ਲਾਹੌਰ ਦਾ ਸੂਬਾ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਇੱਕ ਸੂਬਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤਰ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਜੋ ਹੁਣ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਹ 1580 ਵਿੱਚ ਸਮਰਾਟ ਅਕਬਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ ਮੁਗ਼ਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਮੂਲ 12 ਸੁਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1758 ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਵਾਇਸਰਾਏ, ਅਦੀਨਾ ਬੇਗ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੀ ਹੋਂਦ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਸਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਦੁਰਾਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ।

ਭੂਗੋਲ

ਸੋਧੋ
 
ਰਾਬਰਟ ਵਿਲਕਿਨਸਨ (1805) ਦੁਆਰਾ ਮੁਗ਼ਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ ਸੂਬਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ

ਲਾਹੌਰ ਦਾ ਸੂਬਾ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮੁਲਤਾਨ ਸੂਬਾ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਸੂਬਾ, ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸੂਬਾ, ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਕਾਬੁਲ ਸੂਬਾ, ਅਤੇ ਉੱਤਰ ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਅਰਧ-ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰ ਪਹਾੜੀ ਰਾਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।[1]

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Singh, Surinder (1985). The Mughal Subah of Lahore, 1581-1751: A Study of Administrative Structure and Practices. Panjab University.ਫਰਮਾ:Pn

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸੋਧੋ