ਰਜਨੀ ਪੰਡਿਤ
ਰਜਨੀ ਪੰਡਿਤ (ਜਨਮ 1962) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਨਿਜੀ ਜਾਂਚਕਰਤਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਨਿਜੀ ਜਾਂਚਕਰਤਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,[1] ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਹਿਲੀ ਜਾਂਚਕਰਤਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[2] ਉਹ ਇਕ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਰਹੀ, ਦੋ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਜਾਸੂਸਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3] ਉਸਦੀ ਪੜਤਾਲ ਫੀਚਰ ਫਿਲਮ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਕੁਤਰਪੇਅਰਚੀ ਹੈ। ਤ੍ਰਿਸ਼ਾ ਰਜਨੀ ਪੰਡਿਤ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਏਗੀ।[4]
ਰਜਨੀ ਪੰਡਿਤ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 1962 |
| ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ | ਭਾਰਤੀ |
| ਸਿੱਖਿਆ | ਰੁਪਰੇਲ ਕਾਲਜ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਨਿਜੀ ਜਾਂਚਕਰਤਾ |
ਮੁਢਲਾ ਜੀਵਨ
ਸੋਧੋਰਜਨੀ ਪੰਡਿਤ ਦਾ ਜਨਮ ਸੰਨ 1962[5] ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਠਾਣੇ ਜ਼ਿਲੇ ਪਾਲਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਸ਼ਾਂਤਾਰਾਮ ਪੰਡਿਤ ਸਥਾਨਕ ਪੁਲਿਸ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਬ-ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।[6]
ਬਚਪਨ ਵਿਚ, ਉਹ ਰਹੱਸ ਅਤੇ ਜਾਸੂਸ ਨਾਵਲ ਪੜ੍ਹਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਸਤੇ ਨਕਲੀ ਵਪਾਰਾਂ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲਿਆ ਜੋ ਸਥਾਨਕ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਰੋਤ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਲੱਭਿਆ।[7]
ਕੈਰੀਅਰ
ਸੋਧੋਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੰਡਿਤ ਨੇ ਇੱਕ ਦਫਤਰ ਦੇ ਕਲਰਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਪਰੰਤੂ ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਦਲ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਲੋੜਵੰਦ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਈ। ਔਰਤ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰਕ ਖਾਤਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਪੈਸੇ ਗਾਇਬ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਨੂੰਹ ਦੋਸ਼ੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ - ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਕੋਈ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪੰਡਿਤ ਨੇ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਔਰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀਆਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀਆਂ ਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਅਤੇ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਛੋਟਾ ਪੁੱਤਰ ਸੱਚਾ ਚੋਰ ਸੀ। ਇਹ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਜਾਂਚਕਰਤਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕੇਸ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਹੁਨਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਵਰਤਣ ਲਈ ਉਸਦੀਆਂ ਕੁਸ਼ਲਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ।[8]
ਪੰਡਿਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ "ਕੇਸ" ਹੱਲ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਲੜਕੀ ਦੇ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਜਿਸ ਦੀ ਉਸ ਨੇ ਪੜਤਾਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ੇ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਜਾਸੂਸ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ "ਜਾਸੂਸ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਇਸ ਲਈ ਇਕਾਗਰਤਾ, ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ, ਸੰਘਰਸ਼, ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।" ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਪੰਡਿਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਏਜੰਸੀ, ਰਜਨੀ ਪੰਡਿਤ ਜਾਸੂਸ ਸੇਵਾਵਾਂ, 1991 ਵਿੱਚ ਰਜਨੀ ਇਨਵੈਸਟੀਗੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।[9] ਉਸ ਨੇ ਮਾਹੀਮ, ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਫਤਰ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ, 2010 ਤੱਕ, 30 ਜਾਸੂਸਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਟਾਫ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਹੀਨੇ ਵਿੱਚ 20 ਦੇ ਕਰੀਬ ਕੇਸਾਂ ਦਾ ਨਿਪਟਾਰਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।[10]
ਪੰਡਿਤ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਲਿੰਗ ਕਾਰਨ ਵਿਰੋਧ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ: 1986 ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵੀਂ ਜਾਸੂਸ ਏਜੰਸੀ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਹੈਰਾਨਕੁਨ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਔਰਤ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਖੋਜ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੇਗੀ।
1998 ਦੀ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਪੰਡਿਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਫਰਮ ਨੇ "ਘਰੇਲੂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਜਾਸੂਸੀ, ਗੁੰਮਸ਼ੁਦਾ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਕਤਲਾਂ" ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਕਈ ਵਾਰੀ ਭੇਸ 'ਚ, ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। "ਮੈਂ ਇੱਕ ਨੌਕਰਾਣੀ, ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹੀ ਔਰਤ, ਗਰਭਵਤੀ ਔਰਤ, ਗੂੰਗੀ ਔਰਤ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ - ਉਸਨੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ "ਡਰ" ਮੇਰੇ ਕੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।" ਟਾਈਮਜ਼ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਦਿਆਂ ਪੰਡਿਤ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਕੇਸ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਪੰਡਿਤ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਘਰ 'ਚ ਇੱਕ ਨੌਕਰਾਣੀ ਵਜੋਂ ਗੁਪਤ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ।[11] ਇੱਕ ਹੋਰ ਕੇਸ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਦੋ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਦਾ ਢੌਂਗ ਕੀਤਾ।
ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ, ਪੰਡਿਤ ਨੇ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾਸੂਸਾਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਕਾਲ ਡੇਟਾ ਰਿਕਾਰਡ ਘੁਟਾਲਾ
ਸੋਧੋ2 ਫਰਵਰੀ, 2018 ਨੂੰ, ਇੱਕ ਘੁਟਾਲੇ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ, ਪੰਡਿਤ ਨੂੰ ਠਾਣੇ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਈ ਨਿੱਜੀ ਜਾਸੂਸਾਂ ਨੇ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਾਲ ਡੈਟਾ ਰਿਕਾਰਡ ਗੈਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਵੇਚਿਆ ਸੀ। ਪੰਡਿਤ ਨੂੰ 40 ਦਿਨ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਮਾਨਤ 'ਤੇ ਰਿਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[12]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Pritha Sen; Saira Menezes (5 October 1998). "Spy Girls". Outlook Magazine (India). Retrieved 3 March 2014.
- ↑ "Detective dues". Education Times. 30 April 2010. Archived from the original on 4 ਮਾਰਚ 2016. Retrieved 4 March 2014.
{{cite news}}: More than one of|archivedate=and|archive-date=specified (help); More than one of|archiveurl=and|archive-url=specified (help); Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ Ramadurai, Charukesi (17 September 2011). "The real lady detectives of India". The National. Retrieved 4 March 2014.
- ↑ "Trisha's next Kuttrapayrichi is based on India's first female detective". The Indian Express (in Indian English). 2018-02-01. Retrieved 2019-06-25.
- ↑ "The under 'cover' life of a private eye". The New Indian Express. Archived from the original on 2019-01-06. Retrieved 2018-06-05.
{{cite news}}: More than one of|archivedate=and|archive-date=specified (help); More than one of|archiveurl=and|archive-url=specified (help) - ↑ "Private eye: The woman behind the mask". Times of India. Mumbai. 21 June 2003. Retrieved 3 March 2014.
- ↑ "India's first woman private detective is right out of a pulp fiction novel". www.trtworld.com. Archived from the original on 2018-06-02. Retrieved 2018-05-31.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help) - ↑ "India's first woman private detective is right out of a pulp fiction novel". www.trtworld.com. Archived from the original on 2018-06-02. Retrieved 2018-05-31.
{{cite web}}: Unknown parameter|dead-url=ignored (|url-status=suggested) (help)"India's first woman private detective is right out of a pulp fiction novel" Archived 2021-04-13 at the Wayback Machine.. www.trtworld.com. Retrieved 31 May 2018. - ↑ Thomas, Anjali (5 April 2008). "Do you smell infidelity? Dial a P.I." Daily News and Analysis. Mumbai. Retrieved 4 March 2014.
- ↑ Verma, Varun (28 March 2010). "Ladies Detective Agencies". Telegraph India. Kolkata. Retrieved 4 March 2014.
- ↑ Sinha, Seema (2 November 2010). "Spying on your spouse?". Times of India. Mumbai. Retrieved 4 March 2014.
- ↑ Walmiki, Arvind (2018-03-14). "CDR scam: Mumbai detective Rajani Pandit released from jail". Hindustan Times (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 2018-06-05.