ਮੋਨੀਰੋ ਰਾਵਨੀਪੁਰ
ਮੋਨੀਰੋ ਰਵਾਨੀਪੁਰ ( Persian: منیرو روانیپور ; ਜਨਮ 24 ਜੁਲਾਈ, 1952) ਇੱਕ ਈਰਾਨੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਵੀਨਤਾਕਾਰੀ ਲੇਖਕ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ 10 ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਦੀ ਲੇਖਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹੋਰ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਘੂ ਗਲਪ ਦੇ ਦੋ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਕਾਨੀਜ਼ੂ ਅਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਪੱਥਰ, ਅਤੇ ਨਾਵਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਡੁੱਬਿਆ, ਸਟੀਲ ਦਾ ਦਿਲ, ਅਤੇ ਅੱਗ ਦੁਆਰਾ ਜਿਪਸੀ । ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਨੂੰ "ਰੁਲਫੋ, ਗਾਰਸੀਆ ਮਾਰਕੁਏਜ਼, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਟੂਟੂਓਲਾ ਵਰਗੇ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਯਥਾਰਥਵਾਦ, ਮਿੱਥ, ਅਤੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ," ਅਕਸਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਈਰਾਨ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ, ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਟ੍ਰੇਂਜ ਟਾਈਮਜ਼, ਮਾਈ ਡਿਅਰ: ਦ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਪੈੱਨ ਐਂਥੋਲੋਜੀ ਆਫ ਕੰਟੈਂਪਰੇਰੀ ਈਰਾਨੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਨਾਹਿਦ ਮੋਜ਼ਫਰੀ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਰਵਾਨੀਪੁਰ "ਪਰੰਪਰਾ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਂ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਨਕਾਬ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਆਦਰਸ਼ ਦੇ ਵਿਰੋਧਤਾਈਆਂ।" ਰਾਵਨੀਪੁਰ 2000 ਦੀ ਬਰਲਿਨ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਮੁਕੱਦਮੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ 17 ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਈਰਾਨ ਵਿਰੋਧੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਕੰਮ ਦੀਆਂ ਕਾਪੀਆਂ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਵਿਆਪੀ ਪੁਲਿਸ ਕਾਰਵਾਈ ਵਿੱਚ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੈਲਫਾਂ ਤੋਂ ਖੋਹ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਸਾਬਕਾ ਬ੍ਰਾਊਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਰਾਈਟਰਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਫੈਲੋ ਹੈ।