ਯੂਰਪ ਦੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Council of Europe), ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ[1] ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਮਨੁੱਖਤਾ, ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਅਤੇ ਯੂਰੋਪ ਵਿੱਚ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣਾ ਹੈ।[2] 1949 ਵਿਚ ਸਥਾਪਤ, ਇਸ ਵਿਚ 47 ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਹਨ, ਲਗਭਗ 820 ਮਿਲੀਅਨ ਲੋਕ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਅੱਧਾ ਇੱਕ ਅਰਬ ਯੂਰੋ ਦੇ ਸਾਲਾਨਾ ਬਜਟ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।[3]

ਇਹ ਸੰਗਠਨ 28 ਰਾਸ਼ਟਰਾਂ ਦੀ ਯੂਰਪੀ ਯੂਨੀਅਨ (ਈਯੂ) ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਇਸ ਨਾਲ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਝ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਨੇ ਮੂਲ ਯੂਰਪੀਅਨ ਝੰਡੇ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਨ ਗੀਤ ਵਜੋਂ ਅਪਣਾਇਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿ 1955[4] ਵਿੱਚ ਯੂਰਪੀਨ ਕੌਂਸਲ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।[5]

ਕੋਈ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਕਦੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਯੂਰੋਪ ਦੀ ਕੌਂਸਿਲ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੋਈ ਵੀ ਜੁਆਬ ਨਹੀਂ ਹੈ।[6]

ਯੂਰਪੀ ਕੌਂਸਲ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰਤ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਹੇਠ ਹੈ।[7]

ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਉਲਟ, ਯੂਰਪੀਨ ਕੌਂਸਲ ਬਾਇਡਿੰਗ ਕਨੂੰਨ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੀ, ਪਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰਾਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖ ਵੱਖ ਵਿਸ਼ਿਆਂ 'ਤੇ ਚੁਣੇ ਗਏ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਮਝੌਤਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ। ਯੂਰਪ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜਾਣਿਆ-ਪਛਾਣਿਆ ਅੰਗ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਅਦਾਲਤ ਹੈ, ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਯੂਰਪੀ ਸਮਝੌਤੇ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਕੌਂਸਿਲ ਦੀਆਂ ਦੋ ਵਿਧਾਨਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੀ ਕਮੇਟੀ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਰੇਕ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਸੰਸਦੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਹਰੇਕ ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਮਿਸ਼ਨਰ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਕੌਂਸਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਅਜਾਦ ਸੰਸਥਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਅਤੇ ਸਨਮਾਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਸਕੱਤਰ ਜਨਰਲ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਸਕੱਤਰੇਤ ਦੇ ਮੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਦੂਜੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੋ.ਈ. ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿਚ ਯੂਰਪੀਨ ਡਾਇਰੈਕਟੋਰੇਟ ਦੀ ਕੁਆਲਟੀ ਆਫ਼ ਮੈਡੀਸਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਯੂਰਪ ਦੀ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਦੇ ਮੁੱਖ ਦਫ਼ਤਰ ਸਟ੍ਰਾਸਬਰਗ, ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਹਨ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦੋ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੀ ਕਮੇਟੀ, ਪਾਰਲੀਮੈਂਟਰੀ ਅਸੈਂਬਲੀ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਆਪਣੇ ਕੁਝ ਕੰਮ ਲਈ ਜਰਮਨ, ਇਟਾਲੀਅਨ, ਰੂਸੀ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਵੀ ਵਰਤਦੀ ਹੈ।

ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ

ਸੋਧੋ

ਵਿਧਾਨ ਦੀ ਧਾਰਾ 1 (ਏ) ਅਨੁਸਾਰ "ਯੂਰਪੀਨ ਕੌਂਸਲ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝੀ ਵਿਰਾਸਤ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਤਰੱਕੀ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੂ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਇਕ ਵੱਡੀ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ।"[8]

ਸਦੱਸਤਾ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰਾਜਾਂ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਸੁਲ੍ਹਾ, ਸਹਿਯੋਗ, ਚੰਗੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕਰਾਜ, ਬੁਨਿਆਦੀ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀਆਂ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ਦੇ ਯੋਗ ਅਤੇ ਤਿਆਰ ਹਨ।

ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਯੂਰਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸੰਸਦ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਯੂਰਪ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਦੀ ਹੈ ਪਰ ਸੰਮੇਲਨ / ਸੰਧੀਆਂ (ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਨੂੰਨ) ਰਾਹੀਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਆਮ ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਸਾਂਝੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦਾ ਆਧਾਰ ਕੌਂਸਿਲ ਆਫ਼ ਯੂਰਪ ਵਿਚ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਹ ਸੰਮੇਲਨ ਅਤੇ ਫੈਸਲੇ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਦੋਵੇਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਯੂਰਪੀਅਨ ਸਹਿਯੋਗ ਅਤੇ ਸਦਭਾਵਨਾ ਲਈ ਸਾਂਝੇ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਚੱਕਰਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਕੌਂਸਲ ਆਫ਼ ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਭੂਗੋਲਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਰਕਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਯੂਰੋਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ ਨੂੰ ਕੌਮੀ ਤੋਂ ਯੂਰਪੀ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਤਬਾਦਲੇ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਇੰਟੀਗਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਛੋਟੇ ਸਰਕਲ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। "ਕਾਉਂਸਿਲ ਆਫ਼ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਯੂਰੋਪੀਅਨ ਯੂਨੀਅਨ: ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ, ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ।" ਕੌਂਸਿਲ ਆਫ਼ ਯੂਰਪ ਕੰਨਵੈਂਸ਼ਨਜ / ਸੰਧੀਆਂ ਗੈਰ-ਮੈਂਬਰ ਰਾਜਾਂ ਲਈ ਹਸਤਾਖਰ ਹਨ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਯੂਰਪ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ-ਜੁਲਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਸੁਵਿਧਾ ਹੈ।[9]

ਸਦੱਸ ਰਾਜ, ਨਿਰੀਖਕ, ਸਾਥੀ

ਸੋਧੋ

5 ਮਈ 1949 ਨੂੰ ਬੈਲਜੀਅਮ, ਡੈਨਮਾਰਕ, ਫਰਾਂਸ, ਆਇਰਲੈਂਡ, ਇਟਲੀ, ਲਕਸਮਬਰਗ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼, ਨਾਰਵੇ, ਸਵੀਡਨ ਅਤੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਦੁਆਰਾ ਕੌਂਸਿਲ ਆਫ਼ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਅਗਲੇ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯੂਨਾਨ ਅਤੇ ਤੁਰਕੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਆਈਸਲੈਂਡ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਜਰਮਨੀ ਵਿਚ। ਹੁਣ ਇਸ ਦੇ 47 ਮੈਂਬਰ ਰਾਜ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੋਂਟੇਨੇਗਰੋ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੈ।

ਕੌਂਸਲ ਆਫ ਯੂਰੋਪ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਧਾਰਾ 4 ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿਪ ਕਿਸੇ ਵੀ "ਯੂਰਪੀਅਨ" ਰਾਜ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹੈ। ਰੂਸ, ਜਾਰਜੀਆ, ਅਰਮੀਨੀਆ ਅਤੇ ਅਜ਼ਰਬਾਈਜਾਨ ਵਰਗੇ ਅੰਤਰ-ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਰਾਜਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ (ਜਦੋਂ ਟਰਕੀ ਦਾਖਲ ਹੋਈ ਸੀ)।

ਬੇਲਾਰੂਸ (ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ), ਕਜ਼ਾਖਸਤਾਨ (ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ), ਅਤੇ ਵੈਟੀਕਨ ਸਿਟੀ (ਇੱਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ) ਦੇ ਅਪਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸੀਮਤ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇ ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਰਾਜਾਂ ਨੇ ਯੂਰਪੀ ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਪੂਰੇ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕੌਂਸਿਲ ਆਫ਼ ਯੂਰਪ ਨੇ ਗੈਰ-ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸਹਿਯੋਗ ਅਤੇ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਲਈ ਹੋਰ ਸਾਧਨ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ: ਦਰਸ਼ਕ, ਬਿਨੈਕਾਰ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਲਈ ਭਾਈਵਾਲ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. "Values". The Council of Europe in brief (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ (ਬਰਤਾਨਵੀ)). Retrieved 2017-04-21.
  2. "BBC News - Profile: The Council of Europe". news.bbc.co.uk.
  3. Council of Europe, Budget, Retrieved: 21 April 2016
  4. Council of Europe. "The European flag". Retrieved 18 April 2016
  5. Council of Europe. "The European anthem". Retrieved 18 April 2016
  6. Council of Europe. "How to Distinguish Us". Retrieved: 18 April 2016
  7. "Intergovernmental Organizations". www.un.org.
  8. "Statute of the Council of Europe". conventions.coe.int. Retrieved 19 December 2014.
  9. "The Council of Europe and the European Union". www.coe.int.