ਇੱਕ ਬਿਸਤਰ ਕਮਰਾ ਇੱਕ ਕਮਰਾ ਜੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਘਰ, ਮੰਦਰ, ਹੋਟਲ, ਡਾਰਮਿਟਰੀ, ਜਾਂ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਉਸ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਸੌਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਖਾਸ ਪੱਛਮੀ ਬੈੱਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਬਿਸਤਰੇ (ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪੰਘੂੜਾ, ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਵਾਲਾ ਜਾਂ ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਲਈ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਬਿਸਤਰਾ ਜਾਂ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਰਾਣੀ, ਰਾਜਾ ਬੈੱਡ), ਇੱਕ ਕਪੜਿਆਂ ਲਈ ਅਲਮਾਰੀ, ਇੱਕ ਨਾਇਟਸਟੈਂਡ, ਅਤੇ ਡ੍ਰੇਸਰ (ਡ੍ਰੈਸਿੰਗ ਟੇਬਲ) ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬੰਗਲੇ, ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਣ ਸ਼ੈਲੀ ਘਰਾਂ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਮੰਜ਼ਲਾ ਮੋਟਲਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸੌਣ ਦੀ ਥਾਂ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਜਮੀਨ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇੱਕ ਐਲਬਾਮਾ ਮਜਦੂਰ ਦੇ ਘਰ ਬੈੱਡਰੂਮ, 1946
ਸਕੋਗਾ, ਆਈਸਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੁਬਾਰੇ ਵਾਲਾ ਬੈੱਡਰੂਮ
ਡੀਨਰੀ, ਬ੍ਰਾਇਨ ਮੌਰ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੈੱਡਰੂਮ
ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਗਿਰਟਨ ਕਾਲਜ, ਵਿੱਚ ਅੰਡਰ ਗਰੈਜੂਏਟ ਦਾ ਬੈਡਰੂਮ

ਇਤਿਹਾਸ ਸੋਧੋ

ਵੱਡੇ ਵਿਕਟੋਰੀਆ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਘਰ ਦੀ ਔਰਤ ਲਈ ਬੈੱਡਰੂਮ ਤੋਂ ਬੂਡੋਆਰ (ਬੈਠਣ ਦਾ ਕਮਰਾ) ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਦਮੀਆਂ ਲਈ ਡ੍ਰੈਸਿੰਗ ਰੂਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।[1] ਚੁਬਾਰੇ ਦੇ ਬੈੱਡਰੂਮ ਕੁੱਝ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ; ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਛੱਤ ਨਾਲ ਬਾਹਰੀ ਹਵਾ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਠੰਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਰਾਫ਼ਟਰ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਨਾਲ ਖੜੀ ਹੋਈ ਛੱਤ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਘਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾਦਾਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਉੱਥੇ ਅਕਸਰ ਚੁਬਾਰੇ ਦੇ ਬੈੱਡਰੂਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸਨ।

14 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਨੀਵੀਂ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਤੂੜੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਗੱਦੇ ਤੇ ਸੌਂਦੀ ਸੀ। 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਖੰਭਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਗੱਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਖ਼ਰੀਦਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਆਮ ਆਦਮੀ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਸੱਤ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਗੱਦਾ ਖਰੀਦ ਸਕੇ।[2] 18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਕਪਾਹ ਅਤੇ ਉੱਨ ਦਾ ਗੱਦਾ ਆਮ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। 1871 ਤੱਕ ਕੋਇਲ ਸਪ੍ਰਿੰਗ ਗੱਦਾ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ ਸੀ।[2] ਹਾਲਾਂਕਿ ਫੋਮ, ਲੇਟੈਕਸ, ਉੱਨ, ਅਤੇ ਰੇਸ਼ਮ ਸਮੇਤ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿਭਿੰਨ ਸਮੱਗਰੀ ਉਪਲਬਧ ਹਨ, ਫਿਰ ਵੀ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖਰੀਦਿਆ ਗੱਦਾ ਇੱਕ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਪ੍ਰਿੰਗ ਗੱਦਾ ਹੈ। ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਭਿੰਨਤਾ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਰਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਗੱਦੇ ਤੱਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਦੋ ਜਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੋਕ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਬੰਕ ਬੈੱਡ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਵਾਸ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕ ਘਰੇਲੂ ਪਲੰਬਿੰਗ ਅਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ' ਬੈੱਡ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇੱਕ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਦਾ ਬਰਤਨ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

ਸਾਮਾਨ ਸੋਧੋ

 
ਬੈੱਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਬੋਗਰਾ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼
 
ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸ ਪੈਲੇਸ ਵਿੱਚ ਰਾਇਲ ਬੈੱਡਰੂਮ, ਮ੍ਯੂਨਿਕ, ਬਾਵਾਰਿਆ
 
ਬੈੱਡਰੂਮ ਇਨ ਅਰਲਜ਼,; ਵਿਨਸੇਂਟ ਵੈਨ ਗੌਹ, 1889

ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸੁਆਦ, ਸਥਾਨਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਕ-ਆਰਥਿਕ ਰੁਤਬੇ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਫਰਨੀਚਰ ਅਤੇ ਸਜਾਵਟ ਲਈ ਵਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਫਰਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਖਾਸ ਪੱਛਮੀ ਬੈੱਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਬਿਸਤਰੇ (ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪੰਘੂੜਾ, ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਵਾਲਾ ਜਾਂ ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਲਈ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਬਿਸਤਰਾ ਜਾਂ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਰਾਣੀ, ਰਾਜਾ ਬੈੱਡ), ਇੱਕ ਕਪੜਿਆਂ ਲਈ ਅਲਮਾਰੀ, ਇੱਕ ਨਾਇਟਸਟੈਂਡ, ਅਤੇ ਡ੍ਰੇਸਰ (ਡ੍ਰੈਸਿੰਗ ਟੇਬਲ) ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਨਾਰਥ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਬੈੱਡਰੂਮ ਦੇ ਨਾਲ ਕਮਰਾ ਨੁਮਾ ਅਲਮਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਬੈਡਰੂਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ, ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਕ-ਆਰਥਿਕ ਰੁਤਬੇ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਵਿਲੱਖਣ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਝ ਖਾਸ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਜੋ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬੈੱਡਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਗੱਦੇ 'ਤੇ ਆਮ ਤੌਰ' ਤੇ ਫਰਸ਼ ਤੋਂ ਚਟਾਈ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਇੱਕ ਮੰਜੇ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਸਤਰਾ ਅਕਸਰ ਕੁਝ ਸਜਾਵਟ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੱਖਰੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਗੱਦੇ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।

ਆਧੁਨਿਕ ਬੈੱਡਰੂਮ ਸੋਧੋ

 
ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਪੱਛਮੀ ਬੈੱਡਰੂਮ
 
ਵੈਨਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਟਲ ਬੈਡਰੂਮ

ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕਈ ਮਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦੋ ਬੈੱਡਰੂਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ- ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਮਾਸਟਰ ਬੈੱਡਰੂਮ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਜਾਂ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਜਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਮਰਾ

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Yorke, Trevor (2005) The Victorian House Explained. Newbury: Countryside Books ISBN 9781846748233; p. 105
  2. 2.0 2.1 "Beds in Late Medieval and Tudor Times". Beds in Medieval and Tudor Times. Old and Interesting. Retrieved 10 November 2011.