ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੋਪਾਧਿਆਏ

ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੋਪਾਧਿਆਏਜਾਂ ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੁਲੀ (ਬੰਗਾਲੀ: সুনীল গঙ্গোপাধ্যায়), (7 ਸਤੰਬਰ 1934 – 23 ਅਕਤੂਬਰ 2012)[3] ਸਰਸਵਤੀ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਸਨ। ਉਹ ਬੰਗਾਲੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਨਾਵਲਕਾਰ ਸਨ।[4]

ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੋਪਾਧਿਆਏ
Sunil Gangopadhyay image
ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੋਪਾਧਿਆਏ
ਜਨਮ(1934-09-07)7 ਸਤੰਬਰ 1934
ਫਰੀਦਪੁਰ, ਬੰਗਾਲ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਭਾਰਤ (ਹੁਣ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼)
ਮੌਤ23 ਅਕਤੂਬਰ 2012(2012-10-23) (ਉਮਰ 78)
ਕੋਲਕਾਤਾ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ
ਕਲਮ ਨਾਮਨੀਲ ਲੋਹਿਤ, ਸਨਾਤਨ ਪਾਠਕ, ਅਤੇ ਨੀਲ ਉਪਾਧਿਆਏ[1]
ਕਿੱਤਾਲੇਖਕ
ਭਾਸ਼ਾਬੰਗਾਲੀ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਭਾਰਤੀ
ਨਾਗਰਿਕਤਾਭਾਰਤੀ
ਸਿੱਖਿਆਐਮਏ (ਬੰਗਾਲੀ)
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰਕਲਕੱਤਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ (1954)
ਕਾਲ1953–2012
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕੰਮFirst Light (Prathama Alo), Those Days (Sei Somoy)
ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਵਾਰਡAnanda Puraskar (1972, 1989)
Sahitya Akademi Award (1985)
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ
ਸਵਾਤੀ ਬੰਦੋਪਾਧਿਆਏ
(ਵਿ. 1967)
[2]
ਬੱਚੇਸੋਵੀਕ ਗੰਗੋਪਾਧਿਆਏ (ਜ. 1967)[2]
ਦਸਤਖ਼ਤ
Sunil Gangopadhyay signature in Bengali
ਵੈੱਬਸਾਈਟ
http://www.sunilgangopadhyay.org/

ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੁਲੀ ਨੇ ਕਰੀਬ ਦੋ ਸੌ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਨਾਵਲ, ਡਰਾਮਾ, ਆਲੋਚਨਾ, ਯਾਤਰਾ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਬਾਲ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।

ਸੁਨੀਲ ਗੰਗੋਪਾਧਿਆਏ ਨੂੰ ਸਾਲ 1985 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਨਾਵਲ ‘ਸੇਈ ਸਮਯ’ ਲਈ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਇਨਾਮ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੰਬੇ ਸਮਾਂ ਤੱਕ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਦੇ ਉਪ-ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹਿਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਲ 2008 ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਉਸ ਦੀ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ‘ਪਾਰਥੋ ਆਲੋ’ ਅਤੇ ‘ਪੂਰਬੋ-ਪਸ਼ਚਮ’ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।

ਉਸ ਦੇ ਨਾਵਲ ‘ਪ੍ਰਤਿਧ੍ਵਨੀ’ ਉੱਤੇ ਮਹਾਨ ਫ਼ਿਲਮਕਾਰ ਸਤਿਆਜਿਤ ਰੇ ਫੀਚਰ ਫਿਲਮ ਵੀ ਬਣਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Bengali writer Sunil Gangopadhyay dies of a heart attack at 78
  2. 2.0 2.1 "Spouse and children of Gangopadhyay". Sunil Gangopadhyay website. {{cite web}}: Missing or empty |url= (help)
  3. "Bengali writer Sunil Gangopadhyay dies". NDTV.
  4. "Sunil Gangopadhyay". LIbrary of Congress. Retrieved 23 October 2012.