ਮਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼
ਮਿੰਗ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਜਾਂ ਮਿੰਗ ਸਲਤਨਤ (ਚੀਨੀ: 明朝) ਦੁਆਰਾ 1368 ਤੋਂ 1644 ਈਸਵੀ ਤੱਕ 276 ਸਾਲ ਸ਼ਾਸਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇੰਨਾਂ ਨੇ ਮੋਂਗੋਲੋ ਦੇ ਯੂਆਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਖਾਤਮੇ ਉੱਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਸ਼ੁਰੂ ਕਿੱਤਾ। ਹਾਨ ਚੀਨਿਆਂ ਦਾ ਇਹ ਆਖਿਰੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਸੀ। ਮਿੰਗ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਚੀਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਤੇ ਸਫਲ ਸਰਕਾਰ ਮਿਲੀ ਤੇ ਸਮੁੱਚੇ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਚੀਨ ਨੇ ਆਰਥਕ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤਿਕ, ਫੌਜ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਤਰੱਕੀ ਕਿੱਤੀ। ਕੁਝ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕੀ "ਪੂਰੀ ਮਨੁੱਖ ਜਾਤੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਿਵਸਥਿਤ ਸ਼ਾਸਨ ਤੇ ਸਮਾਜਕ ਸੰਤੁਲਨ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹਾਦੌਰ ਸੀ।[5] ਜੱਦੀ ਹਾਨ ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਚਲਾਇਆ ਗਿਆ ਆਖ਼ਰੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਸੀ।
ਮਹਾਨ ਮਿੰਗ 大明 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1368–1644 | |||||||||||||||
.svg) 1580 ਦੇ ਨੇੜੇ-ਤੇੜੇ ਮਿਙ ਚੀਨ | |||||||||||||||
| ਸਥਿਤੀ | ਸਲਤਨਤ | ||||||||||||||
| ਰਾਜਧਾਨੀ | ਨਾਨਜਿਙ (ਇਙਤਿਆਨ ਪ੍ਰੀਫ਼ੈਕਟੀ) (1368–1644)[1] Beijing (Shuntian prefecture) (1403–1644)[2][3] | ||||||||||||||
| ਆਮ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਦਫ਼ਤਰੀ ਬੋਲੀ: ਮੰਦਾਰਿਨ ਹੋਰ ਚੀਨੀ ਉੱਪ-ਬੋਲੀਆਂ ਹੋਰ ਬੋਲੀਆਂ: ਤੁਰਕੀ (ਅਜੋਕੀ ਉਇਗ਼ੁਰ), ਪੁਰਾਣੀ ਉਇਗ਼ੁਰ ਬੋਲੀ, ਤਿੱਬਤੀ, ਮੰਗੋਲੀ, ਜੁਰਸ਼ਨ, ਹੋਰ | ||||||||||||||
| ਧਰਮ | ਸੁਰਗ ਪੂਜਾ, ਦਾਓਵਾਦ, ਕਨਫ਼ੂਸ਼ੀਅਸਵਾਦ, ਬੁੱਧ ਧਰਮ, ਚੀਨੀ ਲੋਕ ਧਰਮ, ਇਸਲਾਮ | ||||||||||||||
| ਸਰਕਾਰ | ਨਿਰੋਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ | ||||||||||||||
| ਸੁਲਤਾਨ (皇帝) | |||||||||||||||
• 1368–1398 | ਹੌਙਚੂ ਸੁਲਤਾਨ | ||||||||||||||
• 1627–1644 | ਚੌਙਜ਼ਨ ਸੁਲਤਾਨ | ||||||||||||||
| ਜਠੇਰਾ ਉੱਚ ਸਕੱਤਰ | |||||||||||||||
• 1402–1407 | ਸ਼ੀ ਜਿਨ | ||||||||||||||
• 1644 | ਵੇ ਸਾਉਦੇ | ||||||||||||||
| ਇਤਿਹਾਸ | |||||||||||||||
• ਨਾਨਜਿੰਗ ਵਿਖੇ ਥਾਪਨਾ | 23 ਜਨਵਰੀ 1368 | ||||||||||||||
• Beijing designated as capital | 28 ਅਕਤੂਬਰ 1420 | ||||||||||||||
• ਬੀਜਿਙ ਫ਼ਤਿਹ | 25 ਅਪਰੈਲ 1644 | ||||||||||||||
• ਦੱਖਣੀ ਮਿੰਗ ਦਾ ਅੰਤ | 22 ਜਨਵਰੀ 1662 | ||||||||||||||
| ਖੇਤਰ | |||||||||||||||
| 1415[4] | 6,500,000 km2 (2,500,000 sq mi) | ||||||||||||||
| ਆਬਾਦੀ | |||||||||||||||
• 1393 | 65,000,000 | ||||||||||||||
• 1403 | 66,598,337¹ | ||||||||||||||
• 1500 | 125,000,000² | ||||||||||||||
• 1600 | 160,000,000³ | ||||||||||||||
| ਮੁਦਰਾ | ਦੁਧਾਤੀ: ਤਾਂਬੇ ਦਾ ਕੈਸ਼ (文, ਵਨ) ਸਿੱਕਿਆਂ ਦੀ ਤੰਦ ਅਤੇ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਤਾਇਲ (兩, ਲਿਆਙ) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ਅੱਜ ਹਿੱਸਾ ਹੈ | |||||||||||||||
ਮਿਙ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਨੇ 1662 ਤੱਕ ਦਖ੍ੱਅਨੀ ਚੀਨ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਦੌਰ ਨੂੰ ਦੱਖਣੀ ਮਿਙ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ¹The numbers are based on estimates made by CJ Peers in Late Imperial Chinese Armies: 1520–1840 ²According to A. G. Frank, ReOrient: global economy in the Asian Age, 1998, p. 109 ³According to A. Maddison, The World Economy Volume 1: A Millennial Perspective Volume 2, 2007, p. 238 | |||||||||||||||
| Ming Dynasty | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ਚੀਨੀ | 明朝 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Empire of the Great Ming | |||||||||||||||||||
| ਰਿਵਾਇਤੀ ਚੀਨੀ | 大明帝國 | ||||||||||||||||||
| ਸਰਲ ਚੀਨੀ | 大明帝国 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Primary capital after 1403; secondary capital after 1421.
- ↑ 1421 ਤੱਕ ਅਗਲੇਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ; ਫੇਰ ਮੁਢਲੀ ਰਾਜਧਾਨੀ.
- ↑ The capitals-in-exile of the Southern Ming were Nanjing (1644), ਫ਼ੂਜ਼ੂ (1645–6), ਗੁਆਂਗਜ਼ੂ (1646–7), ਜ਼ਾਉਛਿਙ (1646–52).
- ↑ Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D (December 2006). "East-West Orientation of Historical Empires" (PDF). Journal of world-systems research. 12 (2): 219–229. ISSN 1076-156X. Archived from the original (PDF) on 22 ਫ਼ਰਵਰੀ 2007. Retrieved 12 August 2010.
{{cite journal}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ Edwin Oldfather Reischauer, John King Fairbank, Albert M. Craig (1960) A history of East Asian civilization, Volume 1. East Asia: The Great Tradition, George Allen & Unwin Ltd.
ਬਾਹਰਲੇ ਜੋੜ
ਸੋਧੋ
ਵਿਕੀਮੀਡੀਆ ਕਾਮਨਜ਼ ਉੱਤੇ ਮਿਙ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮੀਡੀਆ ਹੈ।
- ਮਿਙ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਵੇਲੇ ਦੇ ਉੱਘੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਗੈਲਰੀਆਂ ਚੀਨ ਔਨਲਾਈਨ ਅਜਾਇਬਘਰ ਵਿਖੇ
- ਮਹਾਂਨਗਰੀ ਕਲਾ ਅਜਾਇਬਘਰ ਵਿਖੇ ਮਿਙ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੀ ਕਲਾ
- ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅਜਾਇਬਘਰ ਦੀ ਪਰਦਰਸ਼ਨੀ ਤੋਂ Archived 2020-06-20 at the Wayback Machine.
 | ਇਹ ਲੇਖ ਅਧਾਰ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਵਧਾਕੇ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਦੀ ਮੱਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। |