ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਅੰਦਰ, ਇੱਕ ਭੌਤਿਕੀ ਸਿਸਟਮ ਭੌਤਿਕੀ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਵਾਸਤੇ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਬਾਹਰ ਦੀ ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਵਾਤਾਵਰਣ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਅੱਖੋਂ ਓਹਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਭੌਤਿਕੀ ਸਿਸਟਮ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਨਿਮਨ-ਪ੍ਰੋਬੇਬਿਲਟੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਵੈਕਟਰ ਕਿਸੇ ਉੱਚ ਜਟਿਲਤਾ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਸਿਸਟਮ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦਰਮਿਆਨ ਵੱਖਰੇਵਾਂ ਵਿਸ਼ੇਲੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪਸੰਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਨੂੰ ਸਰਲ ਬਣਾਉਣ ਖਾਤਿਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਿਸੇ ਝੀਲ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ, ਕਿਸੇ ਝੀਲ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ, ਜਾਂ ਝੀਲ ਅੰਦਰ ਪਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਣੂ ਹਰੇਕ ਹੀ ਇੱਕ ਭੌਤਿਕੀ ਸਿਸਟਮ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਬੰਦ ਸਿਸਟਮ ਜਾਂ ਆਇਸੋਲੇਟਡ ਸਿਸਟਮ ਉਹ ਸਿਸਟਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨਾਲ ਮਮੂਲੀ ਪਰਸਪਰ ਕ੍ਰਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਕੋਈ ਸਿਸਟਮ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਮਸ਼ੀਨ ਵਰਗੇ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਤਰਾਂ ਸਿਸਟਮ ਦੇ ਆਮ ਅਰਥ ਨਾਲ ਜਿਆਦਾ ਸਬੰਧਤ ਹੁੰਦਾ ਚੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕੁਆਂਟਮ ਕੋਹਰੰਸ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ, ਸਿਸਟਮ ਕਿਸੇ ਵਸਤੂ ਦੀਆਂ ਸੂਖਮ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ (ਜਿਵੇਂ ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕਿਸੇ ਪੈਂਡੂਲਮ ਬੌਬ ਦੀ ਔਸਤ), ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂਕਿ ਸਬੰਧਤ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਪੇਂਡੂਲਮ ਦੀਆਂ ਥਰਮਲ ਕੰਪਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕਲਾਸੀਕਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।