ਰੁਡੋਲਫ ਡੀਜ਼ਲ
ਰੂਡੋਲਫ ਕ੍ਰਿਸ਼ਚੀਅਨ ਕਾਰਲ ਡੀਜ਼ਲ (ਪੈਰਿਸ, ਫਰਾਂਸ 18 ਮਾਰਚ 1858 - 29 ਸਤੰਬਰ 1913) ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਖੋਜੀ ਅਤੇ ਮਕੈਨਿਕਲ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਸੀ, ਜੋ ਡੀਜ਼ਲ ਇੰਜਣ ਦੀ ਖੋਜ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਰਹੱਸਮਈ ਮੌਤ ਲਈ, 1942 ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਡੀਜ਼ਲ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਸਬੰਧਿਤ ਸੀ।
ਰੂਡੋਲਫ ਡੀਜ਼ਲ | |
---|---|
ਜਨਮ | ਰੂਡੋਲਫ ਕ੍ਰਿਸ਼ਚੀਅਨ ਕਾਰਲ ਡੀਜ਼ਲ 18 March 1858 |
ਮੌਤ | 29 ਸਤੰਬਰ 1913 | (ਉਮਰ 55)
ਦਸਤਖ਼ਤ | |
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ
ਸੋਧੋਡੀਜ਼ਲ ਦਾ ਜਨਮ 1858[1] ਵਿੱਚ ਪੈਰਿਸ, ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਐਲਈਸ ਅਤੇ ਥਿਓਡੋਰ ਡੀਜ਼ਲ ਦੇ ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੂਜਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਪੈਰਿਸ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਬਾਵੇਰੀਆ ਦੇ ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਸਨ।[2][3]
ਵਪਾਰ ਦੁਆਰਾ ਬੁੱਕਬਿੰਡਰ ਥਿਓਡੋਰ ਡੀਜਲ ਨੇ 1848 ਵਿਚ ਆਗਾਸਬਰਗ, ਬਾਵਰਰੀਆ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ 1855 ਵਿਚ ਪੈਰਿਸ ਵਿਚ ਇੱਕ ਨਿਊਰਮਬਰਗ ਵਪਾਰੀ ਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਚਮੜੇ ਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਦੀ ਉਤਪਾਦਕ ਬਣ ਗਏ।
ਰੂਡੋਲਫ ਡੀਜ਼ਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਨੂੰ ਫਰਾਂਸ ਵਿਚ ਬਿਤਾਇਆ, ਪਰ 1870 ਵਿਚ ਫ੍ਰੈਂਕੋ-ਪ੍ਰੂਸੀਅਨ ਯੁੱਧ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੇ, ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਰਮਨਾਂ ਉਹ ਲੰਡਨ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚ ਵਸ ਗਏ ਹਾਲਾਂਕਿ ਜੰਗ ਦੇ ਅੰਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਡੀਜ਼ਲ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ 12 ਸਾਲ ਦੀ ਰੂਡੋਲਫ ਨੂੰ ਆਗਸਬਰਗ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਅਤੇ ਚਾਚਾ, ਬਾਰਬਰਾ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫ ਬਰਨਿਕਲ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲਈ ਜਰਮਨ ਭੇਜਿਆ ਅਤੇ ਕਨੀਗਿਲਸੀ ਕੇਰੀਸ-ਗਵਾਰਬਚੇਚੁਲੇ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਚਾਚੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗਣਿਤ ਸਿਖਾਇਆ।
14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਡੀਜ਼ਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। 1873 ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਨਵੇਂ ਸਥਾਪਿਤ ਔਗਜ਼ਬਰਗ ਦੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ। ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਊਨਿਖ ਦੇ ਰਾਇਲ ਬਾਵੇਰੀਆ ਪੌਲੀਟੈਕਨੀਕ ਤੋਂ ਮੈਰਿਟ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਮਿਲੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਗਾਇਬ ਅਤੇ ਮੌਤ
ਸੋਧੋ29 ਸਤੰਬਰ 1913 ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਡੀਜ਼ਲ ਨੇ ਐਂਟੀਵਰਪ ਵਿਚ ਜੀ.ਈ.ਆਰ. ਸਟੀਮਰ ਡਰੇਸਡਨ ਨੂੰ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਲੰਡਨ ਵਿਚ ਕੰਸੋਲਿਡੇਟਿਡ ਡੀਜ਼ਲ ਮੈਨੂਫੈਕਚਰਿੰਗ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿਚ ਜਾਣ ਲਈ ਸੁੱਤੇ। ਉਹ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਲੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ 10 ਵਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੈਬਿਨ' ਚ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋ ਗਏ, ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ 6:15 ਵਜੇ ਬੁਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ; ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਵੇਰੇ ਉਸ ਦੀ ਕੈਬਿਨ ਖਾਲੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਬਿਸਤਰਾ ਸੁੱਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਨਾਈਟ ਹਾਟ ਸਾਫ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਘੜੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਬਿਸਤਰਾ ਤੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਟੋਪੀ ਅਤੇ ਓਵਰਕੋਟ ਨੂੰ ਤਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੇਲਿੰਗਿੰਗ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੱਢੇ ਹੋਏ ਲੱਭੇ।[4]
ਦਸ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਡੱਚ ਬੋਟ ਕੋਰਟਜਨ ਦੇ ਚਾਲਕ ਦਲ ਨੇ ਨਾਰਾਇਣ ਦੇ ਨੇੜੇ ਉੱਤਰੀ ਸਾਗਰ ਵਿਚ ਤਰਦੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਸਰੀਰ, ਸੜਨ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਅਗਾਊਂ ਵਿਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪਛਾਣਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੈ ਕੇ ਆਏ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਚਾਲਕ ਦਲ ਨੇ ਮ੍ਰਿਤਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਤੋਂ ਨਿੱਜੀ ਚੀਜ਼ਾਂ (ਗੋਲੀ ਦਾ ਕੇਸ, ਵਾਲਿਟ, ਆਈ.ਡੀ. ਕਾਰਡ, ਪਾਕੇਟੈਕਨੀਫ, ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਕੇਸ) ਨੂੰ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 13 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਰੂਡੋਲਫ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਯੂਜਿਨ ਡੀਜ਼ਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ। 14 ਅਕਤੂਬਰ 1913 ਨੂੰ ਇਹ ਰਿਪੋਰਟ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕਿ ਡੀਜ਼ਲ ਦਾ ਸਰੀਰ ਇੱਕ ਮਾਲਕੋ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੀਟਟ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਭਾਰੀ ਮੌਸਮ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਓਵਰ ਬੋਰਡ ਵਿਚ ਸੁੱਟਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਡੀਜ਼ਲ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਸਿਧਾਂਤ ਹਨ। ਕੁਝ ਲੋਕ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਜੀਵਨੀ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਲੇਖਕ 1978 ਵਿਚ, ਦਲੀਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰੂਡੋਲਫ ਡੀਜ਼ਲ ਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਜਰਮਨ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਕਾਢ ਕੱਢਣ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ; ਡੀਜ਼ਲ ਨੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਇਲ ਨੇਵੀ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਡੀਜ਼ਲ ਇੰਜਣ ਦੁਆਰਾ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਪਣਡੁੱਬੀ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਡੀਜ਼ਲ ਨੂੰ ਐਸ ਐਸ ਡਰੇਸਡਨ ਵਿਚ ਸਵਾਰ ਕੀਤਾ - ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਪੁਹੰਚਿਆ।[6]
ਫਿਰ ਵੀ, ਸਬੂਤ ਸਾਰੇ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਲਈ ਸੀਮਿਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਵੀ ਅਣਸੁਲਝਿਆ ਹੈ।
ਡੀਜ਼ਲ ਦੇ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਮਾਰਥਾ ਨੇ ਇੱਕ ਬੈਗ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਿਸ ਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਤਕ ਨਹੀਂ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਉਸਨੇ 200,000 ਜਰਮਨ ਨਕਦ ($ 1.2 ਮਿਲੀਅਨ ਅਮਰੀਕੀ ਡਾਲਰ) ਨਕਦ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿੱਤੀ ਸਟੇਟਮੈਂਟਾਂ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬੈਂਕ ਖਾਤੇ ਲੱਗਭਗ ਖਾਲੀ ਸਨ।[7] ਇੱਕ ਡਾਇਰੀ ਵਿਚ ਡਾਇਸਲ ਨੇ 29 ਸਤੰਬਰ 1913 ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਰੌਸ ਲਿਆਂਦਾ, ਜੋ ਕਿ ਮੌਤ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਹੈ। ਇਹ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਾਂ ਕੀ ਉਹ ਕਿਸੇ ਅਪਰਾਧ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ?
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ ਫਰਮਾ:Ultimate Train, p 148.
- ↑ Moon 1974.
- ↑ Grosser 1978.
- ↑ Greg Pahl, "Biodiesel: Growing a New Energy Economy", Chelsea Green Publishing, 2008. ISBN 978-1-933392-96-7
- ↑ "Diesel's Fate Learned". The Evening News Star. Washington, D. C. 14 October 1913. p. 13.
- ↑ https://www.autoblog.com/2015/10/06/diesel-engine-history-feature/
- ↑ Josef Luecke (Sep 22, 1988). "Rudolf Diesel — A tragic end". Manila Standard. p. 24.
It is alleged the cause of the loss of his fortune was due to unsuccessful stock market speculations and poor real estate deals.