ਵੈਬਕੈਮ ਮਾਡਲ

ਪੈਸਿਆਂ, ਵਸਤਾਂ ਜਾਂ ਧਿਆਨ ਦੇ ਬਦਲੇ ਆਨਲਾਇਨ ਆਪਣੀ ਕਾਮੁਕ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ

ਇੱਕ ਵੈਬਕੈਮ ਮਾਡਲ (ਬੋਲਚਾਲ ਲਿੰਗ-ਨਿਰਪੱਖ: ਕੈਮਾਡਲ; ਔਰਤ: ਕੈਮਗਰਲ; ਮਰਦ: ਕੈਮਬੁਆਇ), ਇੱਕ ਵੀਡੀਓ ਪ੍ਰਫਾਮਰ ਹੈ, ਇੱਕ ਲਾਈਵ ਵੈਬਕੈਮ ਬਰਾਡਕਾਸਟ ਦੇ ਨਾਲ ਇੰਟਰਨੈੱਟ 'ਤੇ ਸਟ੍ਰੀਮ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1] ਇਕ ਵੈਬਕੈਮ ਮਾਡਲ ਅਕਸਰ ਆਨਲਾਈਨ ਸਰੀਰਕ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਟ੍ਰਿਪਇੰਗ, ਜਿਸ ਦੇ ਬਦਲੇ ਉਹ ਪੈਸੇ, ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਾਂ ਧਿਆਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਵੀਡੀਓ ਵੀ ਵੇਚ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵੈਬਕੈਮ ਮਾਡਲ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣਾਂ ਲਈ ਜਿਨਸੀ ਸਮਗਰੀ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਲਈ ਅਜ਼ਾਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।[2] ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਗਨਤਾ ਅਤੇ ਜਿਨਸੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭੜਕਾਊ ਰਵੱਈਏ ਦੌਰਾਨ, ਕੁਝ ਲੋਕ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਪੜੇ ਪਹਿਨੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਤੋਂ ਸੁਝਾਵਾਂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭੁਗਤਾਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[3]

ਵੈਬਕੈਮ ਮਾਡਲ
Occupation
ਕਿੱਤਾ ਕਿਸਮ
ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਕਿਰਿਆਵਾਂ
ਸਰਗਰਮੀ ਖੇਤਰ
ਕਾਮ ਉਦਯੋਗ
ਵਰਣਨ
ਕੁਸ਼ਲਤਾਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤਾ ਹੁਨਰ, ਸਰੀਰਕ ਆਕਰਸ਼ਣ ਅਤੇ ਜਿਨਸੀ ਆਕਰਸ਼ਣ, ਨਾਟਕੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ, high ਜਿਨਸੀ ਇੱਛਾਵਾਂ ਜਾਂ ਹਾਈਪਰਸੈਕਸ਼ੁਐਲਿਟੀ
ਸੰਬੰਧਿਤ ਕੰਮ
ਸਟ੍ਰੀਪਰ, ਪੌਰਨੋਗ੍ਰਾਫਿਕ ਫ਼ਿਲਮ ਅਦਾਕਾਰ

ਪਿਛੋਕੜ

ਸੋਧੋ
 
ਇੱਕ ਮਾਡਲ ਇੱਕ ਉਦਯੋਗ ਵਪਾਰ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਵੀਡੀਓ ਕੈਮਰਾ ਅਤੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਨਾਲ ਵੈੱਬ ਪ੍ਰਸਾਰਨ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੋਈ।

1996 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅਤੇ ਸੰਕਲਪ ਕਲਾਕਾਰ, ਜੈਨੀ ਰਿੰਗਲੇ, ਨੇ ਇੱਕ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ, "JenniCam." ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਉਸ ਦਾ ਵੈੱਬ ਕੈਮਰਾ ਡੋਰਮ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿਚਦਾ ਸੀ। ਕੈਮਰਾ ਰਿੰਗਲੇ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣੇ 'ਚ ਕੈਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਸੀ – ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੰਦਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਦਿਆਂ, ਕਪੜੇ ਧੋਂਦਿਆਂ, ਸਟ੍ਰਿਪਟੇਜ਼ ਕਰਦਿਆਂ – ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨੂੰ ਇੰਟਰਨੈੱਟ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[4] ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1998 'ਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵੈਬਸਾਈਟ ਨੂੰ ਮੁਫ਼ਤ ਅਤੇ ਭੁਗਤਾਨ 'ਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ।[5] 1998 ਵਿੱਚ ਹੀ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਪਾਰਕ ਸਾਈਟ AmandaCam ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਅਮਾਂਡਾ ਦੀ ਸਾਈਟ, ਰਿੰਗਲੇ ਵਾਂਗ ਸੀ, ਕੋਲ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੈਮਰੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ 'ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ।[6] ਪਰ ਅਮਾਂਡਾ ਨੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜੋ ਕਿ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੈਮਿੰਗ ਇੰਡਸਟਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰੇਗੀ - ਆਨਲਾਈਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਕ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਚੈਟਿੰਗ ਕਰਨ ਨਾਲ ਵੈਬਸਾਈਟ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।[7] ਆਪਣੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਸੈਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਅਮਾਂਡਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਘੰਟਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ। ਰਿੰਗਲੇ ਅਤੇ ਅਮਾਂਡਾ ਦੁਆਰਾ ਲਾਈਵ ਵੈਬਕਾਸਟਸ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦਿਨ ਤੋਂ, ਕੈਮਿੰਗ ਦੀ ਘਟਨਾ ਇੱਕ ਬਹੁ-ਅਰਬ-ਡਾਲਰ ਦਾ ਉਦਯੋਗ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਔਸਤਨ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 12,500 ਕੈਮ ਮਾਡਲ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ 240,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਔਸਤ ਹੈ।[8]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Richtel, Matt (21 September 2013). "Intimacy on the Web, With a Crowd". New York Times. Retrieved 16 January 2018.
  2. Box, Bobby (29 December 2016). "An Interview With A Webcam Model Who Makes $4,000 A Month Filming Herself". Elite Daily. Retrieved 24 January 2018.
  3. Senft, Theresa (2008). "I'd Rather Be a Camgirl than a Cyborg - The Future of Feminism on the Web". Camgirls: Celebrity & Community in the Age of Social Networks. New York: Peter Lang Publishing. pp. 45–48. ISBN 978-0-8204-5694-2.
  4. Baldwin, Steve (May 19, 2004). "Forgotten Web Celebrities: Jennicam.org's Jennifer Ringley". Disobey.com: Content for the discontented (blog). Retrieved March 27, 2014.
  5. Bartlett, Jamie (2014). "Chapter 6: Lights, Web-camera, Action". The Dark Net: Inside the Digital Underworld. London: Melville House. pp. 166–192. ISBN 9780434023172.
  6. "Histories of Internet Art: Fictions and Factions - Net Practice". University of Colorado. 11 January 2014. Retrieved 28 January 2018.
  7. "JenniCam - AmandaCam". Narkive. 13 July 2003. Retrieved 28 January 2018.
  8. Rabouin, Dion (1 January 2016). "Camming Gives Internet Porn Fans a Personal Touch". Newsweek. Retrieved 28 January 2018.