ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ

ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਗੋਪੀਨਾਥ

ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਗੋਪੀਨਾਥ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਲੇਡੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਕਾਲਜ, ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਹੈ।[1] ਉਹ ਦੱਖਣ ਏਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ-ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਗਵਾਈ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾ[2] ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਲਾਹਕਾਰ ਬੋਰਡ ਦੀ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।, ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਏਜੰਸੀ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ।[1] ਉਸਨੇ ਲੋਕਪਾਲ ਦੇ ਚੋਣ ਪੈਨਲ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸੰਸਥਾ ਜਿਸ ਕੋਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿਧਾਇਕਾਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਖੇਤਰ ਹੈ।[3] ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਅਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ 2007 ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ, ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ।[4] ਉਹ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਜਰਨਲ ਆਫ਼ ਪਾਲੀਟਿਕਸ ਦੀ ਇੱਕ ਸਹਿ-ਸੰਪਾਦਕ ਹੈ, ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਬੰਧਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਜਰਨਲ।[5]

ਜੀਵਨੀ

ਸੋਧੋ

ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਗੋਪੀਨਾਥ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਪੜ੍ਹਾਈ (ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਬੀ.ਏ. ਆਨਰਜ਼) ਲੇਡੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ (ਐੱਲ.ਐੱਸ.ਆਰ.), ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਕਈਆਂ ਦੁਆਰਾ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੇਂਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,[6] ਇੱਕ ਸੰਸਥਾ ਜੋ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਰੇਗੀ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਮੁਖੀ[7] ਉਸਦੀ ਮਾਸਟਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਐਮਹਰਸਟ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਆਈ ਸੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਡਾਕਟਰੇਟ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਭਾਰਤ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ।[8] ਫੁਲਬ੍ਰਾਈਟ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਹਾਸਲ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਾਰਜਟਾਊਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੋਸਟ ਡਾਕਟੋਰਲ ਖੋਜ ਵੀ ਕੀਤੀ।[9] ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ[10] ਵਿੱਚ ਫੈਕਲਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀ ਅਲਮਾ ਮੈਟਰ, ਲੇਡੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ ਵਿੱਚ[1] ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ 1988 ਤੋਂ 2014 ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤ ਹੋਣ ਤੱਕ ਸੰਸਥਾ ਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।[1]

ਲੇਡੀ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੌਰਾਨ, ਗੋਪੀਨਾਥ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਦਲਾਅ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਵੇਂ ਕੋਰਸਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਵਾਦ ਨਿਪਟਾਰਾ ਅਧਿਐਨ, ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਦਰਜੇ ਵਾਲੇ ਕੋਰਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।[6][11] ਉਸਨੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੀਸ ਬਿਲਡਿੰਗ ਸੈਂਟਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਅੰਡਰਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹੀ ਪਹਿਲੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਹੋਣ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।[12] 1999 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਦੱਖਣ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰੈਕ II ਕੂਟਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ , ਟਕਰਾਅ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਫੋਰਮ, ਸੁਰੱਖਿਆ, ਸੰਘਰਸ਼ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ (WISCOMP) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ।[2] ਇਹ ਸੰਸਥਾ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਖਲਾਈ, ਵਕਾਲਤ ਅਤੇ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਨੈੱਟਵਰਕ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਦਾ ਤਾਲਮੇਲ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਟਰੈਕ II ਕੂਟਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਵਿੱਚ ਨੀਮਰਾਨਾ ਪੀਸ ਇਨੀਸ਼ੀਏਟਿਵ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਇੰਡੀਆ ਪੀਪਲਜ਼ ਫੋਰਮ ਫਾਰ ਪੀਸ ਐਂਡ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਦੋਵਾਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।[13] 2004 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਸਲਾਹਕਾਰ ਬੋਰਡ (NSAB) ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਿਖਰ ਏਜੰਸੀ, ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪਰਿਸ਼ਦ ਦੇ ਅਧੀਨ ਤਿੰਨ ਏਜੰਸੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਉਹ NSAB ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ 2008 ਤੱਕ ਚਾਰ ਸਾਲ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ[12]

ਗੋਪੀਨਾਥ ਬ੍ਰਾਂਡੇਇਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਸਹਿ-ਅਗਤੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਦੀ ਗਵਰਨਿੰਗ ਕੌਂਸਲ ਅਤੇ ਯੁੱਧ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਲਈ ਗਲੋਬਲ ਐਕਸ਼ਨ, ਯੂਐਸਏ ਦੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਟੀਅਰਿੰਗ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਹੈ।[1] ਉਹ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ ਪੀਸ, ਕੋਸਟਾ ਰੀਕਾ ਦੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਅਕਾਦਮਿਕ ਕੌਂਸਲ ਦੀ ਸਹਿ-ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਵਿਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਰਵੋਦਿਆ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਟਰੱਸਟ, ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਪਾਲਿਸੀ ਰਿਸਰਚ, ਰਣਨੀਤਕ ਅਧਿਐਨ ਲਈ ਖੇਤਰੀ ਕੇਂਦਰ, ਦੇ ਬੋਰਡ ਆਫ਼ ਗਵਰਨਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠਦੀ ਹੈ। ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਇੰਸਜ਼, ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਫਾਰ ਅਕਾਦਮਿਕ ਐਕਸੀਲੈਂਸ ਐਂਡ ਐਕਸੈਸ (FAEA), ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਪੀਸ ਐਂਡ ਕੰਫਲੈਕਟ ਰੈਜ਼ੋਲਿਊਸ਼ਨ, ਦ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮ ਸਕੂਲ, ਦੂਨ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਇੰਡੋ-ਜਰਮਨ ਕੰਸਲਟੇਟਿਵ ਗਰੁੱਪ।[1]

ਗੋਪੀਨਾਥ ਦਾ ਵਿਆਹ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਫਿਲਮ-ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਰਾਜੀਵ ਮਹਿਰੋਤਰਾ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਜੋੜਾ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।[14]

ਸਾਹਿਤਕ ਕੈਰੀਅਰ

ਸੋਧੋ

ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਗੋਪੀਨਾਥ ਨੇ 1975 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਇਨ ਟਰਾਂਜ਼ਿਸ਼ਨ - ਪੋਲੀਟਿਕਲ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਐਂਡ ਰਾਈਜ਼ ਟੂ ਪਾਵਰ ਆਫ਼ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ[15] 2003 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਦੋ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ; ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਹਿਲਾ, ਟਕਰਾਅ ਦਾ ਹੱਲ : Trends and Prospects, ਸੁਮੋਨਾ ਦਾਸਗੁਪਤਾ ਅਤੇ ਨੰਦਿਤਾ ਸੁਰੇਂਦਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸਹਿ-ਲੇਖਕ ਸੀ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ, ਸੰਘਰਸ਼ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[16] ਦੂਸਰੀ, ਟਰਾਂਸੈਂਡਿੰਗ ਕੰਫਲੈਕਟ ਏ ਰਿਸੋਰਸ ਬੁੱਕ ਔਨ ਕੰਫਲਿਕਟ ਟ੍ਰਾਂਸਫਾਰਮੇਸ਼ਨ, ਵੀ ਵਿਸਕੌਮ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਮੰਜਰੀਕਾ ਸੇਵਕ ਉਸਦੀ ਸਹਿ-ਲੇਖਕ ਸੀ।[17] ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬ, ਡਾਇਲਾਗਿਕ ਐਂਗੇਜਮੈਂਟ, 2004 ਵਿੱਚ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਤੀਜੀ ਟਕਰਾਅ ਪਰਿਵਰਤਨ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ[18] ਉਸਨੇ ਲੇਖ[19] ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੈਮੀਨਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤੇ ਹਨ;[20] ਰੀਸਕ੍ਰਿਪਟਿੰਗ ਸੁਰੱਖਿਆ: ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਿਰਮਾਣ, ਅਪ੍ਰੈਲ 2009 ਵਿੱਚ ਅਬੇਰੀਸਟਵਿਥ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਫਲੋਰੀਡਾ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਸੰਬੋਧਨ,[13] ਏ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਟ ਫਾਰ, ਅਕਤੂਬਰ 2010 ਵਿੱਚ ਨਾਨਯਾਂਗ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀਕਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਖੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ WISCOMP ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ,[21] ਅਤੇ ਮਈ 2013 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਇਨ ਮਾਵਰ ਕਾਲਜ, ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਇਨ ਮਾਵਰ ਦਾ ਅਰੰਭਕ ਪਤਾ ਤਿੰਨ ਅਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਨ।[12]

ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ

ਸੋਧੋ

ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 2007 ਵਿੱਚ ਗੋਪੀਨਾਥ ਨੂੰ ਚੌਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ[4] ਉਸਨੇ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮਤਾ ਲਈ, ਉਸੇ ਸਾਲ, ਕਿਮਪਰੋ ਪਲੈਟੀਨਮ ਸਟੈਂਡਰਡ ਅਵਾਰਡ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ।[22] ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਸੈਲੀਬ੍ਰੇਟਿੰਗ ਵੂਮੈਨਹੁੱਡ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਾਜਿਕ ਸਦਭਾਵਨਾ ਲਈ 2008 ਸੈਲੀਬ੍ਰੇਟਿੰਗ ਵੂਮੈਨਹੁੱਡ ਸਾਊਥ ਏਸ਼ੀਅਨ ਰੀਜਨ ਰਿਕੋਗਨਿਸ਼ਨ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ।[23] ਉਹ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਉੱਤਮਤਾ ਲਈ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਮਹਿਲਾ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਸਿਟੀਜ਼ਨ ਫੋਰਮ ਅਵਾਰਡ ਦੀ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਹੈ।[1]

ਬਿਬਲੀਓਗ੍ਰਾਫੀ

ਸੋਧੋ
  • Meenakshi Gopinath (1975). Pakistan in Transition - Political Development and Rise to Power of Pakistan People's Party. Manohar Publishers. ASIN B003E1GBSM.
  • Meenakshi Gopinath; Sumona DasGupta; Nandita Surendran (2003). Conflict Resolution : Trends and Prospects. Women in Security, Conflict Management and Peace. p. 75. OCLC 190784951.
  • Meenakshi Gopinath; Manjrika Sewak (2003). Transcending Conflict A Resource Book on Conflict Transformation. Women in Security Conflict Management and Peace. p. 152.
  • Meenakshi Gopinath, Manjrika Sewak (Editors) (2005). Dialogic Engagement. Women in Security, Conflict Management and Peace. p. 155. {{cite book}}: |last= has generic name (help) 

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 "Dr Meenakshi Gopinath on Aberystwyth University" (PDF). Aberystwyth University. 2016. Retrieved 2 January 2016.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Our Story". Women in Security Conflict Management and Peace. 2016. Archived from the original on 9 ਅਗਸਤ 2018. Retrieved 2 January 2016.
  3. ↑ "Fali Nariman refuses to join 'farcical' Lokpal selection panel". First Post. 27 February 2014. Retrieved 2 January 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2016. Archived from the original (PDF) on 15 October 2015. Retrieved 3 January 2015.
  5. ↑ "Home". International Feminist Journal of Politics (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਅਮਰੀਕੀ)). Retrieved 2018-09-20.
  6. ↑ 6.0 6.1 "India's Best Arts Colleges 2014". India Today. 2016. Archived from the original on 4 ਮਾਰਚ 2016. Retrieved 3 January 2016.
  7. ↑ "The Legend Lives On- the Retirement of Meenakshi Gopinath". DU Beat. 31 August 2014. Retrieved 3 January 2016.
  8. ↑ Gopinath, Meenaskshi. "Political development, the People's Party of Pakistan and the elections of 1970.", University of Massachusetts Amherst Masters Theses 1911 - February 2014, 2641, 1973. Retrieved 23 June 2019.
  9. ↑ "Meenakshi Gopinath on Vedica Scholars". Vedica Scholars. 2016. Archived from the original on 18 ਸਤੰਬਰ 2018. Retrieved 3 January 2016.
  10. ↑ "An interview with Arshiya Sethi". Jawaharlal Nehru University. 2008. Retrieved 3 January 2016.
  11. ↑ "In conversation with LSR Principal Dr Meenakshi Gopinath". Interview - video. India Today. 5 June 2014. Retrieved 3 January 2016.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 "Meenakshi Gopinath, President of India's Lady Shri Ram College, to Give Commencement Address on May 18". Bryn Mawr College. 28 March 2013. Retrieved 3 January 2016.
  13. ↑ 13.0 13.1 "Rescripting Security: Gender and Peacebuilding in South Asia". Aberystwyth University. 2016. Archived from the original on 26 ਜਨਵਰੀ 2016. Retrieved 3 January 2016.
  14. ↑ "Views on Interview Techniques by Rajiv Mehrotra". YouTube. 12 April 2015. Retrieved 4 January 2016.
  15. ↑ Meenakshi Gopinath (1975). Pakistan in Transition - Political Development and Rise to Power of Pakistan People's Party. Manohar Publishers. ASIN B003E1GBSM.
  16. ↑ Meenakshi Gopinath; Manjrika Sewak (2003). Transcending Conflict A Resource Book on Conflict Transformation. Women in Security Conflict Management and Peace. p. 152. Archived from the original on 2018-08-09. Retrieved 2023-02-14.
  17. ↑ Meenakshi Gopinath, Manjrika Sewak (Editors) (2005). Dialogic Engagement. Women in Security, Conflict Management and Peace. p. 155. {{cite book}}: |last= has generic name (help)
  18. ↑ Meenakshi Gopinath (October 2011). "Well-Heeled Pink Panthers". Outlook India.
  19. ↑ "Building Institutions for Impact conference" (PDF). Building Institutions for Impact. January 2010. Archived from the original (PDF) on 4 ਮਾਰਚ 2016. Retrieved 3 January 2016.
  20. ↑ "A Bridge Not Far". Nanyang Technological University. 2016. Retrieved 3 January 2016.
  21. ↑ "Winners - Platinum". Qimpro Foundation. 2016. Retrieved 4 January 2016.
  22. ↑ "Celebrating Womanhood South Asian Region Recognition 2008'". Celebrating Womanhood.org. 2008. Archived from the original on 13 ਫ਼ਰਵਰੀ 2016. Retrieved 3 January 2016.
"https://pa.wikipedia.org/w/index.php?title=ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ_ਗੋਪੀਨਾਥ&oldid=733241" ਤੋਂ ਲਿਆ