ਅਸਮਾ ਅਲ- ਗ਼ੁਲ (ਅਲ ਗ਼ੁਲ, ਅਲਘੌਲ ਵੀ) (Arabic: أسماء الغول) ਇੱਕ ਧਰਮ ਨਿਰਪੱਖ ਫਲਸਤੀਨੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਰਾਮੱਲਾ-ਅਧਾਰਤ ਅਖ਼ਬਾਰ ਅਲ-ਅਯਾਮ ਲਈ ਲਿਖਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ "ਫਤਾਹ ਦਾ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਅਤੇ ਹਮਾਸ ਦਾ ਅੱਤਵਾਦ" ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। [1] ਅਲ-ਅਯਾਮ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਹਮਾਸ ਦੁਆਰਾ ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [2] [3] ਦ ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੂੰ "ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਨਾਗਰਿਕ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਰੁਖ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ" ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। [4]

ਅਸਮਾ ਅਲ-ਗ਼ੁਲ
ਜਨਮ(1982-01-17)ਜਨਵਰੀ 17, 1982
ਰਾਫ਼ਾ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾਫ਼ਲਸਤੀਨ ਰਾਜ
ਪੇਸ਼ਾਪੱਤਰਕਾਰ
ਮਾਲਕਅਲ ਅਯਾਮ

ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਦਾ ਜਨਮ 1982 ਵਿੱਚ ਰਫ਼ਾਹ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇੱਕ ਗਾਜ਼ਾਨ ਸ਼ਹਿਰ ਜੋ ਮਿਸਰ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਨਾਲ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫਲਸਤੀਨੀ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਹੈ। 2003 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਮਿਸਰੀ ਕਵੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਅਬੂ ਧਾਬੀ ਚਲੀ ਗਈ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਦਾ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਗਾਜ਼ਾ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। 2006 ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੇ ਪੱਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਇਸਲਾਮੀ ਖਿਮਾਰ (ਸਕਾਰਫ਼) ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ। [1]

2009 ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੂੰ ਹਮਾਸ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਰਤ-ਲਿੰਗ ਸਮੂਹ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਤੀ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਕੈਂਪ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਬੀਚ 'ਤੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜੀਨਸ ਅਤੇ ਇੱਕ ਟੀ-ਸ਼ਰਟ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ, ਬਿਨਾਂ ਸਿਰ ਦੇ ਸਕਾਰਫ਼ ਦੇ, ਅਤੇ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਰੋਕੇ ਜਾਣ ਅਤੇ ਪੁੱਛ-ਗਿੱਛ ਕਰਨ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਐਸੋਸੀਏਟਿਡ ਪ੍ਰੈਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ 2007 ਵਿੱਚ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੈ ਜਦੋਂ ਹਮਾਸ ਨੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਇਸਲਾਮਿਕ ਸਮਝੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਵਿਵਹਾਰ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। [5] ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮਰਦ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਈ ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ, ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਿਆਨਾਂ 'ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ "ਜਨਤਕ ਨੈਤਿਕ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ।" ਹਮਾਸ ਨੇ ਇਸ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। [5]

ਫਰਵਰੀ 2011 ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਫਲਸਤੀਨੀਆਂ ਅਤੇ ਮਿਸਰੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਏਕਤਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਰੈਲੀ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। [6]

ਮਾਰਚ 2011 ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਅਤੇ ਸੱਤ ਹੋਰ ਮਹਿਲਾ ਫਲਸਤੀਨੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਮਾਸ ਦੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਤਸੀਹੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਜਦੋਂ ਉਹ ਫ਼ਤਾਹ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਸੁਲ੍ਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹਮਾਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਰੈਲੀਆਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਹਮਾਸ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹਮਲਿਆਂ ਲਈ ਮੁਆਫ਼ੀ ਮੰਗੀ ਅਤੇ ਜਾਂਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ। [7] [8]

18 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੇ ਫਲਸਤੀਨੀ ਯੁਵਾ ਸਾਹਿਤ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ। 2010 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਹਿਊਮਨ ਰਾਈਟਸ ਵਾਚ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੇਲਮੈਨ/ਹੈਮਟ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਸੀ "ਜੋ ਅਧਿਕਾਰਤ ਜਨਤਕ ਨੀਤੀ ਜਾਂ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।" ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਡੈਨਿਸ਼ ਅਤੇ ਕੋਰੀਅਨ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [9]

2012 ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹਿਲਾ ਮੀਡੀਆ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਸਾਹਸ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। [10] ਉਹ ਲੇਬਨਾਨ ਦੇ ਸਮੀਰ ਕਾਸੀਰ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। [10]

3 ਅਗਸਤ, 2014 ਨੂੰ, ਦੱਖਣੀ ਗਾਜ਼ਾ ਪੱਟੀ ਦੇ ਰਫ਼ਾਹ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਹਵਾਈ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਨੌਂ ਮੈਂਬਰ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਨ। [11] ਇੱਕ ਲੇਖ ਵਿੱਚ, ਅਲ-ਗ਼ੁਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਮੌਤ ਬਾਰੇ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਹੈ ਕਦੇ ਵੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਾਰੇ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਪੁੱਛੋ

2016 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਵਿੱਚ ਸੇਲਿਮ ਨਸੀਬ ਨਾਲ ਸਹਿ-ਲਿਖਤ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ, ਲ'ਇਨਸੌਮਿਸ ਡੇ ਗਾਜ਼ਾ Archived 2017-03-05 at the Wayback Machine. ', ਮਾਈਕ ਮਿਸ਼ੇਲ ਦੁਆਰਾ 2018 ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ,' ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਾਗੀ: ਅਰਬ ਸਪਰਿੰਗ ਦੀ ਲਾਈਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ Archived 2023-11-01 at the Wayback Machine.'।

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. 1.0 1.1 Bates, Ashley (16 December 2010). "Sorry, Hamas, I'm Wearing Blue Jeans". Mother Jones magazine. Archived from the original on 31 May 2011. Retrieved 30 May 2011.
  2. al-Mughrabi, Nidal (10 February 2008). "Hamas bans Gaza newspaper over satirical cartoon". Reuters UK. Archived from the original on 27 ਅਪ੍ਰੈਲ 2016. Retrieved 30 May 2011. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  3. "Palestinian daily Al-Ayyam, briefly banned in Gaza, appears again". Haaretz. 30 April 2008. Retrieved 30 May 2011.
  4. Akram, Fares (14 March 2011). "Briefing on Protest for Palestinian Unity Becomes a Rally Itself". The New York Times. Retrieved 30 May 2011.
  5. 5.0 5.1 The Associated Press (8 July 2009). "Hamas tries to detain woman walking with man: Attempt raises fears of strict enforcement of Islamic law". MSNBC. Retrieved 30 May 2011.
  6. "CyberDissident Database: Palestinian Territories | Asma Al Ghoul". CyberDissidents.org. Archived from the original on 25 July 2011. Retrieved 30 May 2011.
  7. Abu Toameh, Khaled (28 March 2008). "Gaza cops use 'beatings, stun guns' on women reporters". Jerusalem Post. Retrieved 30 May 2011.
  8. "Youth and Reconciliation: Tech-savvy women drive Gaza's protest movement". The Daily. 11 April 2011. Retrieved 30 May 2011.
  9. "Banned, Censored, Harassed and Jailed". Human Rights Watch. 4 August 2010. Archived from the original on 7 June 2011. Retrieved 30 May 2011.
  10. 10.0 10.1 "Asmaa al-Ghoul aims to keep thorn in Hamas' side" in the Jerusalem Post, October 23, 2012
  11. Never ask me about peace again in the Al-Monitor, Palestine Pulse, August 4, 2014