ਲਾ ਲਲੋਰੋਨਾ
ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਲੋਕਧਾਰਾਵਾਂ ਵਿਚ, ਲਾ ਲਲੋਰੋਨਾ ( Spanish: [ਲਾ ਓਓਨਾ] ; "ਵੇਪਿੰਗ ਵੂਮੈਨ" ਜਾਂ "ਦਿ ਵਾਇਲਰ") ਇੱਕ ਭੂਤ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਡੁੱਬੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਸੋਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਾਟਰਫ੍ਰੰਟ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ। [1]
ਕਥਾ ਦੇ ਇਕ ਆਮ ਰੂਪ ਵਿਚ, ਮਾਰੀਆ ਨਾਮ ਦੀ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਔਰਤ ਇਕ ਅਮੀਰ ਰਾਂਚੇਰੋ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਦਿਨ, ਮਾਰੀਆ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਹੋਰ ਔਰਤ ਨਾਲ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਕ੍ਰੋਧ ਵਿਚ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਦੀ ਵਿਚ ਡੁਬਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਉਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਪਛਤਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਸਤ, ਉਹ ਆਪ ਵੀ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਬਗੈਰ ਪਰਲੋਕ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੈ। [2] ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਇਕ ਹੋਰ ਸੰਸਕਰਣ ਵਿਚ, ਉਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡੁਬਾਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਿਤਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੁਆਰਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਲਈ ਨਾ ਲੈ ਜਾਏ। [3] ਲਾ ਲਲਰੀਨਾ ਵਿਚ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਹਨ ਕਿਤੇ ਮੁੜ ਲਾ ਲਲਰੀਨਾ ਮਿੱਥ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟੇ ਕੱਪੜੇ, ਰਾਤ ਦਾ ਵਿਰਲਾਪ, ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।[4]
ਮੁੱਢ
ਸੋਧੋਲਾ ਲਲੋਰੋਨਾ ਦੀ ਕਥਾ ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਮੈਕਸੀਕੋ, ਮੱਧ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [5] ਲਾ ਲਲੋਰੋਨਾ ਕਈ ਵਾਰ ਲਾ ਮਾਲੀਨਚੇ ਨਾਲ , [6] ਨਾਹੂਆ ਔਰਤ ਜਿਸਨੇ ਹਰਨੇਨ ਕੋਰਟੀਜ਼ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ 'ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਵੀ ਜਨਮਿਆ। [7] ਲਾ ਮਾਲੀਨਚੇ ਦੋਨੋਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਮੈਕਸੀਕਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਅਤੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਧੋਖੇ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [8]
ਪ੍ਰਤੀ ਖੇਤਰ
ਸੋਧੋਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿਚ
ਸੋਧੋਲਾ ਲਲੋਰੋਨਾ ਦੀ ਕਥਾ ਦੀਆਂ ਮੈਕਸੀਕਨ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹਨ, ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਭਟਕਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਲੇਜੈਂਡਰੋ ਕੋਲੰਗਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਆਤਮਾ ਅਕਸਰ ਕਲਾਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਉੱਭਰਦੀ ਹੈ। [9] [10] ਲਾ ਲਲੋਰੋਨਾ ਦੀ ਕਥਾ ਦਾ ਇਕ ਸਾਲਾਨਾ ਵਾਟਰਫ੍ਰੰਟ ਥੀਏਟਰਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੈ ਇਹ ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ ਦੇ ਜ਼ੋਸ਼ੀਮਿਲਕੋ ਬੋਰੋ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਹੈ,[11] ਇਹ 1993 ਵਿੱਚ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦਿਵਸ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [12]
ਹਵਾਲੇ
ਸੋਧੋ- ↑ Christine Delsol (9 October 2012). "Mexico's legend of La Llorona continues to terrify". sfgate.com. Retrieved 7 October 2020.
- ↑ Christine Delsol (9 October 2012). "Mexico's legend of La Llorona continues to terrify". sfgate.com. Retrieved 7 October 2020.
- ↑ Simerka, Barbara (2000). "Women Hollering: Contemporary Chicana Reinscriptions of La Llorona Mythography" (PDF). Confluencia. 16 (1): 49–58.[permanent dead link]
- ↑ Carbonell, Ana María (1999). "From Llorona to Gritona: Coatlicue in Feminist Tales by Viramontes and Cisneros" (PDF). MELUS. 24 (2): 53–74. doi:10.2307/467699. JSTOR 467699.
- ↑ Werner 1997.
- ↑ Leal, Luis (2005). "The Malinche-Llorona Dichotomy: The Origin of a Myth". Feminism, Nation and Myth: La Malinche. Arte Publico Press. p. 134. OCLC 607766319.
- ↑ Hanson, Victor Davis (2007-12-18). Carnage and Culture: Landmark Battles in the Rise to Western Power (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Knopf Doubleday Publishing Group. ISBN 978-0-307-42518-8.
- ↑ Cypess, Sandra Messinger (1991). La Malinche in Mexican Literature: From History to Myth. Austin, TX: University of Texas Press. ISBN 9780292751347.
- ↑ Ibarra, Enrique Ajuria (2014). "Ghosting the Nation: La Llorona, Popular Culture, and the Spectral Anxiety of Mexican Identity". The Gothic and the Everyday. London: Palgrave Macmillan. pp. 131–151. doi:10.1057/9781137406644_8. ISBN 978-1-349-48800-1.
- ↑ Coerver, Don M. (2004). Mexico: An Encyclopedia of Contemporary Culture and History. ABC-CLIO. ISBN 9781576071328.
- ↑ RJ Marquez (2019). "Mysterious tales behind La Llorona, Island of the Dolls in Mexico City". ksat.com. Retrieved 8 October 2020.
- ↑ Winnie Lee (30 October 2019). "How Mexico's Most Sorrowful Spirit Became a Cultural Phenomenon". atlasobscura.com. Retrieved 7 October 2020.