ਬੋਮਗੇਅ
ਬੋਮਗੇਅ ਰਿਆਦ ਵਿੰਚੀ ਵਾਡੀਆ ਅਤੇ ਜੰਗੂ ਸੇਠਨਾ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਲਘੂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦਾ 1996 ਦਾ ਭਾਰਤੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਕੁਸ਼ਲ ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਰਾਹੁਲ ਬੋਸ ਨੇ ਆਸ਼ੂਤੋਸ਼ ਫਟਕ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਅਕਸਰ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਗੇਅ 'ਫ਼ਿਲਮ' ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸੈਕਸ ਸੀਨ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] ਬੋਮਗੇਅ ਵਿੱਚ ਛੇ ਭਾਗ ਹਨ, ਹਰ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਲੇਖਕ ਆਰ. ਰਾਜ ਰਾਓ ਦੀ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ।[1][2][3]
| ਬੋਮਗੇਅ | |
|---|---|
| ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ | ਰਿਆਦ ਵਿੰਚੀ ਵਾਡੀਆ, ਜੰਗੂ ਸੇਠਨਾ |
| ਲੇਖਕ | ਰਿਆਦ ਵਿੰਚੀ ਵਾਡੀਆ, ਆਰ. ਰਾਜ ਰਾਓ |
| ਸਿਤਾਰੇ | ਰਾਹੁਲ ਬੋਸ, ਕੌਸ਼ਲ ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਤਰੁਣ ਸਹਾਨੀ |
| ਕਥਾਵਾਚਕ | ਰਾਜੀਤ ਕਪੂਰ |
| ਸਿਨੇਮਾਕਾਰ | ਤੇਜਲ ਪਟਾਨੀ |
| ਸੰਗੀਤਕਾਰ | ਆਸ਼ੁਤੋਸ਼ ਪਾਠਕ |
ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਕੰਪਨੀ | ਵਾਡੀਆ ਮੂਵੀਟੋਨ |
ਰਿਲੀਜ਼ ਮਿਤੀ |
|
ਮਿਆਦ | 12 ਮਿੰਟ |
| ਦੇਸ਼ | ਭਾਰਤ |
| ਭਾਸ਼ਾ | ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ |
ਭਾਗ ਸੋਧੋ
- "ਓਪੀਨੀਅਨ"
- "ਅੰਡਰਗਰਾਉਂਡ"
- "ਲੇਫ਼ਟੀ"
- "ਈ ਯੂਨੇਮਾ ਨੋ"
- "ਬੋਮਗੇਅ"
- "ਫ੍ਰੈਂਡਸ"
ਕਾਸਟ ਸੋਧੋ
- ਰਾਹੁਲ ਬੋਸ, ਲੇਫ਼ਟੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ 'ਚ
- ਕੁਸ਼ਲ ਪੰਜਾਬੀ ਸਡੋਮਾਈਜ਼ਰ ਵਜੋਂ
- ਤਰੁਣ ਸ਼ਾਹਾਨੀ ਏਨੀਮਾ ਬੁਆਏ ਵਜੋਂ
- ਆਰ. ਰਾਜ ਰਾਓ ਨੇ ਓਪੀਨੀਏਟਿਡ ਵਜੋਂ
- ਫਰੂਦ ਕੰਬਾਟਾ ਬਤੌਰ ਬੰਬੇ ਦੋਸਤ
- ਫਰੈਡੀ ਫਿਰੋਜ਼ ਮੁਥਰੀ ਰਾਣੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
- ਸੈਕਸ ਟੂਰਿਸਟ ਵਜੋਂ ਐਰਿਕ ਰੋਸੇਨਬੌਮ
ਉਤਪਾਦਨ ਸੋਧੋ
1995 ਵਿੱਚ ਰਿਆਦ ਵਿੰਚੀ ਵਾਡੀਆ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਫ਼ੀਅਰਲੇਸ' ਰਿਲੀਜ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਗੇਅ ਕਲਚਰ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਆਰ. ਰਾਜ ਰਾਓ ਦਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ 'ਵਨ ਡੇ ਆਈ ਲਾਕਡ ਮਾਈ ਫਲੈਟ ਇਨ ਸੋਲ ਸਿਟੀ' ਪੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਮ ਸਕ੍ਰਿਪਟ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ ਫੰਡ ਲੱਭਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ, ਇਸਲਈ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਵਾਡੀਆ ਨੇ ਰਾਓ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਨਵਾਂ ਕੰਮ, "ਬੋਮਗੇਅ" ਨਾਮਕ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਘੱਟ ਬਜਟ ਦੀ ਲਘੂ ਫ਼ਿਲਮ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਬੋਮਗੇਅ" ਦਾ ਸੀਮਤ ਬਜਟ 500,000 ਸੀ, ਵਾਡੀਆ ਨੇ ਖ਼ਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਲਈ ਸਮਲਿੰਗੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਡਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਫ਼ਿਲਮ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਬੰਬਈ ਵਿਗਿਆਪਨ ਉਦਯੋਗ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ।[1][3] ਵਾਡੀਆ ਨੇ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਰਾਹੁਲ ਬੋਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ। ਫ਼ਿਲਮ ਦੀ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੇਲਮਾਰਗ ਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰੀਲਾ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ੂਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਨ। ਇੱਕ ਗੇਅ ਸੈਕਸ ਸੀਨ ਦੀ ਫੁਟੇਜ ਸ਼ੂਟ ਕਰਨ ਲਈ, ਚਾਲਕ ਦਲ ਨੇ ਇਹ ਦਿਖਾਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਰੈਗਿੰਗ 'ਤੇ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਸੇਵਾ ਫ਼ਿਲਮ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਫ਼ਿਲਮ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵਪਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰਿਲੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਵਾਡੀਆ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸੈਂਸਰ ਬੋਰਡ ਕੋਲ ਜਮ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਗੇ।[3]
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Aswin Punathambekar (2008). Global Bollywood. NYU Press. p. 151. ISBN 978-0814747988.
- ↑ Hoshang Merchant (2011). Yaraana: Gay Writing from South Asia. Penguin Books India. p. 106. ISBN 978-0143064947.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Riyad Vinci Wadia (2001). "Long Life of a Short Film". In Andrew Grossman (ed.). Queer Asian Cinema: Shadows in the Shade, Volume 39. Psychology Press. pp. 313–323. ISBN 1560231394.