ਭਾਰਤੀ ਜਲ ਨੀਤੀ
ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਲ ਨੀਤੀ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਜਲ ਸਰੋਤ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੁਆਰਾ ਜਲ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਰਵੋਤਮ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਪਹਿਲੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਲ ਨੀਤੀ ਸਤੰਬਰ, 1987 ਵਿੱਚ ਅਪਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। 2002 ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 2012 ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਅਪਡੇਟ ਕੀਤੀ ਗਈ।
ਭਾਰਤ ਵਿਸ਼ਵ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 18% ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਜਲ ਸਰੋਤਾਂ ਦਾ ਲਗਭਗ 4% ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹੱਲ ਭਾਰਤੀ ਨਦੀਆਂ ਨੂੰ ਇੰਟਰ-ਲਿੰਕ ਬਣਾਉਣਾ ਹੈ।[1]
ਭਾਰਤ ਹੁਣ ਤੱਕ ਲਗਭਗ 253 ਬਿਲੀਅਨ ਕਿਊਬਿਕ ਮੀਟਰ (ਬੀਸੀਐਮ) ਦੀ ਲਾਈਵ ਵਾਟਰ ਸਟੋਰੇਜ ਸਮਰੱਥਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਨਦੀ ਦੀਆਂ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ
ਸੋਧੋਪਾਲਿਸੀ ਦੇ ਅਧੀਨ ਮੁੱਖ ਉਪਬੰਧ ਹਨ:
- ਡੇਟਾ ਬੈਂਕਾਂ ਅਤੇ ਡੇਟਾ ਬੇਸ ਦੇ ਇੱਕ ਨੈਟਵਰਕ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਿਆਰੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੂਚਨਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
- ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਪਲਬਧਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰੋਤ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਰੀਸਾਈਕਲਿੰਗ ।
- ਮਨੁੱਖੀ ਬਸਤੀਆਂ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ 'ਤੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵ ਦੇਣਾ।
- ਸਟੋਰੇਜ ਡੈਮਾਂ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੋਰ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼।
- ਧਰਤੀ ਹੇਠਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਕਰੋ।
- ਹੇਠਲੇ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵੰਡ ਦੀਆਂ ਤਰਜੀਹਾਂ ਨੂੰ ਸੈੱਟ ਕਰਨਾ: ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਪਾਣੀ, ਸਿੰਚਾਈ, ਹਾਈਡ੍ਰੋਪਾਵਰ, ਨੇਵੀਗੇਸ਼ਨ, ਉਦਯੋਗਿਕ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਰਤੋਂ।
- ਸਤਹੀ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਹੇਠਲੇ ਪਾਣੀ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਦਰਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਸੀਮਾਂਤ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਤਰਕਸੰਗਤ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਨੀਤੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਸੇਵੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਜ਼ੋਨਿੰਗ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਸੰਭਾਲ, ਹੜ੍ਹ ਅਤੇ ਸੋਕਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ, ਕਟੌਤੀ ਆਦਿ ਨਾਲ ਵੀ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ।
ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਲ ਨੀਤੀ 2012
ਸੋਧੋਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਲ ਨੀਤੀ 2012 ਦਾ ਮੁੱਖ ਜ਼ੋਰ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਚੰਗਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮੰਤਰਾਲਾ ਇਸਦੀ ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ ਕੁਸ਼ਲ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।[2] ਜਲ-ਸਪੁਰਦਗੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੇ ਨਿੱਜੀਕਰਨ ਲਈ ਬਣਾਏ ਗਏ ਇਸ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਲਕਿਆਂ ਤੋਂ ਆਲੋਚਨਾ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।[3] ਇਹ ਨੀਤੀ ਨੀਤੀ ਦੇ 1987 ਅਤੇ 2002 ਦੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਏ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵੰਡ ਲਈ ਤਰਜੀਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੂਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਨੀਤੀ ਕਈ ਰਾਜਾਂ ਤੋਂ ਅਸਵੀਕਾਰ ਨਾਲ ਅਪਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।
ਆਲੋਚਕ
ਸੋਧੋ- ਪਾਣੀ ਦੇ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਦਾਤਾ ਤੋਂ ਸੇਵਾ ਦੇ ਸੁਵਿਧਾਕਰਤਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਵਿੱਚ ਪੈਰਾਡਾਈਮ ਤਬਦੀਲੀ।
- ਨੀਤੀ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਪਾਣੀ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
- PPP ਮੋਡ ਇਕੁਇਟੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
- ਨੀਤੀ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਕ ਤਨਖਾਹ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਪ੍ਰੋਤਸਾਹਨ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
- ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਲਾਭ ਦੱਸ ਕੇ ਨੀਤੀ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ।
- ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਜੇ ਤੱਕ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ।
- ਨੀਤੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ।
- ਨੀਤੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵਪਾਰਕ ਵਰਤੋਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਧਰਤੀ ਹੇਠਲੇ ਪਾਣੀ ਲਈ ਉਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ ਹੈ
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ
ਸੋਧੋਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
ਸੋਧੋ- ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਜਲ ਨੀਤੀ (ਜਲ ਸਰੋਤ ਮੰਤਰਾਲਾ ਸਾਈਟ)
- ਇੰਡੀਆ ਵਾਟਰ ਵੀਕ 2012 ਦੌਰਾਨ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ
- ਪਾਣੀ: ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਯੋਜਨਾ ਵਿੱਚ ਪੈਰਾਡਾਈਮ ਸ਼ਿਫਟ ਵੱਲ, ਮਿਹਰ ਸ਼ਾਹ ਦੁਆਰਾ ਯੋਜਨਾ ਕਮਿਸ਼ਨ Archived 2013-11-11 at the Wayback Machine.
- IWMI ਖੋਜ ਰਿਪੋਰਟ ਨੰਬਰ # 1, 3, 14, 56, 72, 83, 107, 111, 121, 123, 125 ਆਦਿ।
- ਹੜੱਪਾ ਕਾਲ ਤੋਂ ਭਾਰਤੀ ਜਲਵਾਯੂ ਪਰਿਵਰਤਨ।
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ "National Water Policy | For the Changing Planet". greencleanguide.com. Archived from the original on 2013-09-17.
- ↑ "Draft National Water Policy (2012) as recommended by National Water Board" (PDF). Ministry of Water Resources. Archived from the original (PDF) on 27 February 2012. Retrieved 15 August 2012.
- ↑ Parsai, Gargi (January 21, 2012). "Water Policy draft favours privatisation of services". The Hindu. Retrieved 15 August 2012.
ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:<ref> tag with name "NWP2002" defined in <references> is not used in prior text.
<ref> tag with name "NWP1987" defined in <references> is not used in prior text.