ਸ਼ਹਿਨਾਜ਼ ਬੁਖਾਰੀ
ਸ਼ਹਿਨਾਜ਼ ਬੁਖਾਰੀ (ਜਾਂ ਬੋਖਾਰੀ ) ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਕਲੀਨਿਕਲ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ। ਉਹ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾ, ਪ੍ਰੋਗਰੈਸਿਵ ਵੂਮੈਨਜ਼ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਹੈ, ਜੋ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਨੂੰ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਕੰਮ ਸੋਧੋ
ਉਸਨੇ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਸਾਇੰਸ ਦੀ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਸਾਊਦੀ ਅਰਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰਕ ਸਲਾਹਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 1984 ਵਿਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪਰਤਣ 'ਤੇ, ਬੁਖਾਰੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਪੀੜਤਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਸੇਵਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਖਾਲੀ ਨੂੰ ਭਰਨ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਲਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਪ੍ਰੋਗਰੈਸਿਵ ਵੂਮੈਨ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (PWA) ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਹਿੰਸਾ ਦੀਆਂ ਪੀੜਤ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾ।[1] 1994 ਵਿੱਚ, ਪੀ.ਡਬਲਯੂ.ਏ. ਨੇ ਤੇਜ਼ਾਬ ਅਤੇ ਸਾੜਨ ਦੇ ਪੀੜਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।[2] ਉਹ ਮਹਿਲਾ ਵਿਸ਼ਵ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦਾ ਸੰਪਾਦਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ।[3]
ਉਸੇ ਸਾਲ, ਪੀ.ਡਬਲਯੂ.ਏ. ਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਬੇਨਜ਼ੀਰ ਭੁੱਟੋ ਨੂੰ ਆਲ-ਫੀਮੇਲ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਲਾਬਿੰਗ ਕੀਤੀ। 1999 ਵਿੱਚ, ਬੁਖਾਰੀ ਨੇ ਰਾਵਲਪਿੰਡੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਘਰ ਨੂੰ AASSRA ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਕੁੱਟਮਾਰ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਆਸਰਾ ਘਰ ਹੈ।[4] ਬੁਖਾਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਮਹਿਲਾ ਸੰਘ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਹਿੰਸਾ ਦੇ 16,000 ਕੇਸਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ 5,675 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਟੋਵ-ਮੌਤ ਪੀੜਤਾਂ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ।[1] 1994 ਤੋਂ 2008 ਤੱਕ, PWA ਨੇ ਇਸਲਾਮਾਬਾਦ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਤੇਜ਼ਾਬ ਹਮਲਿਆਂ ਦੇ 7,800 ਮਾਮਲਿਆਂ ਦਾ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀਕਰਨ ਕੀਤਾ।[5]
2001 ਵਿੱਚ, ਬੁਖਾਰੀ ਨੂੰ AASSRA ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਪਨਾਹ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ "ਵਿਭਚਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ" ਲਈ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[1] ਬੁਖਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਕਈ ਧਮਕੀਆਂ ਵੀ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਲਗਾਤਾਰ ਛਾਪੇ ਵੀ ਮਾਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।[6]
ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ
ਉਹ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋ ਧੀਆਂ ਦੀ ਇਕੱਲੀ ਮਾਤਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਉਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਹਾਇਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਸਾਬਕਾ ਪਤੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।[3]
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Carline Bennett (23 December 2003). "21 Leaders for the 21st Century". We News. Retrieved 2 August 2012.
- ↑ Zofeen T. Ebrahim (16 February 2009). "Maria Shah — another acid attack file closed?". Retrieved 2 August 2012.
- ↑ 3.0 3.1 Richard H. Curtiss (August–September 1996). "Shahnaz Bukhari—A Single-Minded Activist for Women's Rights". Washington Report on Middle East Affairs. Retrieved 2 August 2012.
- ↑ "Shahnaz Bukhari". Conference on World Affairs: University of Colorado-Boulder. Retrieved 2 August 2012.
- ↑ Nicholas D. Kristof (30 October 2008). "Terrorism that's personal". The New York Times. Retrieved 2 August 2012.
- ↑ Shahnaz Bukhari (15 October 2003). "Shahnaz Bukhari Civil Courage Prize Address". Civil Courage Prize. Retrieved 2 August 2012.