ਮਾਰੀਨ ਲ ਪੈਨ
ਮੇਰੀਨ ਲ ਪੈਨ (ਫਰਾਂਸਿਸੀ: Marine Le Pen, ਜਨਮ 5 ਅਗਸਤ 1968) ਫ਼ਰਾਂਸ ਦੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਹੈ। ਉਹ ਫ਼ਰਾਂਸ ਦੀ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ-ਰੂੜੀਵਾਦੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਮੁੱਖ ਸਿਆਸੀ ਸ਼ਕਤੀ - ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਰੰਟ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ। ਉਹ ਜੀਆਂ - ਮੇਰੀ ਲੇ ਪੇਨ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਧੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਹੈ।
ਮਾਰੀਨ ਲ ਪੈਨ Marine Le Pen | |
|---|---|
 ਮਾਰੀਨ ਲ ਪੈਨ (2014) | |
| ਨੈਸ਼ਨਲ ਫ਼ਰੰਟ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਸੰਭਾਲਿਆ 16 ਜਨਵਰੀ 2011 | |
| ਯੂਰਪੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਮੈਂਬਰ | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਸੰਭਾਲਿਆ 14 ਜੁਲਾਈ 2009 | |
| ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 20 ਜੁਲਾਈ 2004 – 13 ਜੁਲਾਈ 2009 | |
| ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
| ਜਨਮ | 5 ਅਗਸਤ 1968 ਪੈਰਿਸ, ਫ਼ਰਾਂਸ |
| ਕੌਮੀਅਤ | ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ |
| ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ | ਨੈਸ਼ਨਲ ਫ਼ਰੰਟ, ਫ਼ਰਾਂਸ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਕਾਨੂੰਨਦਾਨ |
ਲ ਪੈਨ 1986 ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਰੰਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਖੇਤਰੀ ਪ੍ਰਾਸ਼ਦ (1998-ਵਰਤਮਾਨ), ਯੂਰਪੀ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ (2004-ਵਰਤਮਾਨ), ਅਤੇ ਹੇਨਿਨ-ਬੀਮੋਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਗਰ ਪ੍ਰਾਸ਼ਦ (2008-2011) ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁਣੀ ਗਈ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ 2011 ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਰੰਟ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਲਈ ਇੱਕ ਉਮੀਦਵਾਰ ਸੀ ਅਤੇ 67,65% (11,546 ਵੋਟ) ਵੋਟ ਲੈਕੇ ਜਿੱਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ, ਉਸ ਨੇ ਵਿਰੋਧੀ ਬਰੂਨੋ ਗੋਲਨਿਸ਼ ਹਰਾਇਆ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀਨ-ਮੈਰੀ ਲ ਪੈਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਰੀਬ ਚਾਲੀ ਸਾਲ ਤੋਂ, ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚਲੇ ਆ ਰਹੇ ਸਨ।[1][2][3][4] ਉਸ ਨੇ ਸਾਲ 2017 ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣਨ ਲਈ ਦੂਜੀ ਬੋਲੀ ਲਗਾਈ। ਉਹ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਗੇੜ ਵਿੱਚ 21.30% ਵੋਟਾਂ ਨਾਲ ਦੂਜੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਰਹੀ ਅਤੇ ਵੋਟਿੰਗ ਦੇ ਦੂਜੇ ਗੇੜ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਸੈਂਟਰਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਐਨ.ਮਾਰਚੇ ਦੇ ਐਮਨੁਅਲ ਮੈਕਰੋਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ। 7 ਮਈ, 2017 ਨੂੰ, ਉਸ ਨੇ ਦੂਜੇ ਗੇੜ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 33.9% ਵੋਟਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ।
ਟਾਈਮ ਦੁਆਰਾ ਲੇ ਪੇਨ ਨੂੰ 2011 ਅਤੇ 2015 ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਦੇ 100 ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਯੂਰਪੀਅਨ ਸੰਸਦ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮਾਰਟਿਨ ਸ਼ੁਲਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 2016 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੁਆਰਾ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਐਮ.ਈ.ਪੀ ਵਜੋਂ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਮੈਰੀਅਨ ਐਨੀ ਪੇਰੀਨ ਲੇ ਪੇਨ ਦਾ ਜਨਮ 5 ਅਗਸਤ, 1968 ਨੂੰ ਨਿਊਲੀ-ਸੁਰ-ਸੀਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ[5]। ਜੀਨ-ਮੈਰੀ ਲੇ ਪੇਨ, ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਜਨੇਤਾ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਪੈਰਾਟੂਪਰ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਤਨੀ ਪਿਅਰੇਟ ਲਾਲੇਨ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਧੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 25 ਅਪ੍ਰੈਲ, 1969 ਨੂੰ ਫਾਦਰ ਪੋਹਪੋਟ ਦੁਆਰਾ ਲਾ ਮੈਡੇਲੀਨ ਵਿਖੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਗੌਡਫਾਦਰ ਹੈਨਰੀ ਬੋਟੀ ਸੀ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਸੀ।
ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਭੈਣਾਂ: ਯੈਨ ਅਤੇ ਮੈਰੀ ਕੈਰੋਲਿਨ ਹਨ। 1976 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਮਰੀਨ ਅੱਠ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਪੌੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੰਬ ਫਟਿਆ ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਸਨ।[6] ਉਸ ਧਮਾਕੇ ਨਾਲ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਬਾਹਰਲੀ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਹੋ ਗਿਆ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਸੀ।[7]
ਉਹ ਸੇਂਟ-ਕਲਾਉਡ ਵਿੱਚ ਲਾਇਸੀ ਫਲੋਰੈਂਟ ਸਮਿੱਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ 1984 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਮਰੀਨ 16 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਪਰਿਵਾਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਲੇ ਪੇਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ "ਸਭ ਤੋਂ ਭਿਆਨਕ, ਬੇਰਹਿਮ, ਦਿਲ ਦੇ ਦਰਦਾਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣਾ ਸੀ: ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।"[8] ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ 1987 ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ।[9][10]
ਪੁਸਤਕ-ਸੂਚੀ
ਸੋਧੋ- À contre flots, Jacques Grancher, 2006 ISBN 2-7339-0957-6 (autobiography)Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found.
- Pour que vive la France, Jacques Grancher, 2012, 260 pages Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Lang/data/iana scripts' not found.
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Steven Erlanger (21 May 2010). "Child of France's Far Right Prepares to Be Its Leader". The New York Times. Retrieved 17 November 2010.
- ↑ Robert Marquand (25 June 2010). "France's National Front: will Marine Le Pen take the reins ?". The Christian Science Monitor. Retrieved 17 November 2010.
- ↑ "Marine Le Pen in bid to head France's National Front". BBC News. 13 April 2010. Retrieved 17 November 2010.
- ↑ "Hot Spot—High Life". The Spectator. UK. 12 November 2005. Archived from the original on 12 ਦਸੰਬਰ 2010. Retrieved 17 November 2010.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ "Marine Le Pen: Biographie et articles – Le Point". Le Point (in ਫਰਾਂਸੀਸੀ). Retrieved 5 February 2017.
- ↑ "Welcome to a ruthless world" (PDF) (in ਫਰਾਂਸੀਸੀ). xooimage.com. Retrieved 22 March 2011.
- ↑ Mathieu von Rohr (7 July 2011). "Marine Le Pen's Populism for the Masses (Part 2: The Divide Between the Governing and the Governed)". Der Spiegel. Retrieved 11 July 2011.
- ↑ Schofield, Hugh (14 March 2017). "Marine Le Pen. Is France's National Front leader far-right?". BBC. Retrieved 7 May 2017.
- ↑ "Marine Le Pen's biography" (in ਫਰਾਂਸੀਸੀ). Élections présidentielles 2012. 20 November 2009. Archived from the original on 20 November 2010. Retrieved 17 November 2010.
- ↑ Angelique Chrisafis (21 March 2011). "Marine Le Pen emerges from father's shadow". The Guardian. UK. Retrieved 22 March 2011.
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
ਸੋਧੋ- ਅਧਿਕਾਰਿਤ ਵੈੱਬਸਾਈਟ
- Profile on the European Parliament's official website
- Cross, Tony (4 May 2012) [3 May 2012]. "Has Marine Le Pen Made France's Front National Respectable?". RFI English. Retrieved 29 April 2017.
- Appearances on C-SPAN