ਮਾਈ ਸੁੱਖਣ
ਮਾਈ ਸੁੱਖਣ, 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਿੱਖ ਆਗੂ ਸਰਦਾਰ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ ਭੰਗੀ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ 1800 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਸੀ।[1] ਮਿਸਲ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਢਿੱਲੋਂ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਜੱਟ ਸਨ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ 1716 ਤੋਂ 1810 ਤੱਕ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮਾਈ ਸੁੱਖਣ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੌਜੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ।
ਮਾਈ ਸੁੱਖਣ | |
|---|---|
| ਮੌਤ | 1824 |
| ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ | ਫੌਜੀ ਅਗਵਾਈ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਸਰਦਾਰ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ ਭੰਗੀ |
ਮਾਈ ਸੁੱਖਣ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਿੱਖ ਸ਼ਾਸਕ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ.
1805 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਸਿੱਖ ਰਾਜੇ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ ਤਾਂ ਮਾਈ ਸੁੱਖਨ ਢਿੱਲੋਂ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਹੇਠ ਡਿਫੈਂਡਰਾਂ ਦੇ ਬੈਂਡ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਸਮੇਂ ਲਈ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[2][3] ਜਦੋਂ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬੰਦੂਕ ਜ਼ਮਜ਼ਮਾ ਨੂੰ ਆਤਮ-ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਮਾਈ ਸੁੱਖਨ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੰਜ ਜਾਂ ਛੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕੇ ਉਸਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ।[4]
ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ, ਗੁਰਦਿੱਤ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ, ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ 10 ਸਾਲ ਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ. ਇਸਦੀ 1824 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[5]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Bhagata, Siṅgha (1993). A History of the Sikh Misals. Punjabi University. p. 197.
- ↑ "Women in Power 1800-1840"; 1805 Army Leader Mai Sukhan in Punjab (India); URL accessed 29/12/14
- ↑ "Sikh Women in State Affairs" Archived 2017-09-07 at the Wayback Machine., URL accessed 29/12/14
- ↑ Mai Sukhan; In Your Face Women (includes a portrait); accessed 29/12/14
- ↑ Chhabra, G. S. (1972). Advanced History of the Punjab, vol 2: Ranjit Singh & post Ranjit Singh period (2 ed.). Punjab: New Academic Publishing Company. p. 106.