ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਇਕ 17 ਮੀਲ ਲੰਬੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਓਰੇਗਨ ਰਾਜ ਵਿਚ ਰੋਗ ਨਦੀ ਦੀ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਡਰੇਨੇਜ ਬੇਸਿਨ ਤਕਰੀਬਨ 354 square miles (917 km2) ਜੈਕਸਨ ਕਾਉਂਟੀ ਅਤੇ ਹੋਰ 19 square miles (49 km2) ਕਲਾਮਾਥ ਕਾਉਂਟੀ ਹੈ।ਇਸਦੇ ਦੋ ਕਾਂਟੇ, ਉੱਤਰੀ ਫੋਰਕ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਫੋਰਕ, ਦੋਵੇਂ ਮਾਊਂਂਟ ਮੈਕਲੌਫਲਿਨ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਊਨ ਮਾਉਂਟੇਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਕੈਸਕੇਡ ਰੇਂਜ ਵਿੱਚ ਉੱਚੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਦੋਨੋਂਂ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਵਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਦ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਕਰੀਕ ਝੀਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ। ਮੁੱਖ ਸਟੈਮ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਜਾਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਬ੍ਰਾਉਨਸਬਰੋ, ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਅਤੇ ਵ੍ਹਾਈਟ ਸਿਟੀ ਦੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ, ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਰੋਗ ਨਦੀ ਵਿਚ ਖਾਲੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲਗਭਗ 3 miles (5 km) ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਦੇ ਦੱਖਣਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਹੈ।

ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ
The north fork of Little Butte Creek
Lua error in ਮੌਡਿਊਲ:Location_map at line 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/USA Oregon" does not exist.
EtymologyNamed after Snowy Butte (now Mount McLoughlin)
ਟਿਕਾਣਾ
CountryUnited States
StateOregon
CountiesJackson County, Klamath County
ਸਰੀਰਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ
ਸਰੋਤNear Lake Creek
 • ਟਿਕਾਣਾCascade Range, Jackson County, Oregon
 • ਗੁਣਕ42°25′11″N 122°37′08″W / 42.41972°N 122.61889°W / 42.41972; -122.61889[lower-alpha 1]
 • ਉਚਾਈ1,647 ft (502 m)[lower-alpha 1]
MouthRogue River
 • ਟਿਕਾਣਾ
about 3 miles (4.8 km) southwest of Eagle Point, Jackson County, Oregon
 • ਗੁਣਕ
42°27′03″N 122°52′47″W / 42.45083°N 122.87972°W / 42.45083; -122.87972[1]
 • ਉਚਾਈ
1,204 ft (367 m)[1]
ਲੰਬਾਈ17 mi (27 km)[3]
Basin size373 sq mi (970 km2)[4][5]
Discharge 
 • ਟਿਕਾਣਾbelow Eagle Point[lower-alpha 2]
 • ਔਸਤ232.3 cu ft/s (6.58 m3/s)[lower-alpha 2]
 • ਘੱਟੋ-ਘੱਟ5.8 cu ft/s (0.16 m3/s)(June 6, 1926)[7]
 • ਵੱਧੋ-ਵੱਧ10,000 cu ft/s (280 m3/s)(January 7, 1948)[8]

ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦਾ ਵਾਟਰ ਸ਼ੈੱਡ ਅਸਲ ਵਿਚ ਟੇਕਲਮਾ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਸਤ ਗੋਤ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ।50 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਰੋਗ ਰਿਵਰ ਵਾਰਜ਼ ਵਿਚ, ਬਹੁਤੇ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕੀ ਜਾਂ ਤਾਂ ਮਾਰੇ ਗਏ ਜਾਂ ਭਾਰਤੀ ਰਾਖਵਾਂਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਏ। ਮੁਢਲੇ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਅਤੇ ਨੇੜਲੇ ਬਿਗ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦਾ ਨਾਂ ਮਾਉਂਟ ਮੈਕਲੌਫਲਿਨ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਰੱਖਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਬਰਫੀਲੇ ਬੱਟ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ, ਵਾਟਰ ਸ਼ੈੱਡ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਲੱਕੜ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ 1911 ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਾਟਰਸ਼ੈੱਡ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਵਿਚ ਇਕਲੌਤਾ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਸਿੰਚਾਈ, ਪਾਣੀ ਭੰਡਾਰਨ ਅਤੇ ਬਿਜਲੀ ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਤੋਂ ਮੋੜ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨਹਿਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਨੇੜਲੇ ਹਾਵਰਡ ਪ੍ਰੈਰੀ ਝੀਲ ਅਤੇ ਕਲੈਮਥ ਨਦੀ ਦੇ ਵਾਟਰ ਸ਼ੈੱਡ, ਏਗੇਟ ਝੀਲ ਅਤੇ ਰੋਗ ਵੈਲੀ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਦਰਮਿਆਨੀ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕ੍ਰੀਕ ਰੋਗ ਨਦੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸਲਮਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ ਹੈ। ਕੋਹੋ ਅਤੇ ਚਿਨੂਕ ਸੈਲਮਨ ਹਰ ਸਾਲ ਅਪਸਟ੍ਰੀਮ ਪਰਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਈ ਡੈਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਹਨ। ਇਕ ਮੱਛੀ ਦੀ ਪੌੜੀ 2005 ਵਿਚ 1880 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਵਿਚ ਬਣੇ ਡੈਮ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਮੱਛੀ ਤੈਰਾਕੀ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ, ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਦੇ ਮਹਿਜ਼ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਹੜ੍ਹ ਨਾਲ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ 2008 ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। 1.3-mile (2.1 km) ਬਹਾਲੀ 1.3-mile (2.1 km) ਡੈਨਮੈਨ ਵਾਈਲਡ ਲਾਈਫ ਏਰੀਆ ਵਿੱਚ ਨਦੀ ਦਾ ਨਕਲੀ ਰੂਪ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹਿੱਸਾ 2011 ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਡਿਸਚਾਰਜ

ਸੋਧੋ
A large stream about 15 feet (4.5 m) across, spanned by a concrete bridge (not Antelope Creek Bridge) with metal pipes underneath it. Sparse vegetation grows along the creek's banks.
ਐਂਟੀਲੋਪ ਕਰੀਕ ਬਰਿੱਜ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਬੱਟ ਕਰੀਕ.

ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੇ ਭੂ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਰਵੇਖਣ ਨੇ ਸੱਤ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਟ੍ਰੀਮ ਗੇਜਾਂ ਤੇ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ। ਦੋ ਦੱਖਣ ਕੰਡੇ ਤੇ, ਤਿੰਨ ਉੱਤਰੀ ਕਾਂਟੇ ਤੇ ਅਤੇ ਦੋ ਮੁੱਖ ਸਟੈਮ ਤੇ ਸਟ੍ਰੀਮ ਗੇਜ ਲਾਏ ਗਏ।ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 1908 ਵਿਚ ਉੱਤਰੀ ਕੰਡੇ ਤੇ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਫਿਸ਼ ਲੇਕ ਡੈਮ ਵਿਖੇ ਗੇਜ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਆਖਰੀ ਵਾਰ 1927 ਵਿਚ ਦੱਖਣੀ ਕਾਂਟੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਐਲਕ ਰੇਂਜਰ ਸਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1989 ਤਕ, ਸਾਰੇ ਸੱਤ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਸਨ. ਦੋਵਾਂ ਫੋਰਕਸ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਸਟੈਮ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਗੇਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਡਾਟਾ ਹੇਠਾਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ

ਸੋਧੋ

ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਖੇਤਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਟੇਲਮਾ, [4] ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਸਤ ਗੋਤ ਦੁਆਰਾ ਸੈਟਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਗੈਰ- ਦੇਸੀ ਵਸਨੀਕ 1852 ਵਿੱਚ ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ। [4] ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸੈਟਲਰਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦਾ ਨਾਮ ਮੈਕਲੌਫਲਿਨ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਰਫੀ ਬੱਟ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਦੇ ਨੇੜਲੇ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਿੱਗ ਬੱਟ ਨੇੜੇ ਸੀ ਕ੍ਰੀਕ।[9] ਰੋਗ ਰਿਵਰ ਇੰਡੀਅਨਜ਼ ਨਾਲ ਟਕਰਾਅ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਮੇਜਰ ਜੇਏ ਲੂਪਟਨ ਨੇ 35 ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ   8 ਅਕਤੂਬਰ 1855 ਨੂੰ ਜੈਕਸਨਵਿਲ ਤੋਂ ਆਏ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੇੜੇ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 30 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਲੂਪਟਨ ਵੀ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਗਿਆਰਾਂ ਆਦਮੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਸੇ ਸਾਲ 24 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ, ਕਪਤਾਨ ਮਾਈਲਾਂ ਐਲਕੌਰਨ ਨੇ ਉੱਤਰੀ ਕਾਂਟੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਨੇਟਿਵ ਅਮਰੀਕੀ ਕੈਂਪ ਦੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਠ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। [10] ਕ੍ਰਿਸਮਿਸ ਦੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨੇਟਿਵ ਅਮਰੀਕਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਮੂਹ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ; ਕੁਝ ਭੱਜ ਗਏ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਾਕੀ ਜਾਂ ਤਾਂ ਫੜੇ ਗਏ ਜਾਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। [11]

1850 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਤਕ, ਜ਼ਮੀਨ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਵੱਡੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਲੱਕੜ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। [4] 1870 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਉੱਤਰੀ ਕਾਂਟੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਆਰੀ ਮਿੱਲੀ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [12] 1901 ਵਿੱਚ, ਸੁੰਨੀਸਾਈਡ ਹੋਟਲ ਐਲਫ੍ਰੈਡ ਹਾਵਲੇਟ ਨੇ ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਵਿੱਚ ਨਦੀ ਦੇ ਬੰਨ੍ਹ ਬਣਾਏ ਸੀ। [13] ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਨੂੰ 1911 ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਵਾਟਰ ਸ਼ੀਸ਼ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਾ ਇਕੱਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੀ ਰਿਹਾ। [4] 1917 ਵਿੱਚ, ਦੱਖਣੀ ਫੋਰਕ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਸਹਾਇਕ ਲਾਸਟ ਕ੍ਰੀਕ ਦੇ ਸੰਗਮ ਦੇ ਨੇੜੇ ਮੈਂਗਨੀਜ਼ ਦਾ ਤੰਦ ਲੱਭਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਗਨੋਮਾਈਨ nodules ਲਗਭਗ 55 ਫੀਸਦੀ ਖਣਿਜ ਦੇ ਸਨ ਅਤੇ 50 pounds (23 kg) ਤੱਕ ਦਾ ਤੋਲਿਆ 50 pounds (23 kg) ਸੀ।ਸਿੰਨਬਰ ਨੂੰ ਉਸ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਵੀ ਲੱਭਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1922 ਵਿੱਚ, 58-foot-long (18 m) ਐਂਟੀਲੋ ਟ੍ਰੀਕ 'ਤੇ ਐਂਟੀਲੋਪ ਕਰੀਕ ਕਵਰਡ ਬ੍ਰਿਜ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਇਸਨੂੰ 1987 ਵਿੱਚ ਈਗਲ ਪੁਆਇੰਟ ਵਿੱਚ ਲਿਟਲ ਬੱਟ ਕ੍ਰੀਕ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। [14]

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ


ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:<ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found