wayback Machine.. himachalhotels.in
ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ
ਸੋਧੋ- Francke, AH (1914, 1926). ਭਾਰਤੀ ਤਿੱਬਤ ਦੀਆਂ ਪੁਰਾਤਨਤਾਵਾਂ ਦੋ ਖੰਡ। ਕਲਕੱਤਾ। 1972 ਰੀਪ੍ਰਿੰਟ: ਐਸ. ਚੰਦ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ।
- ਹਾਂਡਾ, ਓਸੀ (1987)। ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬੋਧੀ ਮੱਠ ਇੰਡਸ ਪਬਲਿਸ਼ਿੰਗ ਕੰਪਨੀ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ