ਹੈਨਰੀ ਜੈਕਸਨ ਜੂਨਿਅਰ (12 ਦਸੰਬਰ, 1912 - ਅਕਤੂਬਰ 24, 1988) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਚੈਂਪੀਅਨ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਹੈਨਰੀ ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ ਨਾਮ ਦੇ ਤਹਿਤ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਕੀਤੀ।

ਹੈਨਰੀ ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ
1937 ਵਿੱਚ ਹੈਨਰੀ ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ
Statistics
ਅਸਲੀ ਨਾਮਹੈਨਰੀ ਮੇਲੌਡੀ ਜੈਕਸਨ ਜੂਨਿਅਰ
ਕੱਦ5 ft 5 ½ in
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਅਮਰੀਕਨ
ਜਨਮ(1912-12-12)ਦਸੰਬਰ 12, 1912
ਮੌਤਅਕਤੂਬਰ 24, 1988(1988-10-24) (ਉਮਰ 75)

ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਤਿੰਨ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲੇ ਘੁਲਾਟੀਏ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ: ਫੇਦਰਵੇਟ, ਲਾਈਟਵੇਟ, ਅਤੇ ਵੈਲਟਰਵੇਟ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵੈਲਟਰਵੋਟ ਟਾਈਟਲ ਨੂੰ ਕੁੱਲ ਅੱਠਾਂ ਵਾਰ ਰੱਖਿਆ।

ਰਿੰਗ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 1937 ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਦਾ ਲੜਾਕੂ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂਕਿ ਬਾਕਸਿੰਗ ਰਾਈਟਸ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਆਫ ਅਮੈਰਿਕਾ (ਬੀ ਡਬਲਏਪੀਏ) ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 1940 ਵਿੱਚ ਸਾਲ ਦਾ ਲੜਾਕੂ ਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖਿਆ। 2007 ਵਿੱਚ, ਰਿੰਗ ਨੇ ਪਿਛਲੇ 80 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਆਰਮਸਟੌਗ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਘੁਲਾਟੀਏ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ।[1]

ਬਰਟ ਸ਼ੂਗਰ ਨੇ ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਦੂਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਘੁਲਾਟੀਏ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ। ਈ.ਐਸ.ਪੀ.ਐਨ. ਨੇ ਆਰਮਸਟਰੋਂਗ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ 50 ਮਹਾਨ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ 'ਤੇ 3 ਨੰਬਰ ਦੀ ਦਰਜਾਬੰਦੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।[2]

ਅਰੰਭ ਦਾ ਜੀਵਨ ਸੋਧੋ

ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ ਕੋਲੰਬਸ, ਮਿਸਿਸਿਪੀ ਵਿੱਚ 12 ਦਸੰਬਰ, 1912 ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੇਂਟ ਲੂਈਸ, ਮਿਸੂਰੀ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਿਥੇ ਉਹ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਹੈਨਰੀ ਜੈਕਸਨ ਸੀਨੀਅਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ, ਜੋ ਅਫ਼ਰੀਕਨ ਅਮਰੀਕਨ, ਆਇਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਮੂਲ ਅਮਰੀਕੀ ਮੂਲ ਦੇ ਹਿੱਸੇਦਾਰ ਅਤੇ ਆਈਰੋਕੁਈਸ ਅਮਰੀਕਾ ਜੈਕਸਨ ਸੀ। ਆਰਮਸਟੌਗ ਨੇ ਸੇਂਟ ਲੁਅਸ ਵਿੱਚ ਵਸ਼ਨ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੁਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੇਂਟ ਲੁਈਸ ਵਾਕ ਆਫ਼ ਫੇਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[3] ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਦੇ ਦੋ ਉਪਨਾਮ ਸਨ "ਹਰੀਕੇਨ ਹੈਨਰੀ" ਅਤੇ "ਹੋਮੀਸਾਈਡ 'ਹੈਂਕ"।[4]

ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਰੀਅਰ ਸੋਧੋ

ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਨੇ ਅਲ ਇਓਵਿਨੋ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ 28 ਜੁਲਾਈ, 1931 ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਰਮਸਟੌਗ ਤਿੰਨ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਜਿੱਤ ਉਸ ਸਾਲ ਮਗਰੋਂ ਆਈ, ਉਸ ਨੇ ਸੈਮੀ ਬਰਨਜ਼ ਨੂੰ 6 ਵਿਕਟਾਂ ਨਾਲ ਹਰਾਇਆ। 1932 ਵਿੱਚ, ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਐਡੀ ਟ੍ਰੁਜਿਲੋ ਅਤੇ ਅਲ ਗ੍ਰੀਨਫੀਲਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਚਾਰ-ਗੇੜ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਲਏ। ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ 11 ਜਿੱਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।[5]

1936 ਵਿੱਚ, ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ ਨੇ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ, ਮੇਕ੍ਸਿਕੋ ਸਿਟੀ ਅਤੇ ਸੈਂਟ ਲੂਇਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਇਆ। ਉਸ ਸਾਲ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਿਚੀ ਫੋਂਟੇਨ, ਅਰੀਜ਼ਮੈਂਡੀ, ਸਾਬਕਾ ਵਿਸ਼ਵ ਚੈਂਪੀਅਨ ਜੁਆਨ ਜੂਰੀਟਾ ਅਤੇ ਮਾਈਕ ਬੈਲੋਇਜ਼ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਉਪਨਾਮ ਮੇਲਡੀ ਜੈਕਸਨ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੁਝ ਝਗੜੇ ਲੜੇ।[6]

1937 ਵਿੱਚ ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ 22 ਮੁਕਾਬਲੇ ਜਿੱਤੇ ਉਸਨੇ ਤਿੰਨ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਕੈਸੋਨੋਵਾ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ, ਚਾਰ ਵਿੱਚ ਬੋਲੋਇਸ, ਤਿੰਨ ਵਿੱਚ ਜੋ ਰੂਜ, ਚਾਰ ਵਿਸ਼ਵ ਚੈਂਪੀਅਨ ਸਾਬਕਾ ਵਿਸ਼ਵ ਚੈਂਪੀਅਨ ਫਰੈਂਕੀ ਕਲਿਕ ਅਤੇ ਚਾਰ ਸਾਬਕਾ ਵਿਸ਼ਵ ਚੈਂਪੀਅਨ ਬੈਂਨੀ ਬਾਸ। ਮੈਡਿਸਨ ਸਕੁਆਇਰ ਗਾਰਡਨ ਵਿਖੇ ਵਿਸ਼ਵ ਫੀਤਾਵੇਟ ਚੈਂਪੀਅਨ ਪੀਟੀ ਸਰਰੋਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ 126 ਪਾਊਂਡ ਦੇ ਵਜ਼ਨ ਕਲਾਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਲੇਖ ਲਈ ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਵਿਸ਼ਵ ਖ਼ਿਤਾਬ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਂਗ ਨੇ ਸਰਰੋਨ ਨੂੰ ਛੇ ਰਾਉਂਡ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਵਿਸ਼ਵ ਫੀਦਰਵੇਟ ਜੇਤੂ ਬਣ ਗਿਆ।[7]

ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1938 ਵਿੱਚ, ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ, ਹਾਲੇ ਵੀ ਫੀਡਵੇਟ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਵਰਲਡ ਚੈਂਪੀਅਨ, ਟਾਈਟਲ ਲਈ ਤਿੰਨ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਚੈਮਪਿਅਨਜ਼ ਕਲੱਬ, ਬਾਰਨੀ ਰੌਸ, ਫਿਰ ਵਿਸ਼ਵ ਵੈਲਟਰਵੇਟ ਚੈਂਪੀਅਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਨੇ 133½ ਪਾਉਂਡ 'ਤੇ ਰੌਸ ਅਤੇ 142 ਪਾਊਂਡ ਨੂੰ ਸਰਬਸੰਮਤੀ ਨਾਲ ਫੈਲਾਇਆ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵ ਵੇਲਰਵੇਟ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਬੈਲਟ' ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਫਿਰ ਭਾਰ ਘਟਾਇਆ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਲਾਈਟਵੇਟ ਚੈਂਪੀਅਨ ਲੌ ਐਮਬਰਜ਼ ਨੂੰ ਸਪਲਿਟ ਫੈਸਲੇ ਕਰਕੇ ਹਰਾਇਆ, ਜਿਸ ਨੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਰ ਵਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ 126 ਪੌਂਡ ਭਾਰ ਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਫੈਦਰਵੇਟ ਤਾਜ ਖਾਲੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸੋਧੋ

1946 ਵਿੱਚ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਰਮਸਟ੍ਰੋਗ ਨੇ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਹਾਰਲ ਨਾਈਟ ਕਲੱਬ, ਮੇਲਡੀ ਰੂਮ ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਸਮਾਰੋਹ ਅਤੇ ਗੈਲਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਜੋ ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈ ਲਿਆ। ਉਹ ਮੁੜ ਮਸੀਹੀ ਅਤੇ ਨਿਯੁਕਤ ਬਾਪਟਿਸਟ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਵਕੀਲ ਬਣ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਬੋਕਸਿੰਗ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ।[8]

ਆਰਮਸਟ੍ਰੌਂਗ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁੱਕੇਬਾਜ਼ੀ ਹਾਲ ਆਫ ਫੇਮ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਬਣਿਆ 1988 ਵਿੱਚ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ, ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਉਹ 75 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ।[9]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Andrew Eisele. "Ring Magazine's 80 Best Fighters of the Last 80 Years". About.com Sports.
  2. "All-Time Greatest Boxers". ESPN. Retrieved 2017-12-27.
  3. St. Louis Walk of Fame. "St. Louis Walk of Fame Inductees". stlouiswalkoffame.org. Archived from the original on 31 ਅਕਤੂਬਰ 2012. Retrieved 25 April 2013. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) Archived 31 October 2012[Date mismatch] at the Wayback Machine.
  4. Armstrong Family (2009). "Biography of Henry Armstrong". Official Henry Armstrong website. Archived from the original on 2009-05-11. Retrieved 2009-04-16. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) Archived 2009-05-11 at the Wayback Machine.
  5. "BoxRec: Henry Armstrong". Retrieved 16 April 2018.
  6. Ryan, James. "Boxer Henry Armstrong dead at 75" (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). UPI. Retrieved 16 April 2018.
  7. Grasso, John (2014). Historical dictionary of boxing. Lanham, Maryland: The Scarecrow Press, Inc. pp. 44–45. ISBN 0810878674.
  8. Haygood, Wil (2011). Sweet thunder the life and times of Sugar Ray Robinson. Chicago: Lawrence Hill Books. p. 114. ISBN 1569768641.
  9. "Henry Armstrong". biography.com. Archived from the original on 27 ਅਕਤੂਬਰ 2016. Retrieved 30 December 2013. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) Archived 27 October 2016[Date mismatch] at the Wayback Machine.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ ਸੋਧੋ

ਬਾਹਰੀ ਤਸਵੀਰਾਂ
  Armstrong, seated, posing with a title belt (undated)
  Armstrong boarding an airplane (undated)