ਸੂਰਜੀ ਭਾਂਬੜ ਸੂਰਜ ਦੀ ਉਤਲੀ ਸਤ੍ਹਾ 'ਤੇ ਜਾਂ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ ਅਚਨਚੇਤ ਵੇਖੀ ਜਾਣ ਵਾਲ਼ੀ ਤੇਜ (ਰੋਸ਼ਨੀ) ਦੀ ਇੱਕ ਚੁੰਧਿਆਊ ਲਿਸ਼ਕੋਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ੬ × ੧੦੨੫ ਜੂਲ ਤੱਕ ਦੀ ਊਰਜਾ ਛੱਡੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਹੀਂ, ਵੱਡੇ ਅਕਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਚੱਕਰੀ ਵਹੀਰ ਛੱਡੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[1] ਇਸ ਭਾਂਬੜ ਨਾਲ਼ ਸੂਰਜ ਦੇ ਮੁਕਟੀ ਚੱਕਰ ਤੋਂ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲਾਣੂਆਂ, ਆਇਨ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਅਣੂਆਂ ਦੇ ਬੱਦਲ ਛੱਡੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਬੱਦਲ ਧਰਤੀ ਤੱਕ ਇੱਕ-ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਮਗਰੋਂ ਪੁੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।[2]

੩੧ ਅਗਸਤ, ੨੦੧੨ ਨੂੰ ਸੂਰਜੀ ਪਦਾਰਥ ਦੀ ਇੱਕ ਤੱੰਦ ਨੂੰ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕੀ ਸਮੇਂ ਮੁਤਾਬਕ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ੪:੩੦ ਵਜੇ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਛੱਡਿਆ ਗਿਆ ਜੋ ਸੂਰਜ ਦੇ ਬਾਹਰੀ ਮੰਡਲ ਭਾਵ ਹਾਲਾ ਉੱਤੇ ਮੰਡਲਾ ਰਹੀ ਸੀ।
੭ ਜੂਨ, ੨੦੧੧ ਨੂੰ ਕੈਮਰਾਬੰਦਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਇੱਕ ਸੂਰਜੀ ਭਾਂਬੜ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Kopp, G. (2005). "The Total Irradiance Monitor (TIM): Science Results". Solar Physics. 20 (1–2): 129–139. Bibcode:2005SoPh..230..129K. doi:10.1007/s11207-005-7433-9. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  2. Menzel, Whipple, and de Vaucouleurs, "Survey of the Universe", 1970