ਬੁਰੁਲੀ ਫੋੜਾ (ਬੇਰਨਸਡੇਲ ਫੋੜਾ, ਸੀਅਰਲਸ ਫੋੜਾ, ਜਾਂ ਡੇਨਟ੍ਰੀ ਫੋੜਾ[1][2][3] ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਇੱਕ ਲਾਗ ਕਾਰਨ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਮਾਈਕੋਬੈਕਟੀਰੀਅਮ ਅਲਸੇਰਾਨਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[4] ਇਸ ਲਾਗ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ ਦਰਦ-ਰਹਿਤ ਗੰਢ ਜਾਂ ਸੋਜ਼ਸ਼ ਵਾਲਾ ਖੇਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[4] ਇਹ ਗੰਢ ਫੋੜਾ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ।[4] ਇਹ ਫੋੜਾ ਚਮੜੀ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ ਨਾਲੋਂ ਅੰਦਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ,[5] ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸੋਜ਼ਸ਼ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।[5] ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਬਿਮਾਰੀ ਵਿਗੜਦੀ ਹੈ,ਹੱਡੀ ਉੱਤੇ ਅਸਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।[4] ਬੁਰੁਲੀ ਫੋੜੇ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਬਾਂਹਵਾਂ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਉੱਤੇ ਅਸਰ ਕਰਦੇ ਹਨ;[4] ਬੁਖ਼ਾਰ ਆਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।[4]

ਬੁਰੁਲੀ ਫੋੜਾ
ਵਰਗੀਕਰਨ ਅਤੇ ਬਾਹਰਲੇ ਸਰੋਤ
ਘਾਨਾ ਤੋਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਗਿੱਟੇ ਤੇ ਬੁਰੁਲੀ ਫੋੜਾ
ਆਈ.ਸੀ.ਡੀ. (ICD)-10A31.1 (ILDS A31.120)
ਆਈ.ਸੀ.ਡੀ. (ICD)-9031.1
ਰੋਗ ਡੇਟਾਬੇਸ (DiseasesDB)8568
MeSHD009165

ਕਾਰਨ ਸੋਧੋ

M. ਅਲਸੇਰਾਨਸ ਇੱਕ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਪਦਾਰਥ ਛੱਡਦਾ ਹੈ ਮਾਈਕੋਲੈਕਟੋਨ, ਜੋ ਪ੍ਰਤਿਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਕਾਰਜ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵੱਜੋਂ ਟਿਸ਼ੂ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[4] ਉਸੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਕਰ ਕੇ ਤਪਦਿਕ ਅਤੇ ਕੋੜ੍ਹ (ਕ੍ਰਮਵਾਰM. ਟਿਊਬਰਕਲੋਸਿਸ ਅਤੇ M. ਲੇਪਰਾਇ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।[4] ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਕਿਵੇਂ ਫੈਲਦੀ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।[4] ਇਸ ਦੇ ਫੈਲਣ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਰੋਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।[5] 2013 ਤਕ ਇਸ ਦੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਵੈਕਸੀਨ ਨਹੀਂ ਹੈ।[4][6]

ਇਲਾਜ ਸੋਧੋ

ਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ,ਤਾਂ 80% ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅੱਠ ਹਫਤਿਆਂ ਲਈ ਐਮਟੀਬਾਇਓਟਿਕ ਅਸਰਦਾਇਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[4] ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਦਵਾਈਆਂ ਰਿਫੈਮਪਿਸਿਨ ਅਤੇ ਸਟ੍ਰੈਪਟੋਮਾਈਸਿਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।[4] ਕਦੇ-ਕਦੇ ਸਟ੍ਰੈਪਟੋਮਾਈਸਿਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਲੈਰੀਥ੍ਰੋਮਾਈਸਿਨ ਜਾਂ ਮੋਕਸੀਫਲੋਸਾਸਿਨ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[4] ਦੂਜੇ ਇਲਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਫੋੜੇ ਨੂੰ ਕੱਟਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।[4][7] ਲਾਗ ਦੇ ਟੀਕ ਹੋ ਜਾਣ ਉੱਤੇ, ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[6]

ਵਿਆਪਕਤਾ ਸੋਧੋ

ਬੁਰੁਲੀ ਫੋੜੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੇਂਡੂ ਉਪ-ਸਹਾਰਾ ਅਫ੍ਰੀਕੀ ਖਾਸ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਕੋਟ ਡਿਵਵਾਰ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਏਸ਼ੀਆ, ਪੱਛਮੀ ਪੈਸੀਫਿਕ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।[4] 32 ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਹੋਏ ਹਨ।[5] ਹਰ ਸਾਲ ਲਗਭਗ ਪੰਜ ਤੋਂ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਮਾਮਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[4] ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।[4] ਅਲਬਰਟ ਰਸਕਿਨ ਕੁੱਕ ਨੇ 1897 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬੁਰੁਲੀ ਫੋੜੇ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਸੀ।[5]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. James, William D.; Berger, Timothy G.; et al. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. p. 340. ISBN 0-7216-2921-0. {{cite book}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  2. Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. Chapter 74. ISBN 1-4160-2999-0.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  3. Lavender CJ, Senanayake SN, Fyfe JA; et al. (January 2007). "First case of Mycobacterium ulcerans disease (Bairnsdale or Buruli ulcer) acquired in New South Wales". Med. J. Aust. 186 (2): 62–3. PMID 17223764. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  4. 4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 4.10 4.11 4.12 4.13 4.14 4.15 4.16 "Buruli ulcer (Mycobacterium ulcerans infection) Fact sheet N°199". World Health Organization. June 2013. Retrieved 23 February 2014.
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 Nakanaga, K; Yotsu, RR; Hoshino, Y; Suzuki, K; Makino, M; Ishii, N (2013). "Buruli ulcer and mycolactone-producing mycobacteria". Japanese journal of infectious diseases. 66 (2): 83–8. PMID 23514902.
  6. 6.0 6.1 Einarsdottir T, Huygen K (November 2011). "Buruli ulcer". Hum Vaccin. 7 (11): 1198–203. doi:10.4161/hv.7.11.17751. PMID 22048117.
  7. Sizaire V, Nackers F, Comte E, Portaels F (2006). "Mycobacterium ulcerans infection: control, diagnosis, and treatment". Lancet Infect Dis. 6 (5): 288–296. doi:10.1016/S1473-3099(06)70464-9. PMID 16631549.{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)